GÜZ BAHÇESİ

7. BÖLÜM: 'SENİ ANLIYORUM'

🎵Multimedya; Skapova - Sen Bana Aitsin (Official Lyric Video)

Merhabalar, minik ailem...

Bölüme başlamadan önce sizinle küçük bir şey paylaşmak istiyorum açıkçası. Bilindiği üzere kurgu daha yeni yeni ön plana çıkıyor. Normalde bazı kurgularda şu ana kadar önemli olan birçok parça çoktan okuyucuyla paylaşılmış oluyor. Fakat ilerideki sahnelerde Adin Göksu'yu tam olarak algılayabilmeniz için onun geçmişinde yaşadığı şeylerin biraz daha sizinle açık olması gerektiğini düşünerek ben ilk bölümleri biraz daha geçmişle harmanlanmış bir şekilde götürüyorum. Tahmini olarak diğer kurguların aksine olaylar ilk on beş bölümde değil de ilk yirmi bölüm içinde olabilir. Bu demek değil ki ilk yirmi bölüm sizin için önemsiz. Aksine ilk yirmi bölümün diğer bölümlerden daha önemli olduğunu düşünüyorum. Ben bu düşünceyle ilerleyip yazdığım için bölümler hakkında çok bir eleştiri yapamıyorum. Çünkü nötr olamıyorum. Sizce bölümler nasıl gidiyor? Olay akışı, yazım dili, kurgu, karakterler nasıl? Düşüncelerinizi paylaşırsanız çok memnun olurum. Bu arada bu kız, satır arası yorumlarınızı okumaya bayılıyor <3

Bu satıra bu bölüme kadar olan bölümler hakkında yorumda bulunursanız çok memnun olurum. Önerileriniz ve fikirleriniz özellikle şu raddede benim için çok önemli...

7. Bölümle sizlerleyim! Eğer ki sizlerde hazırsanız Güz Bahçesi yeni bölümle beraber sizinle beni bir araya getirmeye hazır! ✨

Buraya okumaya başlama tarihinizi ve saatinizi yazarsanız çok memnun olurum.

Keyifli okumalar, Güz Bahçesi Ailesi...

🫧

Çoğu zaman hayatın tamamen koca bir saklambaç olduğunu düşünüyorum. Bazen bulunmasını istemediğimiz sırlarımız saniyesinde herkesin önüne dökülürken bazen ise yıllarca tek bir anın için kalıp kendimizi oraya saklayabiliyorduk. Bazen saklanmak için kendimizi yalnızlığa alıştırırken bir anda insanlar tarafından sobeleniyor bazen ise sadece koca bir çıkmazın içinde yapayalnız birilerinin bizi bulmasını bekliyorduk. Sanırım hayatın saklambaç oyunu, çokta bizimkine benzemiyordu. Yıllar mı onu bu kadar acımasız bir oyun yapmıştı yoksa oynayanlar mı bu kadar adi oynuyordu bilemiyordum. Tek bildiğim, bu oyunun artık bitmesini istediğimdi...

"Tek bir dilek hakkım olsaydı eğer ki, onunla şunu dilerdim; bir anının içinde kalmak istediğim zaman orada yaşayabilmek, yalnız kalmak istediğim zaman yalnız kalabilmek, sırlarımı saklamak istediğimde onları kuma gömebilmek ve en önemlisi de bulunmak istediğim zaman bulunmak isterdim." Yatağımda dizlerimden aşağısı dışarıda kalacak şekilde yatıyordum. Hayatımda ilk defa boynumdaki kaplumbağa kolyemi çıkarmış, bakış açımda tutarak onunla konuşuyordum. Biliyordum, bunun normal bir davranış olmadığını biliyordum ama bir muma istediğim fısıldayıp onu üfleyerek gerçekleşmesini beklemek de bir nevi aptallıktı. Eğer ki bir şekilde aptal olacaksam bunu benim için özel anlamı olan bir nesne ile konuşarak olmasını isterdim. Odamın kapısını kilitlemiştim ve abimle babam yaklaşık üç saattir o kapının önünde bana dil döküyorlardı. Akılsız değildim, yedek anahtarları da gizlice alarak kendimi odama kilitlemiştim.