Olin in Kahadras [Volumes 1 & 2]

Chapter 9: Jack of All Trades

Chapter 9: Jack of All Trades

Unti-unting naglaho ang itim na kapangyarihang bumalot sa ’min at bumalik na rin sa dati ang lahat, ang orihinal na kulay ng mga nakapaligid sa akin. Tuluyan na ring umimpis ang pagyanig ng lupa. Mabilis na tinalon nina Langas, Talay, at Cormac ang distansiya sa pagitan namin.

“Olin! Olin, ayos ka lang?” pambungad na tanong sa ’kin ni Talay, mababanaag sa kanyang itsura ng labis na pag-aalala.

Tumango lang ako bilang tugon. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa ginawa ko; parang gusto kong balikan ang senaryong ’yon at panoorin ang sarili ko kung paano ko ’yon nagawa.

“Siya talaga ang totoong Olin! Ang hinirang na papaslang sa nakatatakot na halimaw at kukuha sa puso ng kagubatan ng Sayre—ang Boac!” manghang sabi ni Alog at nagbunyi sa pamamagitan ng paggalaw ng kanyang tangkay. Parehong hindi makapagsalita sina Saya at Lish, nakanganga lang.

“Whoa! Ang cool mo kanina, Olin,” gatong pa ni Cormac sabay sampay ng braso niya sa leeg ko. “May powers ka pala. Astig!”

Ipinaling ko tingin kay Langas, masasalamin sa mukha niya na siya’y seryoso habang nakatingala sa kaitaasan. Ilang sandali lamang ay ipinihit niya ang kanyang leeg, dumapo ang mga mata niya sa ’kin, at saka siya nagsalita, “Ikaw nga ang sinasabi nilang may hawak sa kapangyarihan ni Sinrawee. Alam mo ba, Olin, na gamit ang kapangyarihang iyan ay kaya mong wasakin ang buong Kahadras?”

Nabuhay ang mga balahibo ko sa braso dahil sa sinabi niya.

Alam mo ba, Olin, na gamit ang kapangyarihang iyan ay kaya mong wasakin ang buong Kahadras?

Mistulang sirang plaka na paulit-ulit kong naririnig sa ’king isipan ang huling sinambit ng isinumpang nilalang. Ba’t parang tunog kontrabida ako sa istoryang ito sa dahilang dala ko ang kapangyarihan ni Sinrawee? Hindi! Hindi ako kalaban. Ayon sa panaginip ni Rayna Helya, ako ang papatay sa higante at kukuha sa bulaklak na makagagamot sa prinsipe ng Melyar. Sa maikling salita, magiging bayani ako sa katakot-takot na mundong ito.

Tama. Hindi ako kalaban. Ako ang magiging bayani rito. Ako pa rin ang bida sa sarili kong kuwento—buhay. Ang kailangan ko lang gawin ay tapusin ang misyong ibinigay sa ’kin para makauwi na ’ko sa amin.

Napabitiw ako ng isang malalim na buntonghininga.

Kasalukuyan kaming tumatawid sa tulay na nagdurugtong daw sa lupain ng Porras at Escalwa. Sobrang haba nito at tila hindi mapagkakatiwalaan. Para kasing hindi nito kayang suportahan ang bigat namin at parang mawawasak ito anumang sandali dahil sa nipis ng kahoy.