Bölüm dokuz: Dolunay

340 48 327
                                    

Merhaba!

Heyecanlı bir bölüm olacak.

Oy verip yorum yapmayı unutmayın,

İyi okumalar dilerim!

-

Deaton ve Theo'nun yardımıyla sedyeye uzandım. Sanki her dakika acım daha artıyordu ve hareket etmemi engelliyordu. Deaton'ın neler olduğuna dair sorularına ben değil, Theo cevap veriyordu bu yüzden. Çünkü konuşmak istemiyordum, yalnızca geri kalmamak için dinliyordum.

Theo Deaton'ı aydınlattı. "Ne kadar süredir böyle bilmiyorum ama kâbuslar görüyor. Ve sadece geceleri değil, gün içinde de bu böyle oluyor."

"Yani halüsinasyonlar." dedi Deaton açıklık getirerek.

"Evet." Theo beni işaret etti. "Nasıl olduğunu sorgulamanızı tavsiye etmem. Pençelerim karnını deldi ve o hâlâ iyileşmiyor. Neredeyse yarım saatten uzun süredir acısı artıyor gibi."

Deaton açıkta kalan karnıma eğildi ve dikkatlice baktı. Theo'dan rica etti ardından. "Rafların arasında bir kutu olacaktı, onu bana getirir misin?"

"Burada bir sürü kutu var." Theo raflara bakınırken söyledi.

"Üzerinde ilgini çekeceğinden emin olduğum oymalar var." Theo sol tarafa gidecekken Deaton onu, "Sağ tarafta." diyerek durdurdu. Theo'nun Deaton'a olan bakışlarını gördüm. Eğer bu halde olmasaydım bununla eğlenebilirdim.

Theo kutuyu bulup Deaton'a teslim ettiğinde, yüzünün düşünceyle ve fark ettiği bir şeyle kasılmasına şahit oldum.

"Karşılaştığımız gece üşüyordun." dedi bana bakarken.

İçimden sohbet etmek gelmiyordu ama cevap verdim biraz tersleyerek. "Bu normal gözüküyor."

Deaton karnımın üzerine tam bir şey dökecekken duraksadı ve Theo'ya baktı, bakışlarında kesinlikle iyimserlik yoktu. Theo'nun demek istediğini anlamış olmalıydı. Ama ben anlamıyordum.

"Ne?" Dayanamayarak ikilinin arasındaki bakışmaya son verdim.

Deaton açıkladı. "Sen bir kurtadamsın Liam. İnsanları etkileyebilecek soğukluk seni kolayca etkilemez."

"Sence ona ne oluyor?" Theo'nun sorusuyla Deaton onu cevapladı bu sefer.

"Emin değilim. Travma sonrası yaşanan stres bozukluğu gibi."

"Güçlerimi mi kaybediyorum yani?" Sabah Theo'nun söylediği teorinin gerçek olmamasını umdum.

Deaton, "Sanmıyorum." diyerek rahatlattı beni. "Ama kontrol edemiyor olabilirsin. Güçlerini elinde tutmalısın. Isırıldığın ilk güne dönüyorsun Liam ve bu gece dolunay var."

"Ayrıca öfke problemlerin."

Theo'nun ekleme yapmasıyla gözlerimi yumdum sıkıca. Yeterince canım acırken bir de bununla uğraşacağıma inanamıyordum. Lanet olası tek bir yılımız bile sorunsuz geçemez miydi?

"İyileşmeyi tetiklemeliyiz." Deaton'ın söylediğinden sonra gözlerimi açtım ve bıkkınlıkla baktım.

Theo sırıttı. "Problem çıkarma bize öfkeli beta."

You Should Know I'll Be There For You | ThiamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin