Genç kadın, elini duvara doğru uzattı. Kendi kanından bir adam onu durdurmaya çalıştı ama durduramayacağını o da biliyordu. Parmakları duvarın saydam, kızıl yüzeyini aştı. Aylardır izini sürdüğü şeye bir adım daha yaklaşmıştı.
Genç kadın önünde dura...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🦂
🎧Christian Reindl, In The Roses 🎧Billie Eilish, No Time To Die
🦂
Sheratan, bir çöl evreni olarak bilinirdi. Ama genç adam, yürüdükçe etrafını saran o ıslak toprak kokusunu yoğun bir şekilde alabiliyordu. Önünü göremiyordu, arkadasına bakmak istemiyordu, yanındaki genç kadın ise karanlıkta ona eşlik ediyordu. Her bir adımı sanki boşluğa düşüyordu. Belki bir adım sonrası uçurumdu, belki bir adım daha atsa derin bir çukurun içine düşecekti ama içerisi zifiri karanlık olsa da hisleri ona güvende olacağını fısıldıyordu.
Birkaç adım sonrasında bütün hareketleri kesildi, onun durmasıyla birlikte yanındaki kadın da aniden durmuş olmalı kolu koluna çarpmıştı. Avucundaki yüzüğü karanlıkta göremeyeceğini bilse de avucunu açtı ve başını eğdi, gözleri nereye gideceğini bilmiyordu, tahmin ettiği gibi de herhangi bir şekilde yüzüğü görememişti.
Genç kadın ise içindeki tedirginlikle gözlerini hızla hareket ettiriyor, bir şey görebilme umuduyla etrafına bakıyordu. Korkusu kendi için değildi, ona bir şey olmayacağından emindi. Korkusu yanındaki adam içindi, bağlı olduğu gardiyan içindi. İlk başlarda onu bir çocuk olarak görüyordu. Gardiyanlık işinde de zorlanacağına kendince emindi ama genç adam onu yanıltmayı başarmıştı. Tahmin ettiğinden daha iyi idare ediyordu.
Bir ıslık sesi mağaranın içine girip yankılandığında ikisi de hafifçe irkildi. Genç adam bunun bir işaret olduğunu biliyordu. Ablası ona, onunla anlaştığı gibi bir yardım eli uzatmıştı. Dudakları yukarı kıvrılırken avucundaki yüzüğü parmaklarının arasına aldı, yavaşça yüzük parmağına geçirdi. Hafif bol olan yüzük ilk başta ısındı, sonra canlı bir nesneymiş gibi hareketlendi ve parmağının şeklini alarak parmağını bir deri gibi sardı. Onunla bu kadar bütünleşip aralarında tek bir boşluk bırakmamasına rağmen yüzük nasıl parmağını hiç sıkmıyordu?
Genç kadın, "İyi misin?" diye fısıldadığında derin bir nefesi içine çekti, şu anlık iyi hissediyordu.
"Sorun yok, endişelenme," diye mırıldandı genç adam. Yüzüğün parmağının iç tarafındaki yüzeyine dokunduğunda kaşları çatıldı. Yüzük bir ateş gibi yanıyordu. O bu sıcaklığı neden hissedemiyordu?
