𝘺𝘰𝘶'𝘳𝘦 𝘮𝘺 𝘤𝘩𝘰𝘴𝘦𝘯 𝘰𝘯𝘦 | harry potter ff

3

Po powrocie do zamku Alexis umyła się i ubrała w wygodne ubrania- dresy i bluzę. Miała jeszcze trzy godziny do spotkania z Potterem. Spędziła je na czytaniu książki. Nim się obejrzała było już przed dwunastą. Ubrała buty i schowała różdżkę do rękawa bluzy. Upewniła się, że dziewczyny z jej dormitorium śpią i wyszła z pokoju. Pokój wspólny również był pusty. Opuściła lochy i skierowała się pod bibliotekę. Harrego tam nie było. Zmarszczyła brwi i rozglądnęła się. Wystawił ją? Nagle ktoś położył jej rękę na ramieniu. Odwróciła się i prawie krzyknęła, ale Harry położył jej rękę na ustach.
– Gdzie ty byłeś? Nie widziałam cię. – Wyszeptała.
– Mam pelerynę niewidkę. – Uśmiechnął się znikając pod materiałem.
– Świetnie, to chodźmy. – Powiedziała, gdy Harry nakrył ją peleryną. Zaczęła iść.
– Nie w tę stonę. – Zaśmiał się cicho.
– Prowadź w takim razie, panie Potter. – Powiedziała uroczystym tonem.

Weszli na drugie piętro. Stanęli przed posągiem gargulca.
– I co teraz? – Zapytała.
– Sorbet cytrynowy. – Powiedział.
– Co? – Zapytała znowu zdziwiona. Spojrzała na posąg, który się przesuną. Za pomnikiem znajdowały się kręte schody.
– Sorebt cytrynowy to hasło? – Zaśmiała się.
– Popaprany jest ten Dumbledore, chociaż pewnie też bym ustawiła podobne. – Dodała, a Potter zaśmiał się razem z nią. Zaczęli wchodzić po schodach.
– A co jak Dumbledore tam będzie? – Spoważniała.
– To powiemy prawdę, przecież to tiara musi wybrać, a nie rodzice Malfoya.
– Racja, myślą, że mogą wszystko. – Powiedziała. Harry i Alexis mieli szczęście, gabinet był pusty.
– Tu jest. – Powiedział Potter ściągając pelerynę. Dziewczyna stanęła na palcach i zdjęła z półki tiarę przydziału.
– Co się dzieje? – Odezwała się czapka. Alexis zszokowana prawie upuściła tiarę.
– Cholera! Wiedziałam, że gada, ale nie spodziewałam się tego. – Złapała się za serce.
– Kim jesteś? Chyba nie uczysz się w Hogwarcie, nie miałaś mnie nigdy na głowie. – Powiedziała czapka.
– Jestem uczennicą Hogwartu, ale ustalono z Dumbledorem, że nie muszę cię używać bo i tak trafię to Slytherinu.
– Tak nie może być! – Zezłościła się.
– Chyba oszalałam, że gadam z czapką. – Szepnęła do Harrego Alex.
– Dlatego jutro na śniadaniu wejdę z tobą do wielkiej sali, ubiorę cię na głowę, a ty przydzielisz mnie do domu. – Uśmiechnęła się. Tiara nic na to nie powiedziała, więc Alexis uznała to za zgodę.
– Łatwo poszło, Harry. – Uśmiechnęła się do chłopaka. Weszli pod pelerynę i opuścili gabinet.

– Głupio mi cię o to prosić, Harry, już i tak pewnie masz kłopoty przeze mnie, ale mógłbyś mnie odprowadzić pod lochy? Nie chcę, żeby ktoś mnie przyłapał, a ty masz pele... – Zaczęła mówić rumieniąc się. – W porządku. – Przerwał jej.
– Dzięki. – Uśmiechnęła się.
– Myślałem, że użyjesz tiary w gabinecie. – Powiedział.
– Nie, chcę zobaczyć minę Draco. Merlinie... Malfoye mnie wydziedziczą. – Zaśmiała się nerwowo.
– Czemu nie mieszkasz z rodzicami? – Zapytał.
– Mama jest w Azkabanie, nie znam jej nawet, to Bellatrix Lestrange. Nie wiadomo nawet kto jest moim ojcem. – Powiedziała.
– Nie jestem zła, i nie chcę się taka stać, dlatego tak bardzo zależy mi na odpowiednim domu. – Wytłumaczyła, a Harry jedynie pokiwał głową ze zrozumieniem.
– Nie wiem jak ci się odwdzięczę, dziękuje naprawdę. – Uśmiechnęła się do Pottera gdy doszli do lochów. Harry zdjął pelerynę.
– Nie ma za co. – Odpowiedział odwzajemniając uśmiech. Stali tak chwilę w ciszy. W końcu Alexis przytuliła Harrego. Chłopak również ją objął.
– To ten.. uważaj tam na siebie. – Powiedziała rumieniąc się.
– Dobranoc. – Uśmiechnął się drapiąc się po karku. Założył pelerynę i odszedł.

Alexis wróciła do swojego dormitorium i schowała tiarę do kufra. Położyła się do łóżka. Nadal czuła palące ciepło na policzkach, ale zignorowała to. Stwierdziła, że to przed podekscytowanie. Batdzo chciała już wiedzieć do jakiego domu należy.