Pagsamo | Montecillio Series #1

Chapter 22

22 : save him | dedicated to glmrskalila

*****

Maaga akong nagising 5:00 pa lang ng umaga ay na andito na ako sa ilalim ng puno. I'm still wearing my sleepwear, tinatamad pa rin naman kasi akong maligo ngayon.

Napahikab ako, kasalanan talaga ’to ni Tricia eh. Napaka ingay ng bunganga, pati nung pinapanood nya. Binato ko na sya ng vase lahat-lahat hindi pa rin natinag.

Naramdam kong may tumabi sa akin. "Good morning, po." Bati sa akin ni Trianna.

Tumango lamang ako sa kanya.

"Aga mo naman, magising." She ask me.

"Hindi rin naman ako nakatulog ng maayos sa kapatid mo." I said while not taking a glance to her.

"Ganon talaga sya, kahit naman sa bahay. Kaya nga nag condo ako para maging payapa man lang yung buhay ko." Pagkwento ni Trianna.

"May activity daw ulit mamaya, ha." Trianna inform me.

Tumango lang ako. "Anong activity?" Tanong ko.

Hindi ko naman ino-open ’yung Facebook ko wala naman akong mapapala ron.

Tumingin ito sa akin bago bumaba ang tingin sa katawan ko. "Sumali ka kaya mamaya sa activity, bagay na bagay yung katawan mo." She ask while still staring at my body.

Napailing naman ako. "Ayoko, labag na nga sa loob ko na sumama rito eh." Aniya ko at napangiti ng maliit ng sumilay ang araw.

"Dali na, nominate kita mamaya." She said at kinindatan pa ako.

"Required pala na mag bikini mamaya." Bulong nya pa kaya napatingin ako rito.

"What?" Singhal ko.

"Oo, ito oh tignan mo." Then she gave me her phone.

Tammy Marquez
Hi, good day pips. I want to inform you all that you'll obligated to wear any swim wear. 6:30 am sharp!

PS: kapag hindi kayo nag suot, maiiwan daw kayo rito sa isla at bagsak na daw kayo sa lahat ng subject :)

Napabuga naman ako sa hangin, mabuti na lamang at may dala akong 2 piece swimsuit.

"Una na ako, mamaya-maya ay andito na sila eh." Paalam nya sa akin.

Tumayo na rin ako at pinangpagan ang pajama ko. Sumama na rin ako sa kanya para makaligo at maka pagpalit na rin.

Dahil tatlo naman ang bathroom dito ay hindi na namin kailangan mag hintayan pa. Inirapan agad ako ni Tricia matapos nya akong makita.

Lakas talaga ng saltik nito. Ganito siguro kapag pinalaglag ng limang beses pero kumapit pa rin.

Habang naliligo ay narinig kong tumunog ang phone ko. Sinagot ko naman iyon dahil tawag ni Eloise ’yon.

[ Oh? ] Barubal na sagot ko.

[ Ang harsh, wala man lang good morning or i miss you. ] Aniya nya, bakas ang dismaya sa boses nya.

Napailing na lamang ako. [ Kailangan mo? ] Tanong ko.

[ Wala! hinahanap ka nung mga kakambal mo, rito raw muna sila matutulog. Kahit isang linggo lang. ] Aniya nito.

Napangiti naman ako don. [ Kahit ’wag na silang bumalik sa mansyon. ] Aniya ko.

Napahalakhak naman sya sa kabilang linya.  [ Oo ate, hindi na kami uuwi. ] Boses iyon ni Adalia.

Natawa naman ako. [ Sige, ipahakot nyo na kay Lincoln at Thiago yung buong mansyon. Pagkasyahin nyo lahat dyan sa condo ko. ] Aniya ko pa.

Natawa naman sila ron. [ Sira, sige na ate. Baka nakakaistorbo na kami sa quality time nyo ni Kuya Vesillius eh. ] Boses iyon ni Autumn.