ARES / 2 Ya Sonra..+18 - (Tamamlandı.)

Emirin Planı

Ohaaa.. ne oluyor yaa.. Diyeceğiniz bir bölümle geldim, Kısa ama olsun be..

İlham perilerimi kaybettim, toparlanıp döneceğim <3

Sizi seviyorum ..

Keyifli okumalar <3

ARES

Merdivenlerden çıkarken, yukarıdan bir şeylerin kırılma sesi geliyordu..
Yavrum derdin ne senin ya.. neye bu öfke anlamıyorum ki.

Merdivenleri çıktığımda, odasının kapısına doğru yöneldim.. bir süre elim kapı kulpunda beklerken, içeri girmemin iyi bir fikir olup olmadığını düşünsem de..

Girdim..

"Ni-" kafama doğru gelen yastıktan kurtulamamıştım..

"Çık odadan Ares!" sesi öfkeyle yüzümde patladı.

İçeri girip kapıyı kapattığımda, Elindeki yastığı yavaşça yatağa doğru fırlattım..
Bakışlarım onunkilerle buluştuğunda, yavaşça ellerimi havaya kaldırıp ona doğru ilerledim.

"Gelme!" dişlerini sıkarak hırladı..

Bir kaç adım daha atıp, önünde durduğumda yavaşça indirdim ellerimi.. gözlerini bir an olsun ayırmıyordu benimkilerden..

"Sorun yok.." dedim fısıltıyla.. kollarımı beline sarıp yavaşça çektim göğsüme.. başını yüzüme koyduğunda, öfkeyle aldığı nefesleri duyuyordum..

İyice sıkılaştırdım kollarımı.. şimdi tamamen  birbirimize tamamlanmıştık..

"Sakin ol.. sorun yok.. tamam mı.." yüzümü boynuna gömdüğümde fısıldadım..

"Ares, üzerime geliyorsun.. " konuşurken titrediğini hissedebiliyordum..

Sinir boşalması yaşıyordu, onu en iyi ben anlardım..

"Biliyorum güzelim.. biliyorum bu yaşanılanlar biraz fazla geldi biliyorum.. " elimin birini saçlarına götürerek, yavaşça okşamaya başladım..

"Ama geçecek.. anladın mı geçecek.. söz veriyorum.."  bir süre öylece kaldığımızda, ikimizin nefes sesi dışında odada çıt çıkmıyordu..

"Bana babamı bul.." dedi..

duyduğum sözle yavaşça geri çekildim..
Bedenlerimiz birbirinden ayrıldığında, bakışlarını kaçırdı benden..

"Biliyorum .. sevmiyorsun onu, ama.." susmuştu..

"Sorun değil.. ulaşmaya çalışırım." hiç istemesem de..

"Ailemden geriye sadece o kaldı.." sesi titremişti..

"Ben varım Nida.. biz varız.." elimi karnına götürdüğümde, yavaşça okşadım göbeğini..

"Anlamıyorsun.. yapa yalnızım.. " gözlerinden süzülen yaşlarla, konuşmaya çalışıyordu..

"Değilsin be yavrum.. değilsin.." sıkıca çektim kendime onu.. kollarım bedenini öyle sıkı sarıyordu ki..

"Ben varım Çiçeğim.. ben varım.." kokusu içime doluyordu..

'Neden sana hissettiremiyorum burada olduğumu.. neden yetmiyor sevgim sana.. niye böyle hissediyorum Be Kızım..

"Ares.. lütfen.." yavaşça geri çekildi..

"Tamam .. üzerine gelmiyorum.. " yavaşça geri geri bir kaç adım attım..