Ilham Bensaid,
"Ilham Bensaid, als je nu niet uit je nest op staat gooi ik koud water over je heen!" riep mijn moeder geïrriteerd. Ik trok mijn kussen onder mijn hoofd vandaan en drukte mijn gezicht in mijn kussen. 'Laat mij slapen, ik ben moe!' riep ik vol frustratie. Mijn moeder trok mijn kussen van mijn gezicht af. "Ik zei je gisteren al dat je moest uitrusten, nu moet je maar op de blaren zitten" zei ze. Ik zuchtte diep. Al snel kreeg ik een stomp van mijn moeder. Ik keek haar beledigd aan. "Schaam je, zucht maar tegen de buurvrouw maar niet tegen je moeder!" riep ze streng. Ik rolde met mijn ogen en gooide vervolgens de deken van mij af.
Plotseling ging mijn telefoon af. Voor dat ik aanstalten kon maken om naar mijn telefoon te grijpen stond mijn moeder al met mijn telefoon in haar handen. "Louay" las ze hard op voor. Mijn gezicht trok lijk bleek. Ze overhandigde mij de telefoon. Ze keek mij strak aan. "Wie is dat?" vroeg ze. 'Mijn baas' antwoorden ik. Ze liet mijn blik niet los. "Jouw baas belt jou op Zaterdag?" vroeg ze door.
Ik haalde mijn schouders op. 'Misschien heeft hij me nodig toch?' zei ik snel. Mijn telefoon was inmiddels al gestopt met over gaan. Ze keek me nog steeds strak aan. Na een staar fase van een paar minuten liet ze mijn blik los. "Je weet dat ik overal achter kom toch?" ik knikte. 'Ik weet het als geen ander' zei ik. Zonder mij nog aandachtig te schenken liep ze mijn kamer uit.
Ik belde Louay meteen terug.
Na een kort gesprek hing ik op. Hij wou weten of ik goed was aangekomen. Ik gooide mijn telefoon naast mij neer. Mijn gedachtes gingen onbewust naar Amir. Ik pakte mijn telefoon op en zocht zijn naam op in mijn contacten. Ik twijfelde of ik hem moest bellen. Na zeker een lange tijd naar mijn scherm te hebben gestaard drukte ik mijn telefoon uit. Hij mag mij maar bellen.
Ik sprong mijn bed uit en liep meteen naar de douche toe. In stapte de douche in en nam een korte douche. Ik wikkelde mijn haren in een handdoek en deed een handdoek om me heen. Ik reinigde mijn gezicht en liep toen weer terug naar mijn kamer. Ik opende mijn koffer en pakte een schoon setje lingerie. Na lang zoeken pakte ik een jeans broek met gaten een witte top en een wit,roze blazer. Ik legde mijn kleding op mijn bed en ritste de koffer weer dicht.
Ik kleedde me om en liep weer terug naar de badkamer. Ik hing de handdoeken netjes op en ging voor de spiegel staan. Ik kamde mijn krullen uit en deed er wat mousse in. Ik spoot nog een geurtje op en liep toen naar beneden. Mijn moeder had de tafel kleurrijk gedekt. 'Dat is toch lekker wakker worden!' riep ik hardop en nam plaats aan tafel. Mijn moeder keek me met een vernietigende blik aan. Ik schonk haar een lucht kus. Mijn vader grinnikte.
'Is Monsif thuis?' vroeg ik om de stilte te verbreken. Mijn vader haalde zijn schouders op. "Die niets nut is nu al een week niet langs gekomen, ik weet niet waar hij uit hangt" antwoorden mijn vader. 'Ik ga straks wel even langs' zei ik. Mijn vader knikte. "Ewa, bentie hoe gaat het op werk" vroeg mijn vader. 'Goed el hamdolileh, ik heb een belangrijke rechtszaak waar ik aan werk' antwoorden ik. Hij keek me benieuwd aan. "Waar gaat de zaak over?" vroeg hij geïnteresseerd. Ik moest lachen om zijn interesse. 'Over drugs handel' zei ik. Zijn nieuwsgierigheid maakte al snel plaats voor afschuw. "Ik wil er niks meer over horen" zei hij.
Ik moest lachen. Ik hield mijn mond en at mijn eieren met tomaat op. Toen ik klaar was stond ik op. "Waar ga je heen?" vroeg mijn moeder. 'Ik ga naar tante Zohra' antwoorden ik. "Omdat?" vroeg ze. Ik keek haar raar aan. 'Ik heb afgesproken met Tasnim en Ouafa?' zei ik. Ze knikte. "Oké" zei ze uiteindelijk.
Ik drukte een kus op mijn vader zijn wang en op die van mijn moeder. 'Ik zie jullie vanavond, in Sha Allah' zei ik. "In Sha Allah" antwoorden mijn vader. Ik liep de trap op naar boven naar mijn kamer. Ik deed mijn zwart witte Mason Garments aan en gooide mijn zwarte Chanel tas over mijn schouder heen. Ik pakte mijn telefoon op en stuurde een berichtje naar mijn nichten dat ik er aan kwam.
Ik belde daarna mijn broer Monsif op. Hij nam al snel op. Hij zou straks lang komen.
'Ik ben weg!' riep ik voordat ik de deur uit liep. Ik liep naar mijn auto. Ik bleef even staan en keek om me heen. Ik voelde me bekeken. Toen ik eindelijk me zelf had overtuigd dat er niks was stapte ik mijn auto in. Ik starte me auto en reed naar mijn tante Zohra.
