Olin in Kahadras [Volumes 1 & 2]

Chapter 28 - The Epitome of Chaos

Dahil sa sumisiklab kong galit, pinakawalan ko ang puwersang inipon ko. Kasing-bilis ng kidlat ang paglakbay ng itim kong kapangyarihan patungo sa gawi ni Helio. Tumama ito sa tiyan niya dahilan para tumilapon ang kaniyang katawan saka nabagok siya sa katawan ng puno. Napadaing siya sa sakit. Kita ko mula rito ang pagdura niya ng laway na nahaluan ng dugo.

"Olin, ganiyan nga! Tapusin mo na siya nang sa gano'n ay wala ka nang karibal!" utos sa 'kin ni Sinrawee, na ngayon ay tuwang-tuwa na sa ipinamalas kong kakayahan.

Pinilig ko ang ulo ko. Pakiramdam ko, lumaki ang mga braso ko at parang tumaas ako nang kaunti. Nagulat ako nang bigla na lang tumapat ang kamay ko sa direksyon ng ama ko at mabilis pa sa alas-kuwatro na lumabas doon ang kapangyarihan ko dahilan upang matamaan siya at tumilansik patungo sa mga bato.

Bumilis ang pagtibok ng puso ko. Gumapang ang kilabot sa 'king katawan. Parang may nagmamanipula sa sarili kong katawan. 'Di puwede 'to!

"O-Olin, ba't mo ginawa 'yon? Olin, a-ama mo 'ko!"

Palipat-lipat ang tingin ko kina Helio at Sinrawee na parehong nakahiga at nanghihina. Natanaw ko ang kulay-ubeng ugat sa kanilang pisngi at sentido. Hindi ako makapaniwalang nagawa ko 'yon sa kanila. Dahil nagpadala ako sa galit, parang 'di na ako 'to. Tila may kumokontrol na sa 'kin.

Sa isang kisapmata'y sumulpot sa 'king harapan ang asul na salamangkero na si Mounir. Kaibigan siya ng rayna ng mga Melyarine. Kasama rin ni Mounir ang dalawang lalaki na hinuha ko ay mga diyos.

'Yong sa kaliwa ni Mounir ay nakasuot ng asul na tela at natatakpan niyon ang buo niyang katawan. Tanging mukha lang nito ang nakikita. Kapansin-pansin ang kulay-abo niyang mga mata at ang letrang "H" na nakatatak sa kaniyang noo.

Ang nasa kanan naman ng asul na salamangkero ay isang lalaking balbas-sarado at may makulay na pakpak. Kulay asul sa unang patong, nasundan ng kulay berde, at sa ibaba niyon ay kulay-ube. Nababalutan ang katawan nito ng kulay-pilak na baluti.

"Ano'ng ginagawa n'yo rito?" agaran kong sabi.

"Olin, huminahon ka," tugon ni Mounir. Hawak-hawak niya ang kaniyang tungkod.

Nanaig ulit ang galit sa kalooban ko at akmang patatamaan sila ng kapangyarihan ko nang may asul na kapangyarihang pumalibot sa 'kin. 'Di ko maigalaw ang mga kamay ko! Ano'ng gagawin nila sa 'kin?

Bumaling muli ako sa kanila habang nagpupumilit akong labanan ang puwersang pumulupot sa katawan ko. Nagtangis ang bagang ko. Hindi ako maaaring magpatalo!

Huminga muna ako nang malalim. Pagkatapos niyon ay sumigaw ako nang malakas dahilan para mabasag ang kapangyarihang yumakap sa 'kin.

Dahil sa sigaw kong 'yon, nayanig ang lupa at nabitak ito. Pumaitaas din sa ere ang mga malalaking bato, nabiyak, at nagkalat ang mga maliliit at matutulis na mga bato sa paligid. Nahugot naman ang mga puno sa 'ming paligid at tuluyan nang nahiga matapos ang pagtayo sa mahabang panahon.

