Stupid Cupid [COMPLETED]

CHAPTER 30

Gia Nyx Montenegro

It's been years but it feels like a decade and now I'm home. Last week ay kauuwi ko lang from France with Hailee, dito na ulit niya itutuloy ang pag-aaral niya. We're really planning na umuwi with Mommy and Heaven kaso itong si Mommy ay nag pa iwan sa France while si Heaven ay nag iba ng flight. Ayaw pa raw umuwi ng gaga at mag mu muni-muni muna raw siya.

Sana ol at talagang nag ibang bansa pa para lang mag muni-mini.

Balak ko na rin mag stay ulit dito sa pinas for good, tapos ko na asikasuhin ang mga business na naiwan sa'kin ni Dad kaya makakapag settle na ako.

I'm successful, ang iniisip ko dati ay hindi pa ako handa. Pero hindi pala ako magiging handa kung hindi ko susubukang harapin. I have everything, but feels like may kulang pa rin sa'kin. I miss her.

I know I'm the one to blame kung sakali man na wala ng pagkakataon para sa'min.

I sigh heavily as I remember every decisions that I made, It's for me to continue my father's legacy but at the same time I failed to fulfill my love for her.

"We're here." Baling ko kay Hailee. She have some classes na.

"Pick me up at 5 pm!" sigaw niya pagkababa niya sa kotse.

"Aye aye!" pag saludo ko na ikinatawa niya.

"Drive safely, Ate!" She said as we bid our goodbyes.

Napag pasyahan ko na pumunta na muna sa mall to buy some stocks sa grocery para sa bahay dahil kulang pa ang mga napamili namin noong nakauwi kami.

Busy ako sa pag titingin at pag lalagay ng mga kailangan namin sa cart dito sa grocery nang may mahalagilap akong batang umiiyak sa tabi.

I squatted down Infront of her at tinanong kung bakit siya umiiyak.

"M-mommy." She sobbed.

"Nawawala ka ba?" tanong ko sa kanya.

"I-I can't find my Mommy po." Napangiti ako nang mapagtanto na napaka cute niya lalo na at namumula ang mga pisngi niya habang umiiyak.

"Do you have your Mommy's number? I can call her for you if you want."

She gave me her mommy's number. Sinubukan ko itong tawagan pero hindi ito sinasagot, siguro busy ito sa pag hahanap sa anak niya.

"I'll leave her a text nalang." sabi ko sa kanya na hangang ngayon ay patuloy pa rin sa pag hikbi.

"Uhmm, sama ka sa'kin help kita hanapin si mommy mo?"

"Mommy t-told me po na don't go with strangers po." she said as she looked up to me.

Natigilan ako nang masilayan ko ang isang pamilyar na kwintas na suot niya ngayon. Baka namamalik mata similar design lang.

"Hmm ok, My name is Gia and you are?" I offered my hand.

"I'm Gian Nicole Villiamore po." tinanggap niya ang kamay ko na may kasamang pag-aalinlangan.

Now i get it, kaya pala same initials ang nasa kwintas niya.

"Oh ayan hindi na tayo strangers. So, I'll help you na hanapin ang mommy mo? Hindi kita pwede iwan dito baka bad guy ang makakita sa'yo." I pouted.

She giggled, ang cute.

"How can I be so sure na hindi ka rin po bad guy?" sabi niya at pinanliitan ako ng mata na akala mo ay nagdududa.

Napaka talinong bata. I scratched my neck. Paano ko nga ba masisigurado sa kanya? Hindi ko rin alam potangina.

"Uhm, Ok here I'll let you hold my phone and I won't hold you? Just hold my shirt para hindi ka maligaw ulit? Ok na ba 'yon?" Sabi ko at inabot sa kanya ang cellphone ko, hindi ko talaga alam paano siya kukumbinsihin.