Chapter Forty

226 4 1
                                    

Ilham Bensaid,

Ik draaide het slot van mijn appartement open en stapte naar binnen. 'Mohim mama, ik bel je een volgende keer in Sha Allah' zei ik tegen mijn moeder die nog steeds met mij aan de lijn zat. "Is goed bentie rustig aan." Ik zei haar nogmaals gedag en beëindigde het gesprek.

Ik schopte mijn hoge hakken uit en legde die in de schoenenkast. Ik hing mijn blazer op en liep met mijn tas richting mijn kamer. Ik legde mijn tas naast mijn bed neer, ik deed mijn kleren uit en verwisselde die voor een zwarte jogging van Adidas. Ik deed mijn haren in een slordige knot, ik legde mijn telefoon aan de oplader.

Ik liep mijn kamer uit en liep naar de keuken. Ik pakte een blikje cola uit de koelkast en vulde een schaaltje met chips. Met mijn handen vol liep ik terug naar de woonkamer. Ik legde de chips en cola op de salon tafel en plofte neer op de bank. Toen daarna hoorde ik de bel. Ik rolde met mijn ogen en stond op. 'Ik wou net gaan zitten' mompelde ik geërgerd.

Ik drukte de camera aan. Het was een bezorger, ik opende de deur voor hem en niet veel later stond hij voor mijn neus. Er verscheen een grote bos bloemen achter hem vandaan. Hij overhandigde mij de bloemen en vroeg mij ter bevestiging van ontvangst een handtekening te zetten. Ik pakte de pen van hem over en zette een krabbeltje. 'Merci' hij schonk me een glimlach en verdween.

Ik zocht in de bos bloemen naar een kaartje. 'Hebbes' zei ik toen me een klein wit kaartje opviel. Ik haalde het kaartje tussen de bloemen vandaan.

Ik opende het kaartje en mijn ogen gingen langs de letters heen.

"Om je op te vrolijken. Liefs Salma"

Stond er slordig geschreven. Ik grinnikte, wat is het toch een schat. Met de bos bloemen in mijn hand liep ik naar de keuken. Ik pakte een vaas uit de keukenkastje en vulde die met water. Ik haalde de bloemen uit het papier dat er omheen gewikkeld was en stopte de bloemen netjes in de vaas. Ik pakte de vaas op en legde die op de salon tafel. 'Perfect.'

Voordat ik weer op de bank ging zitten pakte ik eerst mijn telefoon. Ik legde mijn telefoon naast me neer en ging eindelijk zitten. Ik gooide een deken over me heen en drukte de televisie aan.

Terwijl ik geconcentreerd naar de televisie aan het kijken was at ik in al mijn rust mijn chips uit en genoot van mijn koude cola. Had ik jullie al verteld dat ik verslaafd ben aan cola? nee? nou bij deze.

Mijn aandacht werd getrokken door mijn telefoon die stilletjes aan het trillen was. Ik klopte mijn handen af en greep naar mijn telefoon. Het was Amir. Zou ik opnemen? ik bleef lang staren naar het telefoon scherm. Uiteindelijk besloot ik om op te nemen.

"Ilham, we moeten praten.."

Amour  (Voltooid)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang