Ilham Bensaid,
Met mijn toga nog aan liep ik de rechtbank uit. De rechtszaak duurde ruim 3 uur. De rechtszaak ging om en buurthuis die per direct was gesloten na meerdere meldingen over geluidsoverlast. Gelukkig heb ik de rechtszaak gewonnen. Ze zijn nu niet alleen hun buurthuis kwijt maar ook en paar duizend euro.
Uitgeput stapte ik in mijn auto. Ik reed eerst nog langs kantoor. Ik parkeerde mijn auto voor de deur en stapte het gebouw in. Salma zat nog steeds op de zelfde plek te vechten tegen haar vermoeidheid.
'Is het geen tijd om naar huis te gaan?' ze schrok uit haar dagdromen en keek me boos aan. "Uit welke hoek kom jij?!" riep ze boos. Ik moest lachen. Ik wees naar de deur 'die hoek.'
"Ik moet nog twee uurtjes" beantwoorde ze uiteindelijk op mijn vraag.
'Nog even volhouden dus' moedigde ik haar aan. "En jij,had jij geen recht zaak?" vroeg ze geïnteresseerd. Ik wees naar mijn toga die ik nog steeds aan had. 'Ik kom er net vandaan.' Ze bekeek me aandachtig.
"Dat ding blijft spuug lelijk." Ik moest lachen, trots streek ik over mijn toga. 'Ik moest dus tien jaar in de boeken zitten om dit ding aan te kunnen trekken.' Ze hield haar handen omhoog. "Respect hoor, kan geen eens drie uur achter en boek zitten zonder in slaap te vallen."
'Daarom zit jij daar en sta ik hier, maar ik ga met Louay de rechtszaak bespreken.' Ze haalde haar wenkbrauwen op. "Veel plezier" zei ze plagend. Ik rolde met mijn ogen en liep naar mijn kantoor.
Ik legde mijn tas op mijn sofa, ik trok mijn toga uit en borg die netjes op in de kast. Ik pakte mijn laptop uit mijn tas en liep naar het kantoor van Louay.
Ik klopte netjes aan. "Binnen" antwoorden hij op mijn geklop. Ik deed de deur open. "Mevrouw de advocaat, hoe ging je rechtszaak?" vroeg hij meteen.
Ik legde mijn laptop op zijn bureau en ging tegenover hem zitten. 'Goed, die hebben we binnen.' Tevreden keek hij me aan. Ik opende mijn laptop en besprak kort met hem hoe de rechtszaak is gegaan.
Na en korte half uur waren we klaar. "Wil je nog wat drinken?" vroeg hij opeens. Ik wees zijn aanbod netjes af. 'Ik heb net en koffie op dus nee dankjewel.'
Hij knikte. "Dan zie ik je morgen, om negen uur" zei hij met en brede grijns. Ik moest en lach onderdrukken 'je geeft ook nooit op hé?'
"Louay Mohandis geeft nooit op." Ik pakte mijn laptop op en stond op vanuit mijn stoel. 'Fijne avond Louay.' Net voordat ik de deur uit liep riep hij me terug.
"Kan je Salma naar huis sturen, ik ga sluit wel af vandaag" vroeg hij. Ik knikte en liep zijn kantoor uit. Ik liep eerst richting mijn kantoor. Ik pakte mijn spullen in en deed mijn jas aan. Ik sloot mijn kantoor af en liep richting Salma.
'Sunshine, pak je spullen je mag naar huis' blij keek ze me aan. "Zeg wollah?!" Ik moest lachen van haar reactie. 'Ja maar ik zie je volgende week goed?' Ze glimlachte. "Tot volgende week."
Ik zei de portier nog gedag en liep het grote gebouw uit. Ik stapte mijn auto in. Eindelijk weekend.
