ARES / 2 Ya Sonra..+18 - (Tamamlandı.)

Yendiler beni...

mümkünse şarkıyı dinleyerek okuyun..

şiire kalbimi bırakıyorum..

keyifli okumalar..

ARES

Saatler geçmişti.. Emirle bütün ayrıntıları tekrar tekrar gözden geçirirken..
Kafamın içindeki fırtınaya sus desem de.. dinlemiyordu.. beni duymuyordu..

Kahvaltı boyunca , gözlerimi ondan alamadım..
Bunu yapmış mıydı .. o yapmadıysa kim yapabilir.. kasaya bakmam gerekiyordu.. Tek istediğim, Emirin bana yalan söylemeseydi.. Nidanın bana bunu yapmasından ise, Arkadaşımı kaybetmeyi göze alırdım..

"Ares.. Bir şey daha var.. ama.." düşüncelerimden sıyrılıp, bakışlarımı ona çevirdim..

"Bana 2 dakika ver.." hızla kalktım koltuktan.. bir umut, sadece bir umut.. Kasada o belgeleri görürüm diye düşündüm..

"Ares.." Nida ,Terasa çıkacakken, durup bana baktı..

"Efendim.." yüzüne bakmıyordum..

"Nereye ?" cevap vermeden, merdivenlere yöneldim.. Peşimden geldiğini duyabiliyordum..

'Gelme... yalvarırım Dur..

"Hayatım, ne oluyor ?" Yatak odasının kapısını hızla açıp, geri ittirdiğimde, kapı büyük bir gürültüyle çarptı..

"Ares dedim!" bağırmıştı..

Dolabın önünde durdum.. ellerimi yumruk yaptığımda, Sinirimi ..öfkemi.. kırgınlığımı bastırarak ona döndüm..

"Ne oluyor ? kötü bir şey mi var.." bana şaşkınlıkla bakıyordu..

"Gel buraya." dedim..

Sesim Sert çıkmasın diye elimden geleni yapmıştım.. ama olmadı..

Yavaşça yaklaştı bana.. kendinden önce kokusu geldi..

"Bir tanem.." fısıltı ile konuşuyordu.. ne zaman sinirli olsam, hep alttan alırdı.. yine öyle yaptı..

Belinden utup kendime çektim..
Alnını alnıma dayadım..

"Nida.." sesim fısıltı ile yayıldı yüzüne..

"Efendim Aşkım.." gözleri yüzümde geziyordu..

'Aşkım..

Ne söyleyecektim.. ne diyecektim.. babana hisseleri geri mi verdin? neden hala duruyorsun Ares.. yıksana ortalığı..

Yapamam.. inanmıyorum.. bana bunu yapmış olabildiğine inanmıyorum..
Bana olan düşkünlüğünü biliyorum.. yapmaz..

"Ares.." bir şeyler duymak istiyordu..

Dudaklarına yapışıp, onu dolaba çarptım.. sertçe kavradım al dudağını..
ağzıma aldığımda.. bütün karmaşanın yaydığı korkuyla.. içime çekiyordum nefesini.. bana böyle hissettiren kadının ..bana yanlış yapmamış olmasını dileyerek öpüyordum. korkularım, dudaklarındaki dişlerim ile hayat buluyordu... nefes nefese kalmıştım.. nefes nefese kendimi ikna etmeye çalışıyordum.. .. şaşkındı ,ama karşılık veriyordu..

"Ares.." kesik nefeslerle konuşurken..

Dudaklarından ayrılıp, elimi beline sardım.. bütün kuvvetimle kendime bastırıyordum onu.. titriyordum.. korkudan mı ?.. öfkeden mi? .. bilmiyorum.. sımsıkı sarıldım..
Öyle sıkı sarıldım ki.. birazdan kaybedecektim.. biliyorum.. kaybedecektim.. lanet olsun.. bunu bana yapmadın! yapmazsın.