Ilham Bensaid,
"Heb jij iets besteld?" vroeg Amir. 'Nee?' met een gemiddelde doos kwam Amir de woonkamer binnen wandelen. "Ilham Bensaid" reciteerde hij. Ik ging op de bank zitten en reikte mijn handen uit. Amir overhandigde mij het pakketje.
Met een hand scheurde ik het pakketje open. Ik zag een enorm grote doos van Hunkemöller. Amir keek me ondeugend aan. Beiden wangen kleurde knalrood. 'Het is niet wat je denkt!' riep ik verdedigend. Hij hield zijn handen omhoog. "Ik heb niks gezegd schoonheid" zei hij lachend terwijl hij de woonkamer uit liep. Ik greep de doos en legde die onder aan de trap.
Ik liep de woonkamer uit richting de keuken waar Amir netjes stond. "Alles opruimen en een hapje doen bij rotan?" Ik knikte.
Samen met Amir hebben we de keuken schoongemaakt. Toen we klaar waren gingen we naar boven. Ik plofte op bed. 'Ik ben nou moe door al dat opruimen' klaagde ik. Amir kwam mijn richting op lopen en duwde mijn beiden benen uit elkaar. Hij ging tussen mijn benen liggen. Hij legde zijn hoofd op mijn borstkast en zijn armen sloeg hij rond mijn middel. "En ik wil het liefst de hele dag slapen" mopperde hij. Ik duwde hem zachtjes van mij af.
'Eerst iets eten en dan gaan we de dag afsluiten.' Hij rolde van het bed af. Nou stond ik ook op en verklede me naar een comfort outfit. Amir bekeek me van top tot teen. Langzaam liep hij naar mij toe, hij greep naar mijn rits die net onder mijn borstkast hing. Mijn wangen kleurde lichtjes rood. Hij ritste mijn vest veder dicht. "Zo beter" zei hij.
Ik lachte het moment weg. Ik gaf hem een kus en liep daarna de trap af naar beneden. Ik deed mijn jas aan en liep alvast richting de auto.
Bij de auto aangekomen bleef ik versteend staan. Ik voelde Amir de leegte achter mij vullen. De tranen liepen over mijn wangen heen, de hele auto was vernield. Amir deed de deur open en haalde daar een brief van uit. Amir zijn gezicht trok wit, hij wou de brief weg stoppen. Met flinke stappen liep ik naar hem toe en trok de brief uit zijn hand. "Ilham, wacht!" riep hij.
Ik klapte de brief open en las de brief. "Je hebt mijn broer van mij afgepakt, ik zal jouw leven van je afpakken" reciteerde ik. Mijn hart klopte als een bezetene.
