Jamie ma 25 lat, jest muzykiem i mieszka w Nowym Jorku. W te wakacje przyjeżdża do Hawknis odwiedzić rodzinę i przyjaciół, szybko staje się przyjacielem całej paczki i razem z nimi postanawia pomóc w walce ze złem z drugiej strony, a także pomoc Edd...
Pov. Eddie Wczorajsza noc była taka zakręcona i niesamowita, że nie wiem czy to mi się śniło czy wydarzyło się naprawdę. Zanim zasnąłem cofałem się do tych chwil co 5 sekund aż w końcu byłem tak zmęczony, że ostatnie co pamiętam to Jamie, który się do mnie przytulił, ale kiedy otworzyłem oczy to leżałem sam. Usiadłem i przetarłem oczy, na moim biurku leżały dwie krótkofalówki, jedna z nich jest moja, a druga Jamie'go więc zgaduje, że poszedł zapalić. Wstałem z łóżka i poszedłem do kuchni napić się wody, przez okno widziałem oślepiające słońce czyli musi być naprawdę gorąco. Usłyszałem za sobą otwierające się drzwi i od razu obróciłem się za siebie - Hej Eddie - powiedział uśmiechnięty Jamie Boże on ma koka i wygląda przeuroczo - Tak myślałem, że byłeś na zewnątrz, na porannej fajce - zaśmiałem się - No i tu się nie myliłeś. Niezły upał, a jest dopiero 10 - Chyba się dzisiaj stąd nie ruszamy, chyba, że chcesz iść do siebie... - Nie, no co ty? Zostaje z tobą, co ja będę w domu sam robić, rodzice w pracy, brat na obozie - No dobra, wiesz w sumie to może...Dustin ma jakiś plan to ewentualnie pójdziemy do niego - Ah no tak. Mam nadzieję, że jakoś się nam uda - powiedział patrząc na swój nadgarstek - Z tobą napewno - usiadłem obok niego i pocałowałem go w policzek na co się uśmiechnął szczerze - Jak ty to robisz? - zapytał, a ja nie wiedziałem co co mu chodzi - Ale co? - Że kiedy się martwię albo jestem smutny to wystarczy, że jesteś blisko mnie, patrzysz się na mnie albo mówisz do mnie, a ja od razu czuje się lepiej Spuściłem wzrok na te słowa i próbowałem się nie rozpłakać, jakie to urocze. Nie wiedziałem, że potrafię wzbudzić w kimś takie uczucie, a teraz dowiaduje się, że Jamie czuje to samo do mnie co ja do niego, czy może być lepiej? Obrócił się do mnie, położył rękę na moim policzku i mnie pocałował, zrobiło mi się gorąco tak jak wczoraj. Spojrzał na mnie gdy się od siebie oderwaliśmy i uśmiechnął się - Jamie? - zacząłem niepewnie - Tak? - No wiesz jak jest, ja...powiedziałem Dustinowi - Co powiedziałeś? - Że się w tobie zakochałem, bo tak jest. Naprawdę się w tobie zakochałem - popatrzyłem na niego z łzami w oczach - Ej Eddie, wszystko w porządku? - zapytał blondyn łapiąc mnie za ręce - Chyba... - Eddie, ja też się w tobie zakochałem i powiedziałem Robin i dla Steve'a też. Właściwie to Steve się domyślił. Na tej imprezie wtedy... - Dużo się wydarzyło Naszą rozmowę przerwała moja krótkofalówka - Eddie! Odbiór! - krzyczał Dustin - Co tam? - Mamy kolejną ofiarę Vecny - Co?! - krzyknął Jamie - No nie - złapałem się za głowę - Wiadomo kto to? - zapytał wyrywając mi krótkofalówkę z ręki - Tak, Patrick z drużyny. Lucas go znał dobrze - Tak, to prawda - potwierdził chłopak - Wydaje mi się, że mamy niewiele czasu - powiedziałem roztrzęsiony - Dobra, za 15 minut w piwnicy u Mike'a, ja już tam będę z Max i Lucasem - Dobra! - krzyknąłem i pędem udałem się do łazienki - Eddie! - pukał w drzwi - Możesz już iść, ja dołączę - Nie, nie. Ja idę z tobą bo jeszcze znowu spotkasz tego typa i co będzie? - Nie dramatyzuj tak - odpowiedziałem wiążąc włosy - Nie, ja zostaje, poczekam - słyszałem jak się oddalał. Pewnie usiadł w moim pokoju Wyszedłem z łazienki i wziąłem z szafy moją bandanke wiążąc ją na głowie, jest taki upał, że przyda mi się żeby się uchronić przed słońcem i ewentualnym udarem. Spojrzałem w lustro, to chyba źle wygląda - Boże, jaki ty jesteś piękny - westchnął Jamie - No weź przestań, nie mam w co się ubrać - popatrzyłem na otwartą szafe - Stylista Jamie Campbell Bower wkracza do akcji. Pomogę Ci - powiedział na co zaśmiałem się lekko Jamie przeszukiwał moją szafe, a po 5 minutach rzucił we mnie białą koszulką z czarnym napisem Metallica i czarnymi krótkim spodenkami z przetarciami - Model w tym będziesz - zlustrował mnie wzrokiem - No dawaj! - wepchnął mnie do łazienki i zamknął drzwi Przebrałem się szybko i wyszedłem - Miałem rację - Nie zapomnij o tym kto zawsze ma rację - powiedziałem łapiąc go za podbródek - Jasne, że ja - uśmiechnął się Wyszliśmy z domu, słońce prażyło niemiłosiernie - Eddie, błagam skoczmy do mnie, ja się muszę przebrać bo zaraz wyzione w długich spodniach - powiedział Jamie zamykając oczy i wzdychając - Dobra, idziemy, dam znać reszcie Weszliśmy do środka i Jamie pobiegł na górę, a ja poinformowałem przyjaciół, że się trochę spóźnimy.
