ARES / 2 Ya Sonra..+18 - (Tamamlandı.)

Gel.. Sen tut beni ,Düşmeden..

Bölümde geçen şarkı, Yukarıda ekli..
Dinleyerek okuyun çok istiyorum..

Keyifli okumalar..

EMİR

.....

Dikiz aynasından ona bakıyordum.. sadece titriyordu.. artık ağlamıyordu bile..
Tek bir noktaya odaklanmış, tir tir titriyordu.. Lanet olsun.. Emir, bunu hiç düşünmemiştin..
Peki şimdi ne olacak.. Onu öldüremem.. öldürmediğimi öğrenirse.. işler sarpa sarar..

Düşün oğlum.. düşün.. bu işten Nidayı da senide sıyıracak bir şeyler düşün..
düşün babacım düşün..

"Emir ben Hamileyim.." sesi titremişti..

Evden çıktığımızdan beri , kurduğu ilk cümle buydu..
Bakışlarımı ona çevirdim..

"Korkma.." ben artık yanındayım..

"Ares.." adı fısıltı ile yayılmıştı dudaklarından..

" anlamıyorum Emir.. neden.. " ağlamaya başlamıştı.. ellerini ağzına bastırarak ağlamaya devam ediyordu..

"Sıkma kendini Nida.. ilacın yanında mı?" krize girmesini istemiyorum..

"Evde kaldı.." hıçkırdı..

"Evde.. evimde.." yeniden ağlaması hızlanmaya başladığında, nefesi sıkışmaya başlamıştı..

"Sorun yok.. bir eczane buluruz.. sakin ol.."  yeter artık.. ağlama..

"Benim evim.. ben.." geveliyordu bir şeyler..

"Nida, sakin ol güzelim, ben yanındayım artık.." ellerim direksiyonu sıkarken, gözlerim dolmaya başlamıştı..

Böyle görmek istemiyorum onu.. lanet olsun..

"Benim evim Ares'ti .. bana seni hiç bırakmam demişti.. " omzumun üzerinden, arkaya döndüğümde, ona baktım.. Hala Ares diyor.. delireceğim..

elini kollarında gezdirirken, gözlerim izlere takıldı..

'Siktir.. bu ne lan..

"Bana artık acı çekmek yok demişti.. artık yalnız kalmak yok demişti.. bana söz vermişti.. ben.. ne yapacağım şimdi.." ellerini karnına bastırarak, iki büklüm olmuştu arka koltukta..

"Nida.. sana birey yapmam.. güzelim, ben seni asla bırakmam.. korkma.." sesim titriyordu.. ama beni duyuyor gibi değildi.. sadece kesik kesik nefeslerle, ağlıyordu..

"Eczane bulmam gerek!" gaza köklediğimde, artık tek istediğim, çektiği acıyı dindirmekti..

....

İlaç elimde, arabaya doğru koşarken, telefonum çalıyordu..
Ama durup bakacak durumda değildim..

Kapıyı açıp, yanına oturdum, başını dizlerime koyduğumda, Nefessizlikten, dudakları morarmıştı..

"Çek içine Nida.." dudaklarını açmıyordu..

"Aç ağzını Nida.. Aç ne olur.." başını iki yana sallarken, gözlerinden akan yaşlar, derin iniltilerine eşlik ediyordu..

"Öleceksin.. Aç ağzını.. yalvarırım aç ağzını.." gözlerimden yaşlar süzülürken, çenesini sıkarak açtım ağzını.. ilacı sıktım ..

Nefes nefese öksürmeye başladı..

Derin bir nefes alıp geri yaslandım..

"Delirdin mi sen kadın.. derdin ne.." nefes nefeseydi.. gözleri kıpkırmızı olmuştu.. sadece ağlıyordu..