Chapter 10: Cursed Creature's Wish

Start from the beginning
                                        

Muli akong nagbitiw ng malalim na buntonghininga. Makokontrol mo rin ’to, Olin, puhon.

Nalipat ang atensyon ko kay Langas. Tahimik lang siya habang nakatitig sa lupa na para bang nalunod siya sa malalim na pag-iisip. Tinitimbang niya siguro kung tutulungan ba niya kami papunta sa kagubatan ng Sayre o hindi. O baka naman nag-iisip na siya ng kapalit bilang pagtulong niya sa ’min. Matatandaang ayon kay Mounir, parati raw siyang humihingi ng kapalit ’pag may ipinagawa sa kanya.

Kung anuman ang magiging desisyon niya, susubukan pa rin naming magpatuloy sa paglalakbay. Dasig lang!

Lalapitan ko na sana si Langas nang bigla akong sabuyan ni Talay ng kaunting tubig. “Ilang araw ka nang walang ligo, Olin. Baka maging katulad ka na ni ano—basta! Ha-ha-ha!” puna niya saka humagikhik.

Ngumisi ako at naisip na may punto nga si Talay. Kaya ang sunod kong ginawa ay hinubad ang suot kong kulay-abong polo at kaagad na dumako sa ilog para lumusong. Sumalok ako ng malamig na tubig at sinabuyan ko rin si Talay bilang ganti sa ginawa niya kanina. Ang lamig at ang linaw ng tubig. May namataan pa nga akong tatlong isda na lumangoy palayo sa ’min.

Subalit natigil nang makarinig ng sigaw.

“Hindi mo puwedeng gawin sa akin ito! May karapatan akong umayaw sapagkat ako ang nagmamay-ari sa katawang ito!” pagtutol ni Langas habang nagpupumiglas. Pinagtulakan kasi siya ni Cormac papunta sa kinalulugaran namin ni Talay.

“Kailangan mo nang maligo, Langas. Baka ikaw pa ang magiging dahilan ng pagkamatay namin dahil sa baho mo. Lusong!” giit pa ni Cormac at ginawang panakip sa mga butas ng ilong niya ang kanyang nguso.

Mahigpit ang pagkakahawak niya sa magkabilang balikat ng isinumpang nilalang. Sabay silang lumusob dito sa ilog at sunod-sunod na sinabuyan ni Cormac ang ulo ni Langas ng tubig. Nanlaban naman ang huli at pilit na umahon sa ilog, pero agad siyang pinabalik ng kaklase ko. Nangangatal na ang isinumpang nilalang sa lamig.

“Ikaw na nga ’tong tinutulungan,” paghihimutok ni Cormac. “O, tan-awa ra, daghan na kaayo’g buling imong lawas!” (O, tingnan mo, ang dami mo nang libag sa katawan!) Para siyang magulang na kasalukuyang sinesermunan ang suwail niyang anak.

Tawa lang kami nang tawa ni Talay habang naliligo.

“Pagkatapos talaga nito, hahatiin talaga kita sa pamamagitan ng sundang ko!” pananakot pa ni Langas. Isang matalim na tingin ang ipinukol nito sa kaklase ko.

Nirolyo ni Cormac ang dalawang mata, halatang ’di nakaramdam ng takot sa banta nito. “’Wag ka nang matakot sa tubig, Helcurt-na-kulang-ng-sampung-ligo. Hindi ’to nananakit. Lilinisin ka nito, pramis,” ganting-matuwid ng kaklase ko habang tinatanggalan niya ng dumi sa katawan ang isinumpang nilalang.

“Sana, maging ganito rin ang iyong itsura!” hirit pa ni Langas.

Simbako! Ihigot ko na nuon imong ikog sa imong liog!” (Kung ibuhol ko ’yang buntot mo sa iyong leeg!) bulyaw naman ni Cormac.

Magkahalong sigaw ng isinumpang nilalang at halakhak nina Saya, Alog, at Lish ang pumuno sa paligid. Pagkatapos naming maligo sa ilog, sabay kaming naupo sa matutulis na bato para magpatuyo. Ipinilig ni Talay ang kanyang ulo kasi kasalukuyan niyang pinatutuyo ang buhok niya gamit ang kanyang balabal. Samantalang si Cormac naman ay napailing-iling; mahihinuhang may pumasok na tubig sa loob ng kanyang tainga.

“Oo ang tugon ko,” wika ni Langas na bumasag sa katahimikan sa pagitan namin.

“Ha? Ano’ng pinagsasabi mo?” tanong ko habang nakakunot ang aking noo.

“Ang ibig kong sabihin ay pumapayag na ako,” paglilinaw niya. “Sasamahan ko kayo patungo sa kagubatan ng Sayre. Subalit mayroon lang sana akong kahilingan . . .” Tumungo siya at pinaglaruan ang mga kuko niya sa paa. May nahihimigan akong kalungkutan sa huling mga salitang binitiwan niya.

Mariin akong napalunok. Tama nga si Mounir, may kapalit nga. Wala akong ibang sinabi kundi, “Ano ’yon?”

Nag-angat siya ng tingin at nagtama ang aming mga mata. “Hindi nalalayo ang puwersang nananalaytay sa katawan mo sa kapangyarihan ni Nagmalitong Yawa Sinagmaling Diwata. Kung kaya’t hinihiling ko na pagkatapos ng misyon ninyo, Olin, ibalik mo ang dati kong itsura . . .”

* * * * *


GLOSSARY

Dasig Lang – a Cebuano phrase that translates to “take courage,” “hang on,” or “don’t give up.”

Puhon – a term used when you want something happen in the future; God-willing or hopefully.

Simbako – a term utilized to prevent unfavorable future occurrences of events or things. It is translated to “God forbid.”

Olin in Kahadras [Volumes 1 & 2]Where stories live. Discover now