ARES / 2 Ya Sonra..+18 - (Tamamlandı.)

-18 /Gürültü

Çerezlik bırakıp kaçıyorum 😍😅
Yorumlarınızı seviyorum gerçekten djjdjdj😅

İyi okumalar bebekler 😍💓

NİDA

Aşağıda duyduğum gülme sesleri, okuduğum kitabı yavaşça yatağa bırakmama neden olmuştu...

ne bu gürültü? Masanın üzerindeki saate baktığımda, çoktan akşamın 9'u olduğunu görmüştüm...

Saatlerdir burada mıydım? gerçekten Ares hala evde miydi? bana Kızgın mıydı? bunların hepsini düşünüp duruyorum...

sanırım sadece kitap okurken unutuyorum..

Peki o gülme sesleri neydi?
yavaşça yataktan kalktığında, aynadaki suretime baktım, saçlarımı düzeltip sağ tarafıma doğru aldığımda, berbat halde gözüküyorum..

Göz altlarım çökmüştü, sadece 24 saatte bu kadar mahvolacağımı, kim bilebilirdi...

Zavallı Nida! hayatın senin için yaptığı planlar... İlmek ilmek ördüğü bütün felaketlerden habersiz, bu adama karşı bir şeyleri hissetmeye başladın...

ve şimdi tek istediğin, kollarında Biraz huzur bulmak olan, bu adama... hayatının kazığını atmak üzeresin..

düşüncelerim beni kendimden, tiksindirirken.... hızla odanın kapısına doğru yöneldim...

Kapıyı açtığım da, odayı arkamda bırakırken... merdivenlere doğru adımladım...

Aşağıdan gelen kıkırdama seslerinin, bir kadına ait olduğu aşikardı..

Merdivenlere yöneldiğinde birkaç basamak indim..

Ares'in koltukta, kucağında bir kadınla oturduğunu... kafasını koltuk başına yasladığında, kadının Komik bir şey anlatılmadığı halde, deli gibi güldüğünü gördüm..

Ares'e baktığımda yüzünde hiçbir tebessüm görmezken, kucağında oturan kadının, bacaklarını okşuyordu...

Lanet olsun bunu gerçekten yapıyor musun!!

Kalbimde hissettiğim baskı, mideme yumruk yemiş gibi acı verirken.. durdum...

Birkaç basamak daha indim... bundan kaçıp odama saklanmak da istiyordum... ama burada onu o kadınla bırakmak... sanırım şu an yapabileceğim bir şey değildi..

"Merhaba." onlara karşı Birkaç adım attığım da söylemiştim bunu...

Ares bakışlarını bana çevirdiğinde, Gözlerindeki o duygusuz ifade, canımı En az şu an... kucağındaki kadın kadar yakmıştı...

bana bir şey açıklamak zorunda değildi, Bunu biliyorum , bana hiçbir şey açıklamak zorunda değildi...

ama yine de onu böyle görmenin, bana Ne hissettireceğini düşünmesi, hoşuma giderdi...

"merhaba.." dedi kız ağzını yaya yaya ..

Yanlarına doğru attığım bir kaç adımla, karşılarında ki koltuğa oturdum..

İstifini bile bozmazken, kadının bacakların daki elleri, kalçalarına doğru kaydı.

Kızın gülücükleri, midemi bulandırıyordu..

"Odan yok mu senin." Dedim.

Sakin ol Nida, sakin ol kızım..

"Yatakta sevişmem ben." seni şuan boğabilirim.. Hiç haberin yok!

"İlginç." çene kaslarım ağırıyordu artık..

"Nedir ilginç olan?." ellerinin arasında ki kalçaları, yavaşça avuçlayıp, kızı kucağından kaldırdı..

"Nedir ilginç olan?!" bana doğru eğildiğinde, aramızda bir insan mesafesinden daha küçük bir mesafe kalmıştı..

"Leş gibi içki kokuyorsun." gözlerim, boynundaki, ruj izlerinde gezindi..

"Neden buradasın?!" dişlerini sıkarak tısladı.

"Beni evine getiren sensin!" yüzüne doğru tısladım..

