ARES / 2 Ya Sonra..+18 - (Tamamlandı.)

"Sanane ki.. Öp işte.."

Ben geeldiiimm 🖤🙈
Yeni bölüm getirdim sizee ❤️
Ehehhe, sizi seviyorum, iyi okumalar canlarım <3

🖤🔥🖤

NİDA

Babam odaya girdiğinde, Ares bir adım geri çekildi..

Bakışlarımı ona çevirdiğimde, henüz düzene giren nefesim, beni kendime getirmişti..

Babam yavaşça yatağa oturdu, bakışları Ares Katipoğlu 'nun üzerindeydi.

"İyi misin güzel kızım.." bana mı söylemişti..

"E-evet baba.." şaşkınlıkla ona bakıyordum..

Güzel kızım mı demişti gerçekten bana..
bakışlarımı yavaşça ares'e çevirdiğimde gözlerini İlerideki duvara sabitlemiş gerginlikle çenekasını sıktığını görebiliyordum...

"Annem... o nasıl.." Sorduğum soru babamın bakışlarını benim üzerimde sabitlemesi ile son bulmuştu..

" Annen için... sanırım artık çok geç.." kelimeler kulaklarımın yamacında acı ile tekrara düşüyordu..

Gördüğüm son sahne.. annemin salonda mermer zeminde kanlar içinde yattığıydı.. kaçarak yukarı çıktığımda... görülmemiş olmayı dilemiştim ve görmemişlerdi de...

Ama aramışlardı, bu adamlar kimdi? bizden ne istiyorlardı? annemi neden öldürdüler... babama doğru ilerleyerek hızla sarıldım boynuna... Artık ondan başka kimsem yoktu..

"Baba... k-kim bunlar... annem..."

Kendimi daha fazla tutamayıp, ağlamaya başladım...

hıçkırıklarım ardı ardına sıralanırken gözlerimden akan yaşlar... Yanaklarımı yakıyordu...

Bir kez olsun... varlığını hissedemediğim annemi... öylece kaybetmiştim...

Onun adına sevinmeli miydim bilmiyorum...

Mutlu olmadığı bu hayatta.. böylesine çırpınırken.. bir anda hiç hesapta yokken... gidivermişti...

Ben babama sıkıca sarılırken... soğuk bir şekilde sırtımda gezen eliyle... beni teselli etmeye bile çalışmadı....

Geri çekildiğimde, ıslanan gözlerimi.. Ellerimin tersitle sildim...

Odanın içinde en az babam kadar soğuk bir adam daha vardı...

Ares Katipoğlu...

Bakışlarımı ona çevirdim... babama sarıldığımı gördüğünde suratında beliren O öfke.... öylece asılı kalmıştı orada...

"Kim bunlar?!" dedi

Sesi gayet Tok ve yüksek çıkmıştı.. babam yavaşça yataktan kalkarken, ona doğru Birkaç adım attı....

"Taşkol holdingin adamları, araç plakalarında bariz bir şekilde yazıyor zaten..." suçlar bir ses tonuyla konuşmuştu...

Taşkol Holding... İsim tanıdık geldi.. yemekte konuştukları şey bu holdingdi...

hayal meyal anımsadığımda... Aresin, Ben hallederim dediği Holding di...
öyle mi demişti.. böyle mi halletmişti.. Benim annem öldü..

" Benim annem senin aptal ihale savaşlarının kurbanı olarak mı öldü?!" hızlı ayağa kalktığımda üzerine doğru yürüdüm... avuç içlerimi sertçe göğsüne vurduğumda, yerinden bir milim bile kımıldamamıştı...

bana bakıyordu sadece bakıyordu.. gözlerinde, ne Merhamet.. ne sevgi... ne acıma duygusu vardı...

Sadece bakıyordu...