Pov. Jamie Od razu rzuciłem się w strone szafy żeby jakoś za bardzo nie opóźniać i szybko przebrałem się w to co znalazłem
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
( + jasne jeansowe krótkie spodenki) Wziąłem okulary przeciwsłoneczne i mój ulubiony kapelusz. Pojawiłem się na dole widząc Eddie'go który już już czekał przy drzwiach. - No to idziemy - uśmiechnąłem się - Wyglądasz zniewalająco - powiedział Eddie cicho - Zamknij się, słyszałem - szturchnąłem go w ramię łokciem - Przypominam, że masz się przyzwyczajać do komplementów - powiedział zbliżając twarz do mnie. Uśmiechnąłem się i złapałem go za rękę idąc dalej. Wreszcie byliśmy na miejscu i na zewnątrz zobaczyliśmy Lucasa, wołał nas gestem ręki więc poszliśmy w jego stronę i weszliśmy do piwnicy od tyłu - Cześć - powiedziałem - Hej chłopaki - odpowiedział od razu Dustin - Słyszeliśmy, że masz już plan - Taka prawda, siadajcie. Już wyjaśniam - Zanim zaczniemy, może ktoś ma ochotę na coś do picia? - zapytał Mike - Wodę może, straszny upał dzisiaj - powiedziałem - To ja też - dodał Eddie - Mi też - rzucił Dustin Mike poszedł na górę po szklanki i butelkę wody i gdy wrócił Dustin zaczął wyjaśniać plan - Skąd ty bierzesz te swoje mądrości? - zapytałem - Wszystko powstaje tu - uśmiechnął się i wskazał na swoją głowę - Mówię ci Jamie, że dzieciak ma większe IQ niż Einstein - powiedział Eddie na co wybuchnąłem śmiechem - Boże, zaraz padnę - powiedziała Robin zaczynajac się śmiać - Jamie, weź już z tym twoim rykiem - zaśmiał się Steve - Ale ja po prostu mam taki śmiech - Wszyscy go uwielbiamy, rozwala totalnie - dodał Mike - Dzięki hahaha - znowu zacząłem się śmiać - Wiecie jest jeden problem - zagadnął chłopak - Jaki niby? Dustin? - Nie wiem skąd weźmiemy broń - A to nie będzie z tym problemu - odparł Eddie na co wymieniliśmy spojrzenia - Jest taki sklep na obrzeżach Hawkins - War Zone, mają tam różnego rodzaju broń, noże i różne inne rzeczy, które będą potrzebne do...zabijania - To chyba trzeba się tam wybrać - powiedziała pewnie Nancy na co wszystkie oczy zostały skierowane na nią - No dobra, to kto jedzie z nami? - zapytał Steve, wyciągając klucze z kieszeni - Ja napewno i Jamie - powiedział Eddie łapiąc mnie za rękę - Ja też, będę wam potrzebny - rzucił Dustin - Robin? - zapytałem - Dobra, chyba nie mam wyboru - powiedziała i wstała z miejsca Więc pojechaliśmy do War Zone w takim składzie: Nancy, Steve, Robin, Dustin ja i Eddie. Wszyscy też przechodzimy na drugą stronę walczyć z Vecną, reszta zostaje tutaj żeby pomóc nam wrócić i muszą wszystkiego pilnować, a na szczęście Max wydaje się na tyle rozgarnięta, że zadeklarowała się wszystko ogarnąć. Wsiedliśmy do samochodu i Steve wyjechał spod domu Wheeler'ów. Jechaliśmy może z półtorej godziny kiedy dotarliśmy na miejsce i każdy z nas wyruszył w inną stronę, tylko ja poszedłem z Eddie'm bo nie bardzo wiem czego właściwie potrzebujemy. Eddie tłumaczył mi wszystko i razem wybraliśmy dwa pistolety, Nancy kupiła strzelbę, Steve benzynę, a Dustin parę noży. Coraz bardziej zaczynam sie bać, że coś nam nie wyjdzie. Wsiedliśmy do samochodu kiedy Dustin tłumaczył nam resztę planów, słuchałem go uważnie, ale też z lekkim przerażeniem. To już jutro mamy zamiar rozprawić się z Vecną.
Nadchodzi ten moment, ale spokojnie to jeszcze nie koniec tego ff. Jak myślicie czy ktoś ucierpi podczas konfrontacji ze złem z drugiej strony? Do następnego Pa 😘
