CUARENTA Y NUEVE

102 3 1
                                    

CHAPTER FORTY-NINE

Theodore Detecio's POV (Theo)

"Mga inutil na tao, simpleng bagay na lang ay hindi nyo pa magawa!" narinig ko ang ilang putok ng baril at sakto noon ay bumulagta ang ilang mga kalalakihan, napaso nalang ako ng noo at bumaba mula sa Rooftop ng building katapat lang ng isa sa mga Hotel na pagmamay ari ng ama ko.

Ng makababa ako at makalabas ng Hotel ay agad kong sinuot ako subrero ko para hindi makita ang mukha ko kasama ang isang mask, tahimik lang akong nakihalubilo sa dagsa ng madaming tao habang naglalakad ng maramdaman ko ang pagtunog ng telepono ko.

Agad ko naman iyong kinuha at sinagot, How long has it been since the both of us last contacted each other?, ["Where are you"] narinig akong tanong niya sa kabilang linya pagkasagot ko mismo ng telepono.

"I'm taking a walk" sagot ko dito pero narinig ko ang pagtawa niya, ["Really? Kaya pala nakita ka sa CCTV 30 minutes ago entering a hotel and leaving 2 minutes ago, and now you're somewhere near a night market to erase your traces"] natatawa na wika niya na hindi na nagpa-gulat saakin.

"What do you want from me Shawn? Are you tracking me?" Tanong ko dito pero hindi siya nag salita na parang sinasabi na hindi pa ba halata na ganun ang ginagawa niya.

"Bakit ba ayaw moko tigilan? It's not like I awe you a money or anything right? I have things to do so stop bothering me" wika ko sa kanya at ibababa na sana ang tawag ng marinig ko ang seryoso niyang boses.

["Allison ordered me to track you down, and bring you with me"] malamig na wika niya sa akin, napakuyom nalang ako ng kamao ko at napatingin sa tindahan ng bulaklak sa harapan ko. "Why? Are they asking you to kill me when you saw me? Don't worry I'll gladly do it after taking revenge It's not like —" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla siyang magsalita.

["Do you really think that Allison wants you dead? Dahil kung yan ang iniisip mo, you're supposed to die the day I found out your Hideout, Theodore Detecio"] may diing wika niya dahilan para mapatawa ako ng mahina.

Was it Pity? Hindi ko maiwasang isipin, if they really want me dead ng panahong makita ni Shawn kung saan ako nagtatago ay dapat patay na ako. hindi ko alam kung bakit binuhay pa nila ako, especially Ace, hindi ko alam kung pinapalampas niya lang ako dahil ni isang hakbang para ipapatay ako ay hindi niya ginawa.

all the things I did, from letting my father's men enter the Academy, blindedly killing students and especially trying to kill Allison and betraying our friendship. All this time hindi ko alam kung magpapasalamat ba ako sa kanila at binuhay pa nila ako.

"Why are you still keeping me Alive? what do you want from me Shawn?" tanong ko sa kanya at pumasok sa tindahan ng bulaklak at inilibot ang paningin sa paligid. ["Come back Theo, that's what all we want, Allison and Ace are both worried about you, hindi mo naman kailangan na sarilihinin lahat ng problema since you have us, all you have to do is comeback"] wika niya sa akin.

it was easier to be said than done, kahit na bumalik pa ako guilt will only hunt me, I know that blaming myself won't help me with anything, but it's the only thing that can make me keep going on, because without Zia, I don't have any reasons to live.

After I gave her death a justice, I will be just like a wind, passing everything. I originally planned to kill myself after I achieve the justice for her but she would probably scold me for thinking lightly of myself so I need time to find my self, and that's reason is enough for me to live. after finding the right reasons I'll be soon following her wherever she is.

"You know that there is something that I need to do, But if you want my cooperation I'll help, But the things I want to accomplish have nothing to do with Allison and Ace or Anyone" wika ko sa kaniya.

Legendary AssassinWhere stories live. Discover now