Stone Heart° [ KOOKV ]

Part 44

December 2022
South Korea

.....

_"کیم نامجون چی هیونگ؟"

_"اون هیچ اطلاعاتی ازش تو سیستم نیست! دقیقا مثل جاسوس قبلی ای که گرفتیمش... به طرز فاکی ای همه چیز راجع بهش مشکوکه کوک!"

جونگکوک نمیدونست چرا از همین الان احساس خطر میکرد، چرا باید یکی که احتمالا از آدم های مدهتر باشه، یکی از دوستای نزدیک تهیونگ باشه؟ هیچ حدسی فعلا نمیتونست بزنه، نمیخواست هیچ تصمیمی رو با عجله بگیره، فقط باید حواسش بیشتر به تهیونگ می‌بود.

_"با شوگا یه تصمیمی راجع بهش میگیرم... هیونگ... فعلا چیزی درباره کیم نامجون به رئیس نگو."

مرد پشت تلفن نچی کرد و ادامه داد:
_"میدونی که پارول خودش شخصا هر هفته سیستم ها رو چک میکنه، باید تمام اطلاعات سرچ شده مطابق گزارشها باشه."

جونگکوک پیشونی ای که به خاطر استرس کمی عرق کرده بود رو با آستینش پاک کرد:
_"من مسئولیتش رو قبول میکنم، امروز تو گزارش هات جیزی بهش نگو. تا اخر هفته یه کاریش میکنم."

مرد پشت تلفتن دیگه چیزی نگفت و جونگکوک تلفن رو قطع کرد.

پوفی کشید و دستش رو به پشت گردنش رسوند، باید چیکار میکرد؟

فعلا نمیخواست جلوی تهیونگ مضطرب به نظر برسه، اون پسر همین الانم شب سختی رو گذرونده بود، پس دوباره سمت اتاق پسر برگشت و بدون در زدن در اتاق تهیونگ رو باز کرد..

با دیدن تهیونگ برهنه که فقط تکه آخر لباس، پایین تنه اش رو پوشونده بود، قلبش یه ضربان رو رد کرد و با چشم های گشاد شده به رون های تو پر و سفید پسر خیره شد.

تهیونگ درحالی که سعی داشت با تیشرتی که تو دستش بود بدنش رو بپوشونه، با صدای نسبتا بلندی گفت:
_"ه..هی... برو بیرون!"

جونگ کوک با صدای پسر به خودش اومد و درو بست و به پشت در تکیه داد، دستش رو جایی که قلبش درحال کنده شدن از قفسه سینه اش بود گذاشت، هر لحظه دربرابر پسر ضعیف تر میشد و عجیب بود که انقدر این واقعیت رو دوست داشت... پسر رو یکبار برهنه دیده بود ولی اون زمان انقدر از آسیب پسر ناراحت بود که نمیتونست به چیز دیگه ای فکر کنه ولی الان..! مغزش پر شده بود از پاهای لعنتی اون پسر!

همونجا پشت در ایستاد تا چند دقیقه بعد تهیونگ با تیشرت و شلوارکی از اتاق بیرون اومد.

_"لباستو که عوض کرده بودی چرا دوباره.."

تهیونگ با گونه های رنگ گرفته و شرمی که از نظر جونگ کوک به شدت شیرین بود، لب زد:
_"اون به نظرم خوب نبود."