Olin in Kahadras [Volumes 1 & 2]

Chapter 7: Uncanny Encounter

Chapter 7: Uncanny Encounter

Kumaripas ako ng takbo palayo sa punong pinupugaran ng isang Agta, pero sa kasamaang-palad, dahil sa pag-aapura ay nadulas ako nang maapakan ko ang balat ng saging, dahilan para masubsob ako sa lupa.

Rumehistro sa magkabila kong tainga ang mga yabag na papalapit sa kinalulugaran ko, kung kaya’t dali-dali kong kinusot ang isa kong mata kasi napuwing ako.

“Olin, ayos ka lang?” tanong nito.

Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin sa kanya nang maayos na ang isa kong mata. Kapagkuwa’y nanlaki ang mga mata ko nang makita ang itsura niya. “Ahhh! Halimaw!” Halos mapigtal na ang ugat ko sa sigaw na ’yon. Mabilis pa sa alas-kuwatro akong bumangon at saka umurong nang kaunti.

“Inaalipusta mo ba ako?” nakapamaywang na tanong ni Langas habang nagpupukol ng matalim na tingin sa ’kin.

Muntikan ko nang mabitiwan ang mga salitang, Bakit, totoo naman, a? Ngunit napalunok ako nang makita ang kanyang sundang. Sa halip na sabihin ’yon, ikinumpas ko agad ang aking kamay at nagwikang: “Biro lang ’yon.” ’Tapos, alanganin kong ininat ang mga labi ko.

Tanaw ko namang papalapit na sa kinatatayuan namin si Talay habang bitbit sina Saya, Alog, at Lish. Hay, ’buti na lang at dumating sila bago pa ako tagain ng nilalang na ’to.

“What happened?”

“Ano’ng nangyari?”

“Unsay nahitabo?”

“Ayos ka lang ba, Olin? Bakit ka sumigaw nang malakas kanina?” nag-aalalang kuwestiyon ni Talay sa ’kin.

“A . . . e . . . may nakita kasi akong malaking nilalang na nakaupo ro’n sa makapal na sanga ng puno at nanabako,” pag-amin ko saka inginuso ang isa sa mga puno sa di-kalayuan.

Sinipat nila ang itinuro kong direksiyon at saka natunghayan ang makapal na usok na nanggagaling sa kulay-uling na nilalang na may pambihirang laki.

“Isang Agta?” tanong ni Langas. “Huwag kayong mag-alala, mga kaibigan. Kakilala ko ang isang iyan,” pampalubag-loob na turan niya.

“Hindi ba ’yan nananakit?” agarang usisa ni Talay, mahihimigan ang pangamba sa tinig niya. “Hindi naman niya kami kaibigan, e. Ikaw lang.”

Bumaling kami kay Langas at nakita namin siyang umiling. “Mabait ang isang iyan. Hindi iyan nananakit ng tao. May mga Agta talaga na mahilig paglaruan ang mga kagaya ninyo, ngunit ibahin ninyo ang isang iyan. Sa katunayan, ngayon ko lang din siya nakita ulit.”