ARES / 2 Ya Sonra..+18 - (Tamamlandı.)

Ya Sonra

Veranın ölümünden 5 Yıl Sonra..

Toplantı odasında, hararetli konuşmalar yer yer tansiyonu yükseltirken, Ares Katipoğlu, karşısında oturan adamdan bir an olsun ayırmıyordu gözlerini..

"Biz bu anlaşmayı, gelip bir anda feshedesiniz diye yapmadık." sesinin tonu normal yükseklikte, ama baskın bir tını vardı..

"Cahit bey, size gerekli açıklamayı yapıyorum.. Beni duymamakta ısrar ediyorsunuz.." Emir kendini açıklamaya çalışırken, Cahit Köroğlu onu ciddiye almıyor, hatta dinlemeye bile çalışmıyordu..

"Bu elimdeki anlaşmanın altında.." bakışlarını masanın başında, olan biteni izleyen Arese çevirdi.. Ve devam etti..

"Bu belgede kimin imzası var ise o konuşacak bu masada.." Arese bakarken, istemsizce gerilen adam, kaybedeceği meblağ karşısında geri adım atmamaya kararlıydı..

"Ben Ares Bey adına yapıyorum bu konuşmayı zaten." Emirin gerilen sinirleri, Aresin sakin hallerinin zıttıydı..

"Ares bey. Bu anlaşma devam etmek zorunda." dosyayı sertçe, masaya vurdu..

Masadan sakinlikle kalkan Katipoğlu..
Masanın diğer ucundaki adama doğru ilerledi..

Attığı her adım, adamın gerginliğini arttırırken, Ares Katipoğlu kimdir çok iyi biliyordu..

Babasından işi devraldığı zamanlarda ki o toy halinden eser yoktu.. Karşısın da 30 lu yaşlarında, eşten dostan duyduğu kadarıyla, son derece Tehlikeli bir adam vardı..

Ama Cahit Köroğlu, bu işi kaybederse.. Herşeyini kaybedecekti.. Tüm bunları düşündüğünde.. Canının pek de bir önemi kalmıyordu..

Dosyayı eline alan, Katipoğlu 'na göz ucuyla bir bakış attı..

Yüzünde, hiç bir mimik oynamazken, gözleri, Cahit beyle göz teması kurduğun da, Gözlerini kaçıran Cahit Köroğlu olmuştu.

O karanlığa uzunca bir süre bakabilen de yoktu zaten..

Ares 5 senedir, içinde yaşadığı savaşla, taşlaşan kalbi ve Gömdüğü merhameti ile..

Kaybedecek bir şeyi kalmayan bir adamdı..

Hayatta kaybedecek bir şeyi kalmayan bir adamdan, daha tehlikeli hiç birşey yoktu..

Yavaşça Dosyayı avuçlarının içinde bükerek buruştururken.. Cahit Köroğlu, sesli bir şekilde yutkundu.

Kafasını kaldırıp, Aresin yüzüne bakacak cesareti yoktu.

O yüzden, gözlerini önündeki ceviz ağacından yapılmış masada ağır ağır gezdirdi.

Buruşturulan kağıt parçasını, Cahit beye doğru yaklaşarak önünde, tam göz hizasında tuttu..

Şaşkın adam, birşey anlamaz şekilde bakıyordu kağıda..

Kafasında hissettiği el ile, saçlarımdan tutulup boynu geriye doğru kırıldı.

Gayet sakin, ama öfkenin vücut bulmuş hali ile.. ARES KATİPOĞLU, toplantının başından beri ilk kez konuşuyordu.

"Aç Lan Ağzını." bağırmıyordu..

Ama istediğinin olacağını bilen bir eminlikle konuşmuştu..

"Ares Bey.." sesi titreyen adam korkuyla bakışlarını, Katipoğlu 'nun yüzüne çevirdi.

"Bir daha söyletirsen!" ses tonu ufaktan yükselirken, Cahit Köroğlu, oğlu yaşındaki bu adamın karşısında, birdaha kimsenin önünde küçülmeyeceği kadar küçüldü.. Ve açtı ağzını..

Dişlerinin arasından, boğazına kadar sokulan kağıt parçası, nefesini keserken.. Öğürsede, bu Ares Katipoğlu için bir şey ifade etmiyordu..

"Bir daha!" ağzına sokuşturduğu kağıdı tamamen içeri soktuğun da, çenesinden tutup kapattı Cahit beyin ağzını..

"Bir daha, benim masamda! Bana Sesini yükseltirsen! Bu kadar şanslı olmazsın!" geri çekildiğinde, Cahit bey öksürerek çıkardı kağıdı ağzından.

"Anlaşma iptaline gelince! Şartları oku. Kabul et. O zaman düşünürüz." dişlerini sıkarak, ellerini masaya dayayıp, eğildi Cahit beyin üzerine doğru.

"Sen beni Memnun et! Ki bende seni edeyim Yaşlı kurt!" sözleri bittiğinde.. Hızla çıktı toplantı odasından..

......

Hadi bakalım arkadaşlar, Vera öldükten sonra neler oluyor okuyalım..