Ο Προφήτης του θανάτου

21.

Ήταν η πρώτη φορά μετά από καιρό που ένιωθε ήρεμος. Η καλή ηχομόνωση που είχε το σπίτι, δεν επέτρεπε να περάσουν οι φωνές από τον κόσμο και τους δημοσιογράφους που είχαν κάνει κατάληψη στον δρόμο έξω από το σπίτι του. Η καλή ηχομόνωση που με τον καιρό είχε δημιουργήσει, δεν επέτρεπε πλέον να τον επηρεάσουν και αυτά που άκουγε από τους γείτονες, όπως ότι δεν τον θέλουν στην γειτονιά γιατί είναι δολοφόνος ή ότι θα τον διώξουν για να φύγει μαζί του και το τσίρκο που έχει δημιουργηθεί έξω από το σπίτι του. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι είχε καταφέρει μέσα σε λίγες μέρες, να βγει από την απόγνωση που τον έτρωγε στην αρχή και να καταφέρει να διαχειριστεί όλη αυτήν την πίεση, την δημοσιότητα, και τους τρελούς οπαδούς που του έστελναν καθημερινά μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είχε χρόνο, και έτσι αποφάσισε να διαβάσει μερικά από αυτά.

Τα περισσότερα, είχαν να κάνουν με τον θαυμασμό που έτρεφαν οι οπαδοί του για αυτόν, μερικά περιείχαν απειλές και κατάρες, ενώ κάποια τελείωναν με την υπόσχεση πως αυτοί θα τον έβαζαν φυλακή. Τα μηνύματα όμως που κοίταγε με ενδιαφέρον, ήταν αυτά που του έστελναν άνθρωποι οι οποίοι τον παρακαλούσαν να δει κάποιον άλλον στον ύπνο του. Από εχθρούς μέχρι και φίλους, από συζύγους μέχρι και αδέρφια. Τα διάβαζε με προσοχή, και απορούσε για το πόσο μίσος υπήρχε ανάμεσα στους ανθρώπους. Τη μισαλλοδοξία κάποιων ανθρώπων, που ήταν διατεθειμένοι να παραγγείλουν μια δολοφονία από έναν άγνωστο, για τον γείτονα, τον ένοικο ή τον νοικάρη, τον γαμπρό και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Τρόμαζε κάθε φορά με όλα αυτά. Άρχισε να σκέφτεται πως δεν θα ήταν απίθανο αν σε κάθε παρέα, ή κάθε οικογένεια, υπήρχε κάποιος που ήθελε να σκοτώσει κάποιον.

Τα μάτια του πόνεσαν από το πολύ διάβασμα και έτσι αποφάσισε να περιηγηθεί στην κεντρική σελίδα, να δει τα νέα των άλλων, όχι ότι τον ενδιέφερε απλά ήθελε να ξεκουράσει τα μάτια του βλέποντας φωτογραφίες ξέγνοιαστων ανθρώπων, που είτε ήταν είτε προσποιούνταν πως ήταν. Το προωθητικό μήνυμα για το αυριανό άρθρο του Κώστα είχε μόλις ανέβει στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο Πέτρος ασυναίσθητα έγειρε προς την οθόνη του υπολογιστή, λες και άρχισε να χάνει σταδιακά την όραση του, παρόλο που τα γράμματα ήταν με μεγάλη γραμματοσειρά και με κόκκινο χρώμα.

Προφήτης ή απατεώνας;

Δολοφόνος ή κορόιδο;

Στην συνέχεια ενημέρωνε πως ολόκληρο το άρθρο θα δημοσιευόταν στην αυριανή εφημερίδα ενώ το απόγευμα θα ανέβαινε και στο διαδίκτυο.