SIRÂT (İslami Roman) - Tamamlandı✅

3. Bölüm: 🌿"BUNU HEP SAKLA"🌿

Çıkış zili çoktan çalmıştı. Ama benim tersime oldukça arkadaş canlısı olan Nisa, okulun bahçesinde konuşacak bir kaç kişi bulmuştu ve bir süredir onlarla konuşuyordu.

Bir kaç dakika sonra yanlarından ayrılıp benim olduğum yöne doğru geldi. Beni beklettiği için yalandan azarlayacağım sırada Nisa birini fark edip ona el salladı. Kim olduğuna bakmak için arkamı döndüm. Sınıf arkadaşımızdı. Mert...
Nisanın ona el salladığını görünce gülümseyerek yanımıza yaklaştı.

Yaklaşınca arkasındaki kişi dikkatimi çekti. Emre de onunla birlikte gelmişti. Arkadaş edinmişti demek. Aslında fazlasıyla ciddi bir ifadesi vardı. Pek dost canlısı görünmüyordu. Belki de bana öyle geliyordu.

Nisa gülümseyerek Mert'e baktı "Nereye gidiyorsun?" Sonra arkada duran Emre'yi fark etti. "Yani...nereye gidiyorsunuz?" dedi.

"Biz durağa gidiyorduk. Siz de öyle sanırım. Birlikte gidelim isterseniz?" dedi Mert soran gözlerle.

Nisa hevesle cevapladı "Olur."
Mert'e ilgisi olduğunu bir süredir fark ediyordum. Oldukça girişken yapısı onun yanında sönebiliyordu. Bunu ona henüz sormamıştım ama kesinlikle soracaktım.

Beni tamamen unutup ilerlediğinde tahmin ettiğim şey kendini doğruluyordu. Yanında biraz çekingen davranıyordu.
İkisi birlikte yürürken yanımda Emre'nin varlığını hissettim. "Gidelim." dedi eliyle yolu işaret ederek. Hemen arkalarından yürümeye başladık. Seslerini duyabiliyordum. Mert konuşuyordu "Biz de Emre'yle küçüklükten beri tanışıyoruz. Çok yakınızdır."

Demek yanlış düşünmüyordum. Gerçekten ciddiydi ve nedense insanlara karşı mesafeli duruyordu. Mert'le de önceden tanıştığı için arkadaştı. Aslında ben de insanlara mesafeli yaklaşıyordum. Ama bu çekindiğim içindi. Onun sebebini bilmiyordum.

Durağa geldiğimizde otobüs yaklaşıyordu. Hepimiz aynı otobüse binmeye yeltenince birbirimize baktık. Onlarla aynı mı? Ama daha önce hiç Mert'le aynı otobüse denk gelmemiştik. Nisa bunu soracaktı eminim ki.

Mert ve Nisa kartlarını okutup arka tarafa yürüdü. Ben de kartımı okuttum
"Yetersiz bakiye!"

Ahh! Yükleme yapmayı unutmuştum. Nisa'nın da başka akbili kalmamıştı. Yabancı birinden de istemek istemiyordum.
"Ben yükleyip gelirim. Boşver sen."dedim elimle geçiştirir gibi yaparken.
Beni bırakmak istemediğini biliyordum "Tamam." dedi makçupça.

Arkamı dönüp ineceğim sırada bir el kapının diğer tarafını tutup geçmemi engelledi. Anlamak için Emre'ye baktım.
O ise kartını ikinci kez okutmuştu bile. Benim için olduğunu geç fark etmiştim.
"Geç."dedi düz bir sesle.

Yeterince oyalanmıştım. O yüzden sadece "Sonra öderim." deyip hemen içeri yürüdüm.
Arkadan sesini duymuştum "Gerek yok."

Otobüste genelde olduğu gibi yine boş yer yoktu. Yürüyüp kenarda bir yere tutundum. Emre de hemen yanımda duruyordu.
Nisa ve Mert'in konuşmasından anladığıma göre onlar, Emre'nin yeni taşındığı evine gidiyordu.
Aynı otobüse binmemiz şimdi daha mantıklıydı ama nerede ineceklerini bilemiyordum.
Sonuç: Aynı durakta inmiş ve şaşırtıcı şekilde aynı sokakta yürüyorduk.

Çok geçmeden Nisa'yla kaldığımız evin önüne gelmiştik.
"Biz Fatma'yla evimiz uzak olduğu için burayı kiraladık. Beraber kalıyoruz."
Nisa evi göstererek söylemişti bunu.
"Ne güzel. Arkadaşla kalmak iyi olmalı."dedi Mert.

Ben ve Emre pek konuşmuyorduk.

"Öyle." dedi Nisa.

Mert'in söyledikleri, birden ona bakmama neden oldu "İyi oldu bu. Emre'nin evi birkaç apartman ilerde. Yakınsınız."