Ikinumpas ko ang mga kamay ko at sumunod ang mga matatalim na bato sa 'kin. Naglayag ang mga ito sa hangin patungo sa direksyon nina Mounir at ng mga kasama niya. Dali-dali namang ibinukadkad ng lalaki ang kaniyang malalaking pakpak at sinangga niyon ang mga batong inutusan ko.

Magtatapon pa sana ako ng malaking bato sa gawi nila nang bigla na lang kumapit sa braso ko ang isang lalaking may letrang "H" sa noo. Sa isang iglap ay 'di ko na makontrol ang mga kamay ko. Unti-unti akong nanghihina. Parang hinigop niya ang aking lakas. Kapagkuwan ay nagliwanag ang kaniyang noo at tumakas doon ang kulay-abong usok.

Magsasalita pa sana ako pero unti-unting lumapit ang usok sa 'king ulo. Nakawiwindang na sakit ang lumukob sa 'king ulo. Parang mabibiyak na ito. Parang pinupukpok ng martilyo.

Napangiwi ako dahil nagsulputan ang samot-saring alaala sa isip ko. Naghalo-halo na ang mga ito at parang wala na 'kong maintindihan. Hanggang sa unti-unti itong nabubura at nagsialisan. Parang kinukumpiska niya ang mga alaala ko!

Ilang sandali pa'y parang gusto nang sumuko ang aking mga mata at katawan. Natanaw kong gumagapang ang isang binata habang hawak niya ang kaniyang sikmura at saka paulit-ulit niyang sinisigaw ang pangalan ko. Sino siya? Ano'ng nangyari sa kaniya? Hanggang sa tuluyan nang nilamon ng kadiliman ang aking paningin.

* * *

Nanatili akong nakaupo habang inalala 'yong nangyari walong taon na ang nakalilipas. Ang sama-sama ko! Isa akong maninira! Tama nga si Hinumdom, ako ang ehemplo ng gulo. Kasalanan ko kung bakit nagkagano'n si Helio, ang matalik kong kaibigan. Nalunod ako sa selos at inggit kaya nagawa ko 'yon sa kaniya.

Gusto kong suntukin ang sarili ko nang paulit-ulit dahil inangkin namin ang tahanan nila Haring Kalak. Pero ang ipinagtataka ko ay kung bakit hindi niya ako sinaktan no'ng nagkita kami sa Escalwa? Alam naman niyang anak ako ni Sinrawee. Sana, magkita ulit kami. Sana, makahingi ako ng tawad sa harap ni Haring Kalak. Sana, 'di pa huli ang lahat.

Kinamumuhian ko ang sarili ko. Ayaw kong maging anak at sunud-sunuran ni Sinrawee. Kailangan kong itama 'yong maling ginawa ko. Kailangan kong humingi ng tawad kay Haring Kalak 'pag nagkita kami. Kailangan kong pitasin ang nag-iisang Boac at ibigay kay Helio para tuluyan na siyang gumaling. At kailangan ko ring ipaubaya . . . si Solci.

Akmang tutulungan akong makatayo ni Haring Hestes pero agad ko siyang sinenyasan na 'wag siyang lumapit sa 'kin dahil kaya ko naman. Dahan-dahan akong tumayo at hinarap ang diyos ng memorya.

"D-Daghang salamat," ang tanging naisambit ko.

"Pero, Olin," ani Hinumdom dahilan para tambangan muli ako ng kaba, "may kailangan kang malaman . . ."

Mariin akong napalunok. Napalingon ako kay Haring Hestes na puno ng pag-aalala ang hitsura saka ibinalik ko agad ang titig kay Hinumdom. "A-Ano?"

Ilang segundo siyang nanahimik na para bang nagdadalawang-isip siyang sabihin sa 'kin. "Tungkol 'to sa mga umampon sa 'yo. Pinaslang ng isa sa mga ahente ni Sinrawee ang 'yong ama. At ngayon, hawak nila ang 'yong ina . . ."

t.f.p.

A/N: Thanks so much for 500 reads !! Anlaki na niyan for me ♡´･ᴗ･'♡