ARES / 2 Ya Sonra..+18 - (Tamamlandı.)

İ M Z A

CAHİT KÖROĞLU

Arabada, yarım saattir bekliyorum..
Aşağıya inmek, ve inmemek arasında kalmıştım..

Bu anlaşma, devam ederse belki bir süre daha zaman kazanacaktım..

Ama sonrasında, eğer işleri toparlayamazsam.. Bu son adım olacak.. Şu Siktiğimin Ares Katipoğlu.
Herşeyi yokuşa süren Adamın tekiydi!

Şartları gece boyunca düşündüm..
Asla kabul etmemem gereken maddeler ile doluydu, ama denize düşen, Yılana sarılmak zorunda kalırdı..

Şirketimin söz hakkını ellerimle ona teslim ediyor oluşum, canımı bir nebze yaksada.. Dışarıdan görünen imajım kurtulacaktı en azından...

Kimse Bütün Hisseleri, Katipoğlu'nun ellerine teslim ettiğimi, bilmeyecekti..

Onlar sadece, Cahit Köroğlu iyi toparladı, hala ayakta diyeceklerdi..

Bu bir kazanım mı bilmiyorum.. Ama kabul etmezsem, Ares'e olan çeklerin karşılığı olarak, öyle yada böyle, yeniden satmam gerekecek ti bu hisseleri..

"Efendim, toplantı saati geldi." bakışlarımı şoföre çevirdim..

"Gidelim bakalım, sıkalım kendi ayağımıza.. Kaybedecek başka ne kaldı zaten.." kapıyı açıp, aşağı indiğimde, Şirketin Ana kapısına doğru ilerledim..

...

Toplantı odasında geçirdiğim, 10 dakika, bana bir ömür gibi gelirken..
Ares Katipoğlu hala teşrif etmemişlerdi..

Kol saatime bir bakış atıp, dosyalara çevirdim gözümü..

Gece boyunca incelememiş gibi, tekrar tekrar okuyordum satır aralarını..

- Köroğlu şirketi, Katipoğlu Holding himayesine girecek.

-Ares Katipoğlu, bütün anlaşmalar da söz sahibi olacak.

-İmza yetkisi, tamamıyla Ares Katipoğlu'na geçecek.

-Cahit Köroğlu , şirketin %20 si ile, ortaklar arasında yer alacak.

%20.. Şaka gibi.. Ama kabul etmezsem, %0 olacağını biliyordum.. Bu gerçek elimi kolumu bağlarken, içimin daralması ile, gömleğimin, yaka düğmesini açtım..

Asla yetmeyeceğini, ve rahatlatmayacağını bildiğim halde, derin bir nefes aldım..

Açılan Kapı ile, dikkatimi o tarafa çevirdiğim de, Ares Katipoğlu, kendinden eminve sakin bir şekilde, masaya doğru ilerledi.. Sandalyesini çektiğinde, yavaşça oturdu..

"Sizi burada görmeyi beklemiyordum." gözleri üzerimde gezinirken..

Nasıl bir Psikopata bulaştığımı, yeni yeni fark ediyordum..
Emreden 1 sene sonra, öylece herkes ortaklıklara son verirken, Ares Katipoğlu'nun Adamları, benimle iletişime geçmişti..

Can simidi olarak gördüğüm, bu iş birliği, şimdi bir halat gibi boğazıma dolanmıştı.. Ve beni ölüme sürüklüyordu..

"Şartları düşündüm Ares bey.." önümdeki dosyanın , en son sayfasını açarak, masada beni bekleyen kaleme uzandım..

Kağıdın üzerine giden ellerim.. Titremeye başlamıştı.. Yıllarca, kendi çabalarımla kurduğum şirket.. Öylece Kayıyordu avuçlarımdan..

"Söylemeliyim ki, sizinle devam edecek ortaklık fikrine, olumlu bir cevabım var.." dedim.

Kağıdı imzalayıp, hafifçe öne doğru sürdüm..

Kalemi üzerine bıraktığımda, gözlerimiz birbirini bulmuştu..