Travel 7

9 3 0
                                    

Travel 7

After an exhausting day, I went back to our house as if nothing happened. I expected that Wia won't say the truth to my family but Danna have an idea.

Parang walang nangyari, balik lang ulit. Magpapakapagod.

"Let's not be swayed by our emotions again, Seah." I said to myself and pony my hair.

Compare to my sister, I'm the tough one who don't easily cry as long as I can hold my tears. Kaya ako rin ang palaging kasama sa office, that place is actually hell because of so much workloads plus the greedy people.

"Danna come in, I know you're standing there." Bulong ko at dahan-dahan na nilingon siya.

Nakanguso siyang lumapit sa akin at niyakap ako. "I was so worried about you! Hindi ko alam na ganon na pala nararamdaman mo. I'm sorry Seah." Danna said and I heard a little sob from her.

I patted her back. "Why are you sorry? Wala ka namang ginawa and isn't it normal to get tired? Wag kang mag-alala sa akin, I'm fine." Sagot ko lang at hinampas siya ng kaunti.

"But you weren't good yesterday and worst, I have no idea."

I smirk a little to make her feel relieved, "I was so exhausted, nadala lang siguro ako ng emosyon ko kahapon. Now, I don't have any time to be on that state again. Kita mo ba 'to? Dami ko gagawin oh." Sabi ko sabay turo sa files at laptop na nasa harap ko.

She wiped her tears and nodded to me. "I'll finish some of my files too then give me those, ako na ang tatapos." She said while pointing out the files beside my laptop. I nodded as an answer and she smiled.

"I'll call you later, let's eat outside, treat ko na." Sabi niya pa at tumango ako.

"Coffee date later, you good on that?" I suggested and she excitedly nodded.

Lumabas na siya ng kwarto ko at muli ko nang inumpisahan ang gawain.

Inabot ako ng tatlong oras para makatapos ng sandamakmak na files. Kaunti na lang at matatapos na ako, mukhang hindi ko na rin 'to maibibigay kay Danna at sa secretary ni Dad.

"Seah, shall we go out now?" Danna said on the line.

"Akala ko pupunta ka dito sa kwarto ko, tatawag ka pala. Okay, give me an hour to prepare myself." Sagot ko na lang at um-oo na lang din siya sa akin.

It took me longer than expected but since Danna is looking after me today, hindi na siya nag-reklamo.

Alam ko naman na ginagawa niya lang 'to sa akin ngayon dahil alam niyang hindi ako maayos kahapon at wala siya, gusto niyang bumawi sa akin.

"You look good, Seah!" She complimented me right after she see me.

"You're prettier." Sagot ko at ngumiti sa kaniya.

Downstairs we met Mommy who is now smiling at us. "Where are you two going?" She asked with a smile on her face.

"We'll eat outside mom. I'm going to treat Seah, do you want to come with us?" Danna asked.

"Let's go mom, we'll treat you." I continued.

Mom just shook her head, "No. I don't want to ruin your day also I have meetings today so I am not free girls." Mom said in a tone that she badly wants to decline our offer. Danna and I just laugh a little.

Hinayaan na rin kami ni Mommy na umalis. We used Danna's car, siya na rin ang nagmaneho kahit na ako ang nagprisinta.

"Seah, I want to go to Vigan next month." Danna said and that caught my attention.

"Vigan? For what? Vacation?" I asked.

Tumango siya at saglit na humarap sa akin. "Gusto ko lang bumalik doon." Sagot niya pero alam ko na agad ang ibig niyang sabihin.

"Do you still think of him? I thought you like that guy from Aunt's house?" I asked her and she just smile a little.

"I do. I do like that guy but not that romantically. I still... I still think of him, Seah. Hindi ko alam pero, hindi ko pa rin siya makalimutan." Danna said.

Iniwasan ko siya ng tingin. Sobrang tagal na mula ng mangyari 'yon pero hanggang ngayon ay naiisip pa rin ni Danna. I understand her, it's not easy to forget especially when you really love the person and you really want to treasure the memories.

"Danna..."

"I know. He is already happy and contented with his new girl, with his new family." She answered.

I sigh a little. "You did well. Tama naman yung nagawa mong desisyon Danna. You let him go for his daughter. For his child with... other girl." Sabi ko at tumango siya.

Atleast now, walang luha sa mata niya. That's a big improvement.

"Siguro kung hindi ako pumayag na umalis siya nung gabi na 'yon siguro hanggang ngayon kami pa rin. Siguro hanggang ngayon masaya pa rin kami, ako. Maybe we are already engage if we are still together."

"Danna..."

"It's fine Seah, gusto ko lang talaga siya ilabas. Gusto ko lang din mag-kwento sayo."

"I know. Nakikinig lang din ako." Sabi ko at tumango lang siya sa akin.

"Gusto kong magalit sa kaniya kasi sa lahat ng kasalanan na pwede niyang gawin, 'yun pa talagang magpapalayo ng sobrang layo sa aming dalawa." Sabi niya bago iparada ang sasakyan.

Hindi ako sumagot dahil iniintay ko lang ang susunod niyang sasabihin.

"But I guess, fate really did it for me. Para malaman ko rin na kaya kong mag-isa. Kaya ko na wala siya." She said and smiled to me. "Tara." Pag-aya niya sa akin.

Sabay kami na pumasok sa restaurant na napili naming kainan. This is not grand restaurant but it's also fancy.

"Should we order right away?" I asked.

"Do you want to order ba agad?" Tanong niya kaya tumango ako.

Dahil alam ko naman na ang restaurant na ito, alam ko na rin ang gusto kong kainin. Sinabi ko na lang kay Danna ang order ko at siya na ang nagsabi nito sa waiter.

While waiting for our order, we talked a little about the company, other stuffs until we go to Wia and to our outing.

"So you really want to go?" Danna asked and I surely nodded.

"Yes. To heal myself again. I'm sure the sea will help me." I answered.

I'm super sure that the sea will help me to heal myself again. I am going to escape once again and I want to go back in this city with a new well built me.

Ayoko na ulit bumalik sa sobrang baba ng tingin ko sa sarili ko.

Masyado na akong napapagod, Kailangan ko na ulit ng pahinga ko. Kailangan ko na ulit tumakbo sa reyalidad na 'to.

--
SassyKylie

My Destination (MY Series #3)Where stories live. Discover now