ARES / 2 Ya Sonra..+18 - (Tamamlandı.)

🖤ARES KATİPOĞLU 🖤

Bir bölüm bırakıp kaçıyorum..
Keyifli okumalar.. 🖤

🖤🔥🖤

NİDA

Odadan, kaçar gibi gitmişti..
Ne demek ti bu, ben senin korktuğun herşeyim ne demek..

Seni dün gece, en korkunç halinle gördüm ben, bundan daha korkunç, ne olabilir ? anlamıyorum..

Beni öpüşüne şahitlik ettim az önce.. Beni sarışına.. Bedeninde ki arzuyu hissettim, ve öylece kaçıyor musun?

"Hiç sanmıyorum Katipoğlu.." hızla kapıya yöneldiğimde, aniden açılmıştı.. Olduğum yerde kaldım..

"Nida, iyi misin?" dedi Annem..

Biraz daha geç gelemezmiydin..

"İyiyim Anne.." açılan kapıdan, koridora doğru bakınıyordum.. Lütfen gitmemiş ol, gerçekten az önce olanlar, kafamın içindeki bir, hayal ürünü değilse eğer.. Gitmemeni yeğlerim..

Hayır, gerçekti.. Dudaklarım , hala dişlerinin baskısını hissederken, ve içimde, durmaksızın uçuşan bu kelebekler... En az , senin kadar gerçek..

Sen gerçektin, bana hissettiğin sadece bir arzu olabilir, ama iyi hissettirdi işte.. Lanet olsun.... iyi hissettirdin Ares..

"Ayaklanmışsın.." içeriye doğru attığı adımla, kapıyı arkasından kapattı..

"Söyledim, iyiyim.." alt dudağımı dişlerimle içeri doğru kıvırdım.. Bakışlarım , hala kapıdaydı..

"Nida? Bir sorun mu var?" dedi annem..

"Hayır, sadece..." zihnimde söylediği şeyler canlandı yeniden..

"Ben , kaldırabileceğin bir adam değilim , Nida.."

"Ben , senin , korktuğun herşeyim.."

Kafayı yiyeceğim, kimsin sen , nasıl bir kabusun içinde yaşadığımı biliyor musun..

Sen bana sadece mükafat olabilirsin... şu çekilmez hayatımın içinde, aldığım derin bir soluk olabilirsin.. Beni kıramazsın, incitemezsin..

Haberin yok.... ama ben ,sorunların vücut bulmuş haliyim...

"Sadece?" sorgulayarak bakıyordu bana..

"Anne bişey soracağım.." ona doğru bir kaç adım attım, bana yeniden meraklı bir bakış attı..

"Ne oldu?" yavaşça, köşedeki koltuğa oturdu..

Uyandığım da , seni uyurken bulduğum , o koltuğa..

Toparla kendini Nida..
Sakince bir nefes alıp, yatağa doğru yöneldim.. Ellerimle destek alarak, oturmuştum, bakışlarımı anneme yönelttim..

"Ares Katipoğlu kim?" bir çırpıda sormuştum..

"Babanın ortağı, yani öyleydi, şuan ne durumdalar bilmiyorum.." gözlerini bıkkınlıkla devirirken, geriye doğru yaslanmıştı..

"Onu sormuyorum.. Kim bu Adam? Yani , mafya falan mı?" söylediğim şey annemi güldürmüştü..

Bir kaç saniye , dişleri gözüktüğünde, kendini toparladı, ve cevapladı sorumu...

"Mafya, sosyete de pek , yaygın bir hitap şekli değil, daha çok , Büyük patron gibi düşün.." kaşlarım hayretle havalandı.. Büyük patron..

"Büyük Patron derken?" dedim, merakım giderek artarken, bacaklarımı yukarı Toparlayıp, yatağa çıktım.. Geriye doğru bedenimi sürüklerken, cevap verdi..