Sweet Return

Chapter 30

"Are you sure about this princess?" daddy ask me again I don't know how many times is it already.

Simula ng makarating kami rito galing sa shoot hanggang ngayong pag alis ko ay paulit ulit niyang tinatanong iyan, but of course I can't blame him he knows how much I hate being in that country.

But things happen, there's a news na umabot sa akin before the contract came kaya naman nag papasalamat ako sa kontrata na iyon dahil hindi ko na kailangan pang mag lihim sakanila daddy kunh bakit ako pupunta ng pilipinas gayong they know that I hate that country because of the past.

"Daddy, don't worry about me I can handle those things, those people who will bug me. I'm strong daddy you and kuya made me strong enough to face the world again, you're the reason why I lift up my self in that darkness. I will call you everyday dad to assure you that I am okay and still kicking"

"Make sure to call us baby girl if you do not call us I will fly to Philippines and bring you back here in an instant"

I smiled to them and hug them before I heard daddy saying some paalala na dapat kung gawin para hindi ako magkasakit, naalala ko tuloy si mama na ganyang ganyan rin ang sinabi sa akin kagabi nang sabihin kong lilipad ako papuntang pilipinas.

Noong una ay ayaw pa niya akong payagan ngunit sa mga nakalipas na usapan namin ay napapayag ko rin siya ginamitan ko nga lang ng kaunting pananakot kaya matinding dasalan ang ginawa ko bago ako matulog kagabi.

I bid my goodbye to them and kiss them in their cheeks before I wave my hand and walk, the van is waiting me outside the gate lulan nito sina mamàh at jopay na todo rin ang kaway at paalam sa kanila daddy at kuya.

"Naku ang alaga ko fresh na fresh habang kami parang nilukumos ang itsura" bungad ni mamàh na may kunot sa nuo.

Tawa nalang ang isinagot ko sakanya at tinanguan si jopay na nginitian ako, bumaling ako sa bintana at tanaw ko sila daddy at kuya na nakatingin sa akin. I give them flying kiss at napahagikhik ng samaan ako ni kuya ng tingin habang si daddy namn ay natawa lang habang kumakaway parin sa akin kahit sarado na ang bintana at umaandar na ang sinasakyan namin.

I will miss you dad, kuya.

Ilang minuto ang binyahe namin bago makarating sa airport, may mga staffs and bodyguards na pumunta sa kinaroroonan ng sasakyan namin at agad humilera ng bumaba ako ng sasakyan. I bit my inside lips because of what they did, this is dads doing again kaya naman pala hindi nag pumilit na ihatid ako rito.

Because of what they did nahakot ko ang atensyon ng mga narito sa airport, nagtakbuhan sila sa kung nasaan ako kasabay ng pagkintab ng mga flash sa cellphone nila. I don't want this.

"Excuse us!"

"Give her glasses jopay"

Minadali naming mag lakad nasa kaliwa at kanan ko sila jopay ay mamàh na nakaantabay sa akin habang ang mga bodyguards ay pinipigilang makalapit ang mga tao sa pwesto namin. Nakahinga lang ako ng maluwag ng umabot na kami sa scanner area dahil hindi pwedeng makapsok roon ang hindi nakabook sa bansang nakalagay.

"Rest darling, I will wake you up later"

I sighed softly and lean at the back of my seat when the airplane starts to move I look at the window when we are now at the top of the clouds this is what you called relaxing clouds and music, I put my earphones and close my eyes I will sleep to gain some energy before I step my feet on that country.

Nagising ako dahil sa mahinang tapik sa balikat ko I open my eyes at nabungaran ang isang attendant na inaayos nag pagkain sa trolley na dala niya at inilagay sa harapan ko ng makaayos ng upo.