43

14 2 0
                                    

My conversation with Attorney Loriette makes me calm and happy even just for awhile. I feel like matagal ko na siyang kilala sa bawat pag uusap namin.

Sa tuwing nakatingin ako sa kaniya, hindi ko alam kung bakit pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko. Hindi ko na maintindihan ang sarili ko.

'Yong nararamdaman ko ngayon, hindi ko naramdaman kay Gavriel. Hindi manlang ako nakaramdam na ligtas ako sa tuwing magkasama kami. Para bang kahit 8 taon rin kaming magkasama at magkarelasyon, parang hindi ko maramdaman ang nararamdaman ko ngayon kay Attorney Loriette.

Hindi ko pa natatanong ang pangalan niya kaya naman ang tawag ko sa kaniya minsan ay Attorney o kaya ay Attorney Loriette. Naiilang ako pero hindi naman ako nagpapahalata sa kaniya.

"May gusto ka ba? Ngayon ko lang napansin na mas aalas tres na pala. Gutom ka na ba?," sunod sunod na tanong niya.

Nag angat ako ng tingin sa wall clock at oo nga! Mag aalas tres na nga! Ni hindi ko manlang namalayan ang oras.

Ano ka ba naman, Natasha? Bakit parang enjoy na enjoy ka sa pagkukwentuhan nyo at hindi ka na nakaramdam ng gutom? May boyfriend ka na! Kahit niloloko ka lang naman niya, boyfriend mo parin siya!

"Uh, hindi pa naman ako nagugutom. Ikaw ba? Baka gutom ka na," nag aalalang tanong ko sa kaniya. Maliit siyang ngumiti bago umiling.

"Hindi naman. Ikaw ang inaalala ko. Baka gutom ka na. Hindi ka pwedeng magpalipas ng gutom."

He sound so casual but my heart keeps beating fast as if I'm running so fast like hell.

Ngayon ko lang natitigan ng matagal ang mukha niya. Ang features niya ay wala akong masabi! He's so hot and I'm sure she has a girlfriend. C'mon! Sa gwapo niyang 'yan, wala siyang girlfriend? I'm sure pinipilahan siya ng mga kababaihan at baka kahit mga bakla pa nga yata.

"Your features reminds me of someone. Hindi ko lang matandaan kung sino, pero you two are really looked alike. May kambal ka ba o kaya ay kapatid?," curious na tanong ko sa kaniya. Nangunot naman ang noo niya at maya maya at umiling bilang sagot.

"No, I don't have twin brother or sister either." He clearly stated. I just nodded and deeply sighed.

I know it's kinda weird but I think I already saw him in the past. I just couldn't recognized it. Maybe because that's years ago that's why.

I hate overthinking or doing something that leads me to confusion because I end up crying thinking of negative thoughts inside my mind.

Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko na nakita ko na siya dati. Hindi ko matandaan kung saan, kailan, paano.. pero parang malakas ang kutob ko na matagal ko na siyang kilala. 

Should I asked him? 

Magsasabi ba siya ng totoo kung tatanungin ko siya? Hindi ko pa siya gaanong kilala para pagkatiwalaan pero I feel like I wanted to trust him. I didn't even know the reason about that but I wanted to trust my guts. 

Gusto kong magtiwala sa kaniya pero paano? Kung si Gavriel nga ay nagawa akong lokohin, what more pa kaya siya na hindi ko kilala?

"Can I trust you?," wala sa sariling tanong ko sa kaniya. Napansin kong natigilan siya at bahagyang napaawang ang kaniyang labi dahil sa gulat. Bakas sa kaniyang mukha na hindi niya inaasahan ang tanong ko sa kaniya. 

Ako rin. Hindi ko rin inaasahan na itatanong ko sa kaniya iyon. Hindi ko rin alam kung bakit pakiramdam ko ay gusto ko siyang tanungin. Kung kamusta ba siya o kung nakakaistorbo ako sa kaniya. 

I hate this feeling because there's one person who can make me feel this way. 

Para akong biglang nagka trust issues. Pakiramdam ko ay mahirap ng magtiwala. Hindi ko na kayang magtiwala, lalo na sa mga lalaki. 

All Too WellWhere stories live. Discover now