All Too Well

65

"AJ." Kinakabahan ko siyang tinawag nang makita ko siyang nakaupo sa tapat ng puntod ni Shaneia. Nag angat naman siya ng tingin sa 'kin. Walang anumang emosyon ang makikita sa kaniyang mukha.

Ito na ba 'yon? Ito na ba ang tamang panahon para malaman niya?

"B-Bakit ka nandito sa puntod ni S-Shobee?" Nauutal kong tanong sa kaniya.

"Masama bang dalawin ang babaeng mahal ko?" May diin na tanong niya pabalik. Napalunok ako at naupo sa hindi kalayuan sa kaniya. Hinaplos ko ang puntod ni Shaneia at ramdam ko ang titig niya sa 'kin.

"Sana sinabihan mo ako para sabay tayong-" He immediately cut me off.

"Para ano? Para magsinungaling ka ulit?" Malamig na aniya. Hindi agad nakapagsalita at nag iwas ng tingin. Akmang tatayo na ako para umalis nang hawakan niya ang pala pulsuhan ko. Gulat akong napalingon sa kaniya dahil sa biglaan niyang ginawa. "Don't be so fast. We have something to talk about," nanatiling walang emosyon ang kaniyang mukha at gayundin ang kaniyang tinig.

Bumalot ang kaba sa dibdib ko anang bitawan niya ang kamay ko at tumayo. Pinagpagan niya ang kaniyang sarili bago malamig na tumitig sa 'kin. Hindi rin iyon nagtagal at agad rin siyang nag iwas ng tingin at nilagpasan ako.

"Follow me." I gulped and followed him. Kinakabahan man ako, nanatili lang akong naksunod sa kaniya.

Dahil dala ko naman ang kotse ko, sumunod lang ako sa kaniya hanggang sa makarating kami sa dagat. Bumaba rin ako nang mapansin kong bumaba siya.

Nakapamulsa lang siya sa dalawa niyang bulsa ng kaniyang pantalon habang nakatingin lamang sa mapayapang karagatan.

Alam ko kung anong lugar ito. Hindi lang ito simpleng dagat lang. Dito sila ng kapatid ko nagsimula. Kung dati ay desperada ako sa kaniya, ngayon wala na talaga akong nararamdaman para sa kaniya.

Kapag nalaman niyang buntis ako at hindi niya matanggap, handa kong buhayin ang mga anak ko. Kaya ko silang buhayin kahit dalawa na sila ngayon.

This time, magpapaka-nanay na ako sa mga anak ko. Babawi ako kay Akesha at sa batang nasa sinapupunan ko.

"I want you to prove something to me," he faced me, that made me always jumped because of his sudden action. Our eyes immediately met, but again, he immediately avoided my gaze.

I didn't feel anything at all. Whatever he wants, then so be it. That's his decision, anyway.

"You have to answer my five question and if you can't answer it, then you prove to me that you're not Shaneia," he challenged me as if I can do that. "And by the way, only Shaneia and I knew the answer, so listen very carefully."

I knew it! He already knew about who I am. Sinasabi ko na nga ba!

"First question, what is the food that I am allergic?" First question palang, hindi ko na alam! Wala naman siyang sinasabi sa 'kin tungkol sa mga bagay na iyon.

Paano na 'to?

He looks so serious and cold. There is no emotion at his face while looking intently at me, watching my reactions. He crossed his arms on his chest while not taking eyes off of me.

"Second question," he proceed. I want to say time freeze, but he looks like he didn't even care about what I'm saying, so I just let him do what he wants. Bahala na. "Anong bansa ang una naming napuntahan nang magkasama?"

Paano ko malalaman, eh, hindi nyo naman ako kasama?!

"Third question, if you're really Shaneia, what did she told me when we were here?" he coldly asked.