Sekreter

6.bölüm

"Bana neden sinirliydiniz?"
Kafasını sallayarak yanağımı sıktı.
"Boşver. Şuan gülüyorsun ve önemli olan bu."
Arabayı çalıştırdıktan sonra yola çıktı. Boş yolda kornaya bastığında tekrar gülümsedim. Bana baktıktan sonra uzunca bir kere daha bastı. Kıkırdayarak ona dönüp kolunu tuttum.
"Durrr."
Elini kornadan çekerek elimi tuttu. Elimi dudaklarına götürerek öptü.
"Üşümüşsün. Söylemedin."
Parmaklarını parmaklarımın arasından geçirdikten sonra bir düğmeye bastı.

Yüzüme doğru esen sıcak havayı hissettiğimde elimi havanın geldiği yere doğru uzattım.
"Sağdan mı döneceğim?"
Dikleştim.
"Öyle sanırım."
Sağa sinyal verdiğinde belimi bükerek öne eğildim.

"Benim yol tarifim kötüdür."
"Sorun değil. Bir şekilde ulaşırız."
"Ama geç olacak."
"Sorun değil. Yarın sana izin verdim."
"Şuan iyiyim!"
"Olsun dinlen."
"Toplantılar aksayacak."
"Düşünme bunları."

Gözlerini kısarak etrafına bakındı.
"Bu yol olduğuna emin mi-"
"Hayır. Hayır. Kesinlikle değilim."
Yol çok ıssızdı.
Korkutucu görünüyordu.
"Tamam. Döneceğim."
Arabayı döndürdükten sonra ana yola girmeye çalıştı. Telefonuna uzanıp parmak okuyucusundan ekranını açtı.
"Adresini yazsana."
"Yeni taşındım."
Telefonunu elime alırken kendi telefonumu çıkartıp notlarıma girdim. Adresimi telefonuna yazdıktan sonra navigasyonunu çalıştırdım.

"Bana yaklaştırsana."
Telefonunu ona doğru uzattım.
"Sende kalsın."
Arabanın farları gözlerimi alırken kırpıştırdım. Gözlerimi ovuştururken kısaca bana baktı. Elimdeki telefonu aldı.
"Uykun gelmiş gibi. Evine geldiğimizde seni uyandırırım."
"Yok. Uyumayacağım. Tutabilirim."
"Hayır güzelim. Dinlen. Gözlerini yum."

☆☆☆☆☆

Soğuk havayı hissettiğimde titredim. Gözlerimi kırpıştırırken vücudum sarsıldı. Karşımda Marcus Bey'i gördüğümde gözlerimi büyüttüm.
"Evine geldik."
Beni kucağına almasına izin vermeden doğruldum. Çantamı koluma taktığımda elini bana uzattı. Elini tutup arabadan indim.
"Dikkat-"
Kafamı eline vurduğumda yerime geri oturdum. Arabanın kapısına vurmamı engellemek için elini koymuştu.
"Acıdı mı?"
"Hayır, Marcus Bey. İyiyim."
Dikkatlice ayağa kalkıp gülümsedim.

"Yardımlarınız için çok teşekkür ederim."
Apartmanımı işaret ettim.
"Evime bıraktığınız için de..."
Üst dudağımı ısırdım.
"İyi geceler Marcus Bey. Yarın ofiste görüşürüz."
"Yarın izinlisin. İyi geceler Mary."

Tek bildiğim şey yarın işe gideceğimdi.