Ilham Bensaid,
Vol bewondering keek ik naar me zelf in de spiegel. Ik had de jurk aan die ik van Farah had gekregen en hij stond me prachtig. Met mijn crème kleurige Christian Louboutin hakken in mijn hand liep ik naar de woonkamer. Farah zat lang uit op de bank aan het genieten van haar taco die ze en half uur geleden had besteld.
'En?' vroeg ik terwijl ik en rondje draaide. Ze keek me met een open mond aan. "Hij staat je oprecht mooi." Complimenteerden ze me.
Ik bedankte haar en ging naast haar zitten. Het was kwart voor negen dus hij kon elk moment aanbellen. Ik probeerde de serie die Farah aan het kijken was te volgen maar al snel werd mijn aandachtig getrokken door de bel.
Ik voelde lichte kriebels in mijn buik. 'Hij is er.' Farah stond meteen recht. Ze streek haar omhoog staande plukken recht en fatsoeneerde haar huisjurk die half omhoog was gekropen. Ik keek haar raar aan. "Ja wat? ik moet toch en goede indruk achter laten." Ik rolde met mijn ogen en liep alvast richting de deur.
Ik klikte de camera aan en zag inderdaad Louay staan. Ik opende de deur en al snel stond hij voor me neus. Toen hij me opmerkte keek hij me vol bewondering aan. "Je ziet er prachtig uit, oprecht" zei hij vol bewondering.
Ik glimlachte en kon en lichte blos op mijn wang niet onderdrukken. Hij reikte zijn hand uit naar Farah die Louay al en tijdje naast mij aan het observeren was. Ze nam zijn hand aan terwijl ze hem recht in zijn ogen aankeek. "Ze is voor elf uur thuis, begrepen?" hij moest lachen en schonk haar en knipoog. "Zoals u wilt kapitein" antwoorden hij.
Ik duwde Farah richting de hal en hield de deur op en kier. 'Ik ga, maak niks kapot wil je?' ze stak haar middel vinger naar me op. Ik zwaaide nog naar haar voordat ik de deur sloot.
Louay stond nog steeds keurig op mij te wachten. 'Zo, gaan we?' vroeg ik om de stilte te verbreken. Hij knikte. Samen liepen we naar buiten. Zoekend keek ik om me heen. 'Waar is je auto' vroeg ik uiteindelijk. Ik hoorde hem achter mij lachen.
"Ik ben niet met de auto, ben sportief geweest en lopend gekomen" zei hij terwijl hij me serieus aankeek. Ik haalde me schouders op. 'Prima dat jij voor de sportieve manier bent gegaan maar ik ga gewoon met mijn auto' zei ik vast besloten.
Toen ik richting mijn auto wou lopen trok hij me aan mijn pols terug. Hij wees naar zijn zwarte Mercedes. "Ik geinde met je" ik rolde met mijn ogen en gaf hem en speelse stoot. 'Dat geintje was dus totaal niet grappig.' Hij keek me lachend aan.
"Is mevrouw de advocaat nu op haar teentjes getrapt?" zei hij uitdagend. Ik negeerde zijn opmerking en stapte in. Niet veel later was hij ook ingestapt. 'Waar gaan we heen?' vroeg ik toen hij begon met rijden.
"Dat hou ik nog en verassing" antwoorden hij. Ik zuchtte . Als ik iets haat zijn dat wel verassingen.
