Pagsamo | Montecillio Series #1

Chapter 46

46 : Amyrah’s cry

*****

Pabalibag nilang binitawan si Damien, sinipa ang mukha nito para hindi na sya makatayo. Agad naman syang napahiga ron. Pumatong ako sa kanya para suntukin ulit sya.

"Amyrah, control your temper." I heard mamà said, pero hindi ako nagpatinag.

Inumpog ko ang ulo nito sa pader ng tatlong beses para mawalan sya ng malay. Sunod ko namang sinipa sa tyan si Beatrix para mapaubo ito sa dugo. Sinuntok ko ang mukha nya at sunod-sunod syang umubo ng may dugo.

"T-T-Tama na." She said, lumuhod na ’to sa akin pero hindi ako naawa. ni katiting na awa ay wala akong maramdaman.

I slapped her, ilang beses ko syang sinampal hanggang mamanhid ang kamay ko. Inumpog ko rin ang ulo nya dahilan para nawalan din sya ng malay.

Ginising ko si Damien gamit ang malamig na tubig na nasa timba. I slapped Damien again dahil nalaman ko na sya ang dahilan bakit ako nakunan.

"Fuck you, for killing my child." Sambit ko at sinampal ulit sya.

"This is, for raping me." Isang sampal ulit ang ginawa ko sa kanya.

"This is for ruining my life." Isang sampal ulit ang ginawa ko.

"And this is for making my mom, my sister’s life miserable." Suntok na ang ginawa ko dahilan para matumba sya sa kanyang kinauupuan.

"What the fuck." Beatrix shout nang buhusan ko sya ng malamig na tubig para gising sya.

"Oh, do you get the deja vu?" I mock her.

"Remember nung kinulong mo ako sa attic, dahil sabi mo ninakaw ko ’yong kwintas na regalo sayo ni papà. But when i found out hindi pala sayo ang kwintas na ’yon. Dahil kay mamà ’yon." Akmang ako ang sasampal sa kanya ang sampalin sya ni Autumn at Adalia.

"Fuck—

Mamà cut her words, mabilis na dumapo sa pisnge nya ang palad ni mama.

"Shut up, napaka ingay mo." Mamà said at bumalik na sa kanyang upuan.

I smirked. "Why, you feel shock, hindi mo ba alam na buhay pa rin sya kahit na ilang beses mo syang tinangkang patayin?" I mock her.

"Señora, Ate Vanessa is calling." Bulong ni Eloise sa akin.

Kumunot naman ang noo ko ron.

Kinuha ko ang cellphone at lumabas ng headquarters.

[ Hello, ate? Is there's something wrong? Na saan si Thiago? ] Sunod-sunod na tanong ko.

Rinig ko na nag-ka-kagulo sila sa kabilang linya, kaya lalong kumunot ang noo ko. Itinupi ko ang suot kong coat dahil bigla akong kinabahan.

[ Ate Van, may problema ba riyan? ] Hindi ko na naiwsang tumaas ang boses ko.

[ Hello, Amyrah? Vesillius is fucking missing. We can’t find him. ] Nanginginig pa ng bahagya ang boses nya.

Humigpit ang hawak ko sa railings. [ What? Paano ate, Thiago is there guarding you'll. Inutusan ko syang doblehin ang pag-iingat sainyo. ] Aniya ko.

I sigh at napahilot na lang sa sentido. [ He didn't came, Amyrah. Believe me or not he didn't came, kanina pa namin sya hinihintay even Vesillius is waiting for him dahil ’yon ang plano. . . But he didn't not came. ] Bakas ang pag-aalala sa boses nya.

[ Okay, okay. Mag papadala ako ng mga tauhan ko na mag babantay sainyo, i will search Vesillius too. ] Agad ko ng pinatay ang tawag at bumaba na para bumalik sa loob.