ik kan niet zonder je// Mitthy

kennismaken

Pov Matthy
Ik zit aan de eettafel. We hebben net ontbeten. Mijn moeder en stiefvader zijn druk in gesprek. En ik zit hier maar een beetje te luisteren en met mijn bestek te spelen. Als mijn moeder en stiefvader opstaan, sta ik ook op en pak ik mijn bord met bestek erop. Ik loop naar de vaatwasser en doe mijn bord en bestek daarin. Ik loop de woonkamer uit naar boven. Ik ga mijn kamer in en plof op mijn bed. Ik pak mijn telefoon erbij, maar na 3 minuten verveel ik me al. De deur wordt achter me open gedaan en mijn moeder komt binnen. "Wat ga jij vandaag doen?" Vraagt ze en ik haal mijn schouders op. "Ga lekker naar buiten" zegt ze en ik zucht. Ze weet hoe ik daarover denk. Ik vind het niet leuk om in mijn eentje naar buiten te gaan. Ik heb 1 vriend maar die zie ik zelden. "Kom op Matt het is goed voor je" zegt mijn moeder. Ik zucht. "Prima" zeg ik en ik sta op van mijn bed. Ik loop naar mijn kast en doe een zwarte spijkerbroek en een grijze trui aan. Mijn moeder was inmiddels de kamer alweer uitgelopen. Ik doe mijn haren goed en loop dan naar beneden. Waarna ik mijn schoenen en jas aan doe. Ik stop mijn telefoon en huissleutel in mijn jaszak en stap dan het huis uit. De auto van mijn stiefvader staat er niet meer dus hij is vast weggegaan met mijn moeder. Ik loop de straat uit. Bij ons achter is namelijk een parkje met een speeltuin waar ik wel heel even kan kloten. En dan gaat hopelijk de tijd snel zodat ik straks weer naar huis kan zodat mijn moeder blij is dat ik toch even buiten ben geweest. Er is gelukkig niemand in de speeltuin. Ik neem plaats op 1 van de 2 schommels. Ik haal mijn telefoon uit mijn broekzak en kijk naar de tijd. 11:36. Oké als ik nog even tot 12:15 vol hou op deze schommel kan ik daarna terug naar huis. Ik doe mijn telefoon terug in mijn broekzak en schommel een beetje heen en weer.

~

Het is 12:00. Nog 15 minuten dan kan ik richting huis. Ik vind het helemaal niet leuk hier buiten. Ik heb niemand om mee te spelen en er is ook niks leuks in de buurt wat ik zelf kan doen. Ik zie in de verte een jongen aankomen lopen. Als hij maar niet tegen me praat. Ik weet nooit zo goed wat ik moet zeggen. Het liefst wil ik samen spelen, maar ik durf het nooit te vragen. Maar stiekem wil ik wel graag een vriend waarmee ik vaak kan afspreken en leuke dingen mee kan doen. Maar ik durf gewoon niet op iemand af te stappen en te vragen 'hey wil je samen spelen.' De jongen komt steeds dichterbij. Ik kijk op mijn telefoon voor de tijd. 12:05. Nog 10 minuten volhouden Matt. Dat jongentje is inmiddels in de speeltuin en zit op de andere schommel naast me. Ik kijk op mijn telefoon naar de tijd. Ik blijf hier nog 4 minuten en dan ga ik richting huis. "Hoi" Hoor ik naast me. Ik kijk om en die jongen kijkt me aan. "Hoi" zeg ik een beetje verlegen terug. "Heb je zin om samen te spelen?" Vraagt hij en ik knik. Ik ben vanbinnen nu zo blij. Ik loop die jongen achterna. Wordt dit dan toch nog een leuke dag?

~ het begin van een echte vriendschap

617 woorden
Voorstukje :))
Op 15 april komt deel 1 dus pak maar alvast je agenda erbij!
Zie ik jullie dan weer?
Doeii groetjes van mij!