Ο Προφήτης του θανάτου

20.

Άνοιξε τα μάτια του. Είχε κοιμηθεί τόσο πολύ, που δεν μπορούσε να τα κρατήσει άλλο κλειστά. Κοίταξε το ταβάνι, και μετά προς την κλειστή πόρτα του δωματίου του. Ύστερα γύρισε και κοίταξε προς το τραπεζάκι που είχε δίπλα στο κρεβάτι του, εκεί βρισκόταν το κινητό του. Το πήρε στα χέρια του. Ο Κώστας θα πρέπει να είχε περάσει άσχημη βραδιά, καθώς του είχε στείλει πολλά μηνύματα. Έκατσε και τα διάβασε όλα με προσοχή. Χαμογέλασε, καθώς του φάνηκε σαν να τα έστελνε κάποιος σε κάποιον που μόλις είχαν χωρίσει. Ξεκίνησε ζητώντας συγχώρεση, ύστερα δήλωνε πως αδιαφορούσε για αυτόν, και στο τέλος πέρασε σε βρισιές και απειλές. Το τελευταίο μήνυμα μάλιστα ήταν και ηχητικό. Περίεργη επιλογή. Δεν την συνήθιζε ο Κώστας, και ο Πέτρος θεωρούσε πως ήταν μια ενοχλητική συνήθεια. Πάτησε το κουμπί για να το ακούσει.

'Δεν είμαι άνθρωπος που του αρέσει να τον αγνοούν. Έχεις τελειώσει, εγώ θα σε τελειώσω'

Ο Πέτρος κούνησε το κεφάλι του απογοητευμένος, αλλά αμέσως ένα κύμα τρόμου τον χτύπησε. Σηκώθηκε από το κρεβάτι του και πήγε στην τουαλέτα. Κοιτάχτηκε στο καθρέφτη. Φαινόταν καλύτερα από τις προηγούμενες μέρες. Έπλυνε το πρόσωπο του και προσπάθησε να ηρεμήσει. Τι θα γινόταν αν ο Αστυνόμος Πανόπουλος είχε δίκιο; αν όντως ο Κώστας ήταν ο δολοφόνος, αυτό το ηχητικό μήνυμα ήταν ανοιχτή απειλή από τον φίλο του Κώστα ή από τον δολοφόνο;

Ίσως έπρεπε να μιλήσει στον Αστυνόμο για τις ανησυχίες του. Ίσως ήταν και η ευκαιρία του να εξαφανιστεί, και να τα αφήσει όλα πίσω του. Ξαφνικά, το κουδούνι της πόρτας χτύπησε. Έμεινε για λίγο ακίνητος. Ή ήταν κάποιος δημοσιογράφος που τον έψαχνε για αποκλειστική συνέντευξη, ή κάποιος τρελός θαυμαστής που του χτυπούσε για να δει αν είχε ονειρευτεί κανέναν ή ακόμα και τον ίδιο. Βέβαια μετά το σημερινό, δεν θα απέκλειε και την περίπτωση να ήταν ο Κώστας, και να ήθελε να αναμετρηθούν από κοντά ή και γιατί όχι...να τον σκοτώσει. Ευτυχώς για αυτόν, το θυροτηλέφωνο είχε κάμερα.

Κοίταξε προς την οθόνη, συνοφρυωμένος. Είδε πως το κουδούνι το είχε χτυπήσει μια γυναίκα. Πρώτη φορά την έβλεπε. Πιθανότατα να ανησυχούσε μήπως είχε ονειρευτεί κανέναν. Πάντως έπρεπε να ομολογήσει, πως οι θαυμάστριες του όσο πήγαιναν γινόντουσαν όλο και πιο όμορφες. Σήκωσε το θυροτηλέφωνο και προσπάθησε να δείξει όσο πιο ευγενικός μπορούσε. Από ότι φαίνεται είχε πέσει στην παγίδα της νόρμας της εποχής, όπου όσο πιο όμορφος ήταν ο άλλος, τόσο πιο καλά του συμπεριφέρεσαι.