Genç kadın, elini duvara doğru uzattı. Kendi kanından bir adam onu durdurmaya çalıştı ama durduramayacağını o da biliyordu. Parmakları duvarın saydam, kızıl yüzeyini aştı. Aylardır izini sürdüğü şeye bir adım daha yaklaşmıştı.
Genç kadın önünde dura...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🦂 🎧Zyrah, Assassin's Creed 🎧Sharm, Daughter Of The Sea Lullaby 🦂
Duygu karmaşası, kötü enerjiyle karnını doyuran bir kara delikti.
Titreyen ellerimle direksiyonu sıkıca tutarken arabayı ana yoldan çıkarıp sağa dönerek sahil yoluna girdim. Yol kenarındaki hamburgercinin önünde uzun bir kuyruk vardı. Arabanın hızını azaltırken karnım guruldadı, hamburger yemeyeli uzun zaman olmuştu galiba. Yarın yemeyi unutmamak için bunu aklımın bir köşesine not ederken gideceğimiz restorana çok az kalmıştı.
"Elfin kendi mi gelecekmiş?"
Noris'in sorusuyla dikiz aynasından ona baktım. "Nereden bileyim? Bizimle gelmediğine göre yalnız ya da diğerleriyle gelir." Noris kaşlarını kaldırırken gözlerini camdan dışarı çevirince homurdandım. Zaten gergin hissediyordum.
Birkaç dakika sonra restoranın hemen karşısında duran otoparkı gördüm, gözlerim otoparktan ayrılıp restorana döndüğünde dudaklarım yukarı kıvrıldı. Burayı özlemiştim. Arabayı otoparka sokup boş bir yere park ettiğim sırada Briella, "Restoran nerede?" diye sordu.
Arabayı durdurduğumda, "Karşında," dedim, çantama uzanırken hepsinin dışarıya baktığını gördüm. "Hadi, beş dakika gecikmişiz."
Birlikte arabadan indiğimizde, denizden gelen hafif esinti tenimin etrafını sardı. Denizin tuzlu kokusu bile çok yakından tanıdığım, sevdiğim birinin parfüm kokusunu almışım gibi hissettirmişti. Endymion'un uzattığı elini tuttuğumda gözlerim karşımızda bir hazine gibi yatan gemiye kaydı. Geminin üzerinde Moshulu yazıyordu. Bu gemi restoran, gelmekten zevk aldığım yerlerden biriydi. Arkadaşlarım da burayı severdi. Gemiye ait iki geçiş köprüsü vardı. Bize yakın olan sağdaki köprüye yöneldik. Özellikle rezervasyon gerektiren bir yer değildi ama boş bir masa bulmak hep zor olurdu, bu yüzden bir gün önceden arayıp işimizi şansa bırakmazdık.
"Güzel bir yere benziyor," dedi Endymion etrafı incelerken. Gemiye bindiğimizde bizi bir garson karşıladı. Noris adamla konuşurken ben de gözlerimi ileriye çevirdim. Hatırladığım gibiydi, masalar yine doluydu.
