Chapter ThirtyFive

230 5 0
                                    

Ilham Bensaid,

"Ze rijden achter ons aan!" riep Ouafa in paniek. 'Hou je bek!' riep ik haar gefrustreerd toe. We rijden nu al een half uurtje rond en ze zijn geen minuut van ons afgeweken.

Ik pakte mijn telefoon. Terwijl ik me op de weg probeerde te concentreren probeerde ik het nummer van Louay te draaien. Na een paar mislukte pogingen ging mijn telefoon eindelijk af.

Hij nam niet veel later op. "Ilham?" hoorde ik hem zeggen. Opgelucht haalde ik adem. 'Louay, ik heb een probleem' zei ik zenuwachtig. "Wat is er, ben je oké?" vroeg hij. 'Met mij gaat het goed maar ik word nu al een paar uur achterna gezeten' zei ik. Hij zuchtte "Het is een chaos hier in Parijs Ilham" zei hij. Ik slikte 'Hoe bedoel je?' vroeg ik. Tasnim die naast mij zat keek me ernstig aan.

"We praten als je in Parijs bent" zei hij. 'Prima' antwoorden ik. "Waar rij je nu precies" vroeg hij nu. 'Geen idee ik rij nu richting Rotterdam' zei ik zenuwachtig. "Oké, probeer zo snel mogelijk op de snelweg te komen" zei hij.

Ik keek nu richting Tasnim. 'Waar is de eerste beste snelweg?' vroeg ik aan haar. Ze wees me de borden die ik moest volgen. Niet veel later was ik ingevoegd. Ik keek in mijn binnen spiegel en zag de zwarte BMW nog steeds achter mij rijden. Ik zuchtte.

'Ik rij nu op de snelweg' zei ik tegen Louay die nog steeds aan de lijn zat. "Goed, kan je zijn kenteken zien?" vroeg hij. Ik keek in mijn binnenspiegel. 'GB-001-B' las ik op. Ik hoorde hem orders geven. "Het is een gestolen auto, Ilham" hoorde ik hem niet veel later zeggen. Ik raakte langzaam in paniek. 'Gaan ze me nu afmaken?!' riep ik in paniek. "Relax, ze gaan je niks doen" zei hij. 'Kan jij makkelijk zeggen achter je telefoon!' riep ik boos.

"Je gaat naar huis pakt je spullen en komt dan meteen terug rijden naar Parijs goed?" zei hij daarna. 'Heb ik en keus?' zei ik. "Nee, bel me als je onderweg bent" antwoorden hij. Hij legde niet veel later de telefoon neer. Ik zuchtte. "Ik zei toch dat we beter thuis konden blijven!" riep Ouafa boos vanuit de achterbank.

'Ik breng jullie thuis en ga dan terug naar Parijs' zei ik. Tasnim keek me strak aan. "We laten je echt niet gaan, stel ze doen je iets" zei ze bezorgd. Ik schudde met mijn hoofd 'Als ze dat hadden gewild hadden ze dat al gedaan' zei ik. "Zit je in problemen?" vroeg Tasnim. Ik schudde met mijn hoofd. 'Ik heb een rechtszaak lopen' zei ik.

Voordat ze nog iets kon zeggen gebaarde ik haar te zwijgen. 'Niet nu' fluisterde ik.

Amour  (Voltooid)Where stories live. Discover now