Ο Προφήτης του θανάτου

6.

Δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του κλεισμένο μέσα σε ένα δωμάτιο, κλεισμένο και με την προοπτική να βρεθεί σε τέτοια κατάσταση μόνιμα, γιατί αν έβρισκαν στοιχεία εναντίον του υπόπτου που είχε μεταφερθεί στα κεντρικά και είχε μείνει και μια μέρα κλεισμένος στο κελί, θα περνούσε το υπόλοιπο της ζωής του εκεί.

Από την άλλη , δεν ήθελε να ξέρει τι θα γινόταν αν δεν ήταν τελικά ο ένοχος και καταλάβαινε πως πέρασε αυτήν την ταλαιπωρία για το τίποτα, επειδή η μοίρα του έπαιξε ένα περίεργο παιχνίδι. Τον ενοχλούσε αφάνταστα το γεγονός πως θα έπρεπε να έχει στην άκρη του μυαλού του και αυτήν την πιθανότητα , καθώς τα πρώτα στοιχεία που είχαν έρθει , δεν ήταν αρκετά αισιόδοξα . Βέβαια είχαν έναν άσσο στο μανίκι , καθώς ο ύποπτος δεν μπορούσε να αποδείξει που ήταν τις ώρες των δύο φόνων εφόσον τους είχε πει πως ήταν μόνος στο σπίτι και κοιμόταν.

Ήλπιζε ο γιατρός που τον εξέταζε εκείνη την στιγμή , να ξέθαβε κάτι. Έστω και μια υποψία του γιατρού , θα μπορούσε να τους δώσει λίγο χρόνο παραπάνω για να βρουν αδιάσειστα στοιχεία. Γύρισε και κοίταξε έξω από το παράθυρο . Το γραφείο του έβλεπε στον κεντρικό δρόμο , ενώ απέναντι του,το κτίριο ήταν αρκετά χαμηλότερο από το ύψος του γραφείου του και έτσι μπορούσε να δει λίγο πιο πέρα από ένα κτίριο. Γύρισε την καρέκλα προς το παράθυρο και έβαλε τα πόδια του πάνω στο γραφείο . Η αναμονή σε τέτοιες υποθέσεις ήταν το χειρότερο πράγμα. Το να μην μπορείς να κάνεις τίποτα και απλά να περιμένεις άλλους , θα μπορούσε να γίνει ένα καλό βασανιστήριο για αυτόν. Το βλέμμα του έπεσε στην τηλεόραση που βρισκόταν τοποθετημένη σε μια βάση πάνω στον τοίχο . Σκέφτηκε να την ανοίξει αλλά ήξερε πολύ καλά τι θα δει , και αποφάσισε πως δεν είχε όρεξη να εκνευριστεί με αυτά που γίνονταν γύρω του . Είχε να ανησυχεί για χειρότερα πράγματα. Άλλωστε , ήταν νωρίς ακόμα για να ασχοληθούν οι δημοσιογράφοι με την δική τους υπόθεση καθώς δεν το είχαν μυριστεί ακόμα και εκείνοι δεν είχαν βγάλει καμία ανακοίνωση. Εκτός και αν, εκείνος ο τύπος στην πρώτη τοποθεσία με την φωτογραφική κάμερα στα χέρια είχε μιλήσει και είχε πουλήσει την ιστορία στα κανάλια. Έπιασε το χειριστήριο της τηλεόρασης και πήγε να την ανοίξει, δεν το έκανε όμως καθώς ο βοηθός του μπήκε μέσα στο γραφείο.

-Καλημέρα, του είπε ο Άγγελος Μάνου και έκατσε στην καρέκλα που υπήρχε μπροστά από το γραφείο του Αστυνόμου.

-Θα δείξει, από τα νέα που μου φέρνεις, του είπε ο Αστυνόμος Πανόπουλος και τον κοίταξε με ανυπομονησία.