ႏွလံုးသားနဲ႔နာေတာ္မူပါ:အပိုင္း(၁၀)ပိုင္စိုးနဲ႔ထိုက္ႏြယ္ရဲ့ဆက္ဆံေရးကဘာလဲ. . .
"ပိုင္စိုး!မင္းေယာက္်ားမဟုတ္ဘူးလား"
"ဟမ္!ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို အျပင္ေခၚထုတ္လာတာ အဲ့တာေမးဖို႔လား"
"ေအး ဟုတ္တယ္"
"ဘယ္လိုေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားက.."
ပိုင္စိုးနားမလည္ႏိုင္။သူက သူ႔ႏြယ္ေလးရဲ့ေဘးမွာ စကားေလးနားေထာင္ၿပီးအသာအယာလိမ္လိမ္မာမာေလးထိုင္ေနတာကို ကိုေက်ာ္သန္းက ႏွာဘူးႀကီးမ်ား သူငယ္မေလးေတြကိုေဂၚ သလိုမ်ိဳးမ်က္ရိပ္မ်က္ကဲေတြ မ်က္စမ်က္နေတြ ေသမလိုျပေခၚတယ္။အဲ့လိုနဲ႔ သူအျပင္ေရာက္လာေတာ့ ေမးတဲ့ေမးခြန္းက 'မင္း ေယာက္်ားမဟုတ္ဘူးလားတဲ့!'
ဘာေတြလဲ!!
ပိုင္စိုးေခါင္းကုတ္လိုက္ရင္း..
"ျပႆနာပဲ...အဲ့ကိစၥက ခင္ဗ်ားကိုကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲေတာင္မသိဘူး ကိုေက်ာ္သန္းေရ"
"ေယာက္်ားလိုပဲျပန္ေျဖေပါ့ကြ!"
ပိုင္စိုးရယ္ခ်င္သြားရတယ္။သူလဲေယာက္်ားလိုပဲေျဖေနတာပဲကို ဒါ့ထက္ဘယ္လိုေယာက္်ားဆန္ေပးရမလဲ။'က်ဳပ္ေယာက္်ားဟုတ္မဟုတ္သိခ်င္ရင္ ခင္ဗ်ားညီမနဲ႔ေပးအိပ္လိုက္'တို႔ဘာတို႔လို ညစ္တီးညစ္ပတ္လဲမေျပာခ်င္ဘူး။သူတို႔ညီမနဲ႔ မအိပ္ခ်င္တာလဲပါတာေပါ့...သူအိပ္ခ်င္တာကအျခားတစ္ေယာက္။ထားပါဒါက။
ပိုင္စိုးရယ္ကလဲရယ္ခ်င္ ကိုေက်ာ္သန္းကိုလဲအျမင္ကတ္တာမို႔ ႏႈတ္ခမ္းကိုစု အသံကိုတမင္ၾသၾသႀကီးလုပ္ၿပီး...
"ဝုတ္ဒယ္!ဂြၽန္ေဒၚေယာက္်ား ဇစ္ဇစ္..ဂိုေဂ်ာ္သန္း ေဂ်နပ္ဘီလား"
သူ႔စကားဆံုးတာနဲ႔ ေက်ာ္သန္းရဲ့ပြေယာင္းေယာင္းႏွာေခါင္းကေဒါသေၾကာင့္ ပိုပြတက္လာၿပီး ခပ္ႀကိတ္ႀကိတ္အသံနဲ႔...
"ဟိတ္ေကာင္!မင္း..ေသခ်င္ၿပီလား!"
ပိုင္စိုးမေနႏိုင္ေတာ့ပဲ ၿခံစည္းရိုးကိုမွီလို႔ ရယ္မိေတာ့တယ္။
"မေသခ်င္ေသးပါဘူးဗ်ာ..ခုမွငယ္ငယ္ေလးရိွေသးတာ၊ခင္ဗ်ားေတာင္ အခုအရြယ္ေရာက္ေနၿပီ ေသခ်င္ေသးလို႔လား"
YOU ARE READING
နားနဲ့မနာ၊ဖဝါးနဲ့မနာ...နှလုံးသားနဲ့နာတော်မူပါ...(ongoing)
Romanceသို့/ နွယ်ရေ...နားနဲ့မနာ ဖဝါးနဲ့မနာ..နှလုံးသားနဲ့သာနာတော်မူပါ။နွယ့်အပေါ်ကို တဏှာတစ်ဖက် သဒ္ဒါတစ်ဖက် နဲ့လှေနံနှစ်ဖက်နင်းမိပါပြီ။နွယ့်အပေါ်ကို ချစ်ကြိုက်တာအပြင် မြတ်နိုးတာပါဆင့်နေမိပြီမို့ အခုရည်းစားစာခေါ် ပိယပဏ္ဏကို ရေးလိုက်ရပါတယ်။
