Olin in Kahadras [Volumes 1 & 2]

Chapter 4: Tambaluslos

Chapter 4: Tambaluslos

Ang pagsikat ng araw ay puminta ng kulay-rosas sa kalangitan ngayong umaga. Huni ng masasayang ibon ang naglalaro sa ’ming pandinig. Kay gandang pagmasdan ang tanawin sa labas mula rito sa balkonahe. Subalit ’di mapagkaila ang kabang namamahay sa ’king dibdib sa dahilang ngayon na kami lilisan sa palasyong ’to, ngayon na kami makikipagsapalaran.

Bagama’t natatakot, kailangan kong makipagsabayan sa mga kasama ko na nuknukan ng tapang. Handang-handa na kasi sila sa paglalakbay kahit alam nilang lahat na may nagkalat na kakatwang nilalang sa paligid ng Kahadras.

Suot ko pa rin ang uniporme ko: kulay-abong polo, itim na shorts, at kulay-uling na sapatos. Ngunit ang kaibahan lang ngayon ay nababalutan na rin ako ng kulay-tsokolateng balabal na galing sa lumang tokador. ’Tapos, nakasukbit sa balikat ko ang itim na bag na naglalaman ng baon namin—tubig at tinapay na handog ng mga Banwaanon sa mahal na rayna.

Ayon kay Mounir, likas na magagaling sa paglikha ng iba’t ibang uri ng kagamitang pandigma ang mga taga-Melyar, kaya naman hinandugan ako ni Rayna Helya ng isang espada, ngunit mabilis ko ’yong tinanggihan. Sabi nga nila, may kapangyarihan ako. Kung talagang meron, siguro, sapat na ’to bilang proteksyon ko sa ’king sarili at sa mga kasama ko.

Samantala, si Talay naman ay nakasuot ng puting damit at saya, may balabal din siya na kulay-kape, may punyal na nakasabit sa baywang niya, at may sapin na ang kanyang mga paa—isang pares ng bakya. Hanggang ngayon ay hawak-hawak pa rin niya ang paso na kinalalagyan nina Saya, Alog, at Lish.

Kailangan daw naming hanapin si Langas, ang isinumpang nilalang, sabi ni Mounir. Siya kasi ang magsisilbi naming gabay. Sa usapang Boac naman, sina Saya, Alog, at Lish na raw ang bahala roon—’yon ang dahilan kung bakit sila nasama sa misyong ’to.

“’Di ka ba talaga puwedeng sumama?” patanong na sabi ko kay Mounir. Kasalukuyan naming tinalunton ang daan palabas ng palasyo habang may nakapilang mga kawal sa kaliwa’t kanan namin. Magkasabay kami nina Rayna Helya at Mounir, samantalang nasa unahan naman sina Talay, Saya, Alog, at Lish.

Marahan niyang ipinilig ang kanyang ulo. “Bukod sa kailangan ako rito, kung sakaling may sumugod dito na kampon ng kadiliman, hindi rin naman ako makapapasok sa Kagubatan ng Sayre dahil sinakop na iyon ng kapangyarihan ng halimaw na nagbabantay sa Boac, si Helong,” paliwanag sa ’kin ni Mounir, na agad ko namang tinanguan.

Nakatingala lang ako sa kanya sapagkat mas mataas siya kaysa sa ’kin habang patuloy pa rin kami sa paglalakad.

“Tanging normal na tao lang ang makatatapak doon,” gatong pa ni Rayna Helya, “at taong may dalang itim na mahika kagaya mo, Olin.”