"Neden aşağıdasın Nida?! Niye beni başka bir kadına dokunurken izliyorsun? Onu soruyorum." Geri zekâlı..

Yavaşça geri çekildiğimde, verecek bir cevabım yoktu, sizi burada bırakmamı yeğlerdin eminim.

"Fantazin mi var?" hızla geri çekilip, kızın dudaklarına yapıştı..

Lanet olsun.. Dur..

Koltukta, yavaşça geriye yaslanan kız, bacaklarını ayırarak, onu kendine çekiyordu..

Hızla ayağa kalktım..
Bu görebileceğimin fazlasıydı!

Elleri, göğüslerine giderken, sesim salonda yankılandı.

"Kes şunu gerizekalı! Yapma.." sesim titrerken, kızın üzerinden hızla kalkıp, tam önümde durdu.. Nefes nefese, bana bakıyordu..

"Ne oldu?!" yüzünde iğrenç bir gülüş yayıldığın da, kız koltukta oturdu.. Ve söylenmeye başladı..

"Ares, bana gidelim.." sesi öfkeyle, salonda yayıldı.

"Toparlan, gidelim." ne...

"Hayır.." dedim..

Kız ayağa kalktığında, ares koltuktaki ceketini alarak asansöre doğru ilerledi..

"Hayır.." sesim fısıltı ile yayıldı salona..

Asansörün kapıları, açıldığında..
Bakışlarını bana çevirerek, göz kırptı.

"Durdur beni." ellerini iki yana açarak, asansöre doğru ger geri yürüdü..

Tamamen kabinin içindeydi.. Kız boğazına doğru, yapıştığında, Ares gözlerime bakıyordu..

"Durdur beni." kapı hızla kapandı..

Hayır... Hayır..

Olduğum yere çöktüğümde..
Nefesimin daraldığını hissediyordum.. Neydi bu.. Lanet olsun.. Neydi bu..

Yavaşça yerden kalktım..
Bakışlarım asansörde takılı kalmıştı..

"Ares.." neden böyle hissediyorum.. Neden.. Ona istemediğimi söyleyen bendim..

Bunu mu yapması gerekiyor du!
Madem sen istemiyorsun! İsteyen birini bulmam çok kolay mı demekti bu!!

Hızla merdivenlere yöneldim..
Öfkeden, acıdan.. Hayal kırıklığından geriye ne kaldıysa.. Gözlerimden yaş olarak dökülmeye başladı..

Açılan Asansörün sesi, bakışlarımı o tarafa doğru çevirmişti..

"Ares.." sesim çığlık gibi çıkarken, koşarak ona doğru gitmemek için zor duruyordum..

"Derdin ne Lan senin!" hızla bana doğru gelip, merdivenleri çıktı.. Aynı basamakta durduk.. Uzun boyu, ona kafamı kaldırmadan bakmama izin vermezken.. Gözlerinde ki karanlığı gördüm..

"Derdin ne!" öfkesi yüzümde patladı..

"H.. Hiç" kekelemeye başladığımda, beni sertçe kendine çarparak, dudaklarıma yapıştı..

Dudaklarımı deli gibi emerken..
elleri kalçalarımla buluştu.. sertçe kavrayıp beni kucağına aldığında..

bacaklarımı beline doladım...
kendimi ona bastırırken... istemsizce iniltiler ağzından yayılıyordu...

ellerimle geniş Omuzlarından destek alıp göğüslerimi gövdesine bastırdım..

beni deli gibi öpüyordu.. onu deli gibi öpüyordum...
nefeslerimiz birbirine karıştığında.. artık durmak için çok geç olduğunu anlamıştım..

merdivenleri hızlı hızlı çıkarken bir saniye olsun dudaklarımdan ayırmıyordu kendini...

Nefeslerimiz birbirinin ağzında, kendi İmparatorluğunu kurarken.. bu adam sadece öperek.. beni böylesine eritiyordu.. ve ben onunla yok olmaktan... kollarında kaybolmaktan.. yatağından ölümün çıkmasından bile korkmuyordum...

Zira bu hiddetle ve bu şiddetle beni becerirse muhtemelen öleceğimi düşünüyordum...