CİNSİYETSİZ

Bölüm 35

BÖLÜM 35

Erdem; bilgi, çalışma, doğruluk ve sevgi ile güç kazanır.

(Murat Ertan)

GEÇMİŞTEN KÖTÜ BİR GÜN

Cenaze töreninden sonra silindir binanın çatısında Olivin'ı beni bekler vaziyette buluyorum. 5.bölgenin kasvetli görünüşünü seyrediyor Olivin. Bakışları her zaman ki gibi keskin bir kılıç gibi 5.bölgeyi kesip biçiyor. Siyah pelerini esen rüzgarın etkisiyle dalgalanıyor. Olivin'ın yanında yerimi alıp tıpkı onun gibi 5.bölgeyi seyrediyorum ancak bakışlarım keskin değil, bakışlarım olabildiğince yorgun. Kirpiklerimi her kırpıştırdığımda,göz kapaklarım fazlasıyla ağırlaşıyor. Son yağmur taneleride beşinci bölgeye misafir oluyor ve toprak kokusu burnumu gıdıklıyor.

'' Korkmuştum.'' diyor Olivin titreyen sesiyle. Anlamsız ve boş bakışlarımı sergiliyorum.

'' Annemin cinsiyetliler tarafından öldürüldüğü gün ve tabi parmağımın kesildiği gün korkmuştum. Her akşam olduğu gibi çiftlikte ekim yapmış evimize dönüyorduk, annem cinsiyetsiz olduğum için beni hiç yargılamıştı,tıpkı annen gibi. Ama o gün, sıradan bir gün değildi,felaketlerle dolu bir gündü. Çocukluğumun en acı dolu günüydü. O üç...'' diyor Olivin. Titreyen sesi daha fazla konuşma kabiliyetini gösteremiyor. Olivin,yutkunuyor ve '' O üç cinsiyetli geleceğimi çaldı Ametist. O günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı, daha huysuz ve daha duygusuz bir insan oldum. ''

Olivin'ın acısına ortak olmak istercesine gri parmaklarımı ellerine doladım.

'' Hepsi geçti, şimdi buradasın ve iyi insanlar yetiştiriyorsun. Erdemli insanlarla dolu bir topluluğun öncülüğünü yapıyorsun. '' diyorum.

Gökyüzünde ki yıldızlara bakarak ciğerlerini oksijenle dolduruyor ve '' Her şey geçti, gitti,bitti ancak içimdeki özlem duygusu hiç bitmiyor. Annemi özlemediğim tek bir gün bile yok. Annem artık yok, bir daha geri gelmeyecek. Bütün bunları sana neden anlattığımı biliyor musun Ametist?''

Kısa bir düşünme faslının ardından kafa mı iki yana sallıyorum.

'' Hayır mı?''

''Hayır.'' Parmaklarıma geri çekil emrini veriyorum ve Olivin'ın ellerini serbest bırakıyorum.

'' Çünkü sen erdemli bir insansın. Çünkü yalnızca erdemli bir insan bilinç altı yeteneği dersinde diğer cinsiyetsizlerin gördüğü anılar haricinde farklı anılarda görür,senin gördüğün anı yardıma muhtaç bir insanın anısıydı. Annenin en iyi anısı hamile kalışıydı bütün annelerin en iyi anısı karnının içerisinde atan bir kalbe sahip oluşudur. Annenin yani bayan Elsa'nın en kötü anısı ise annemin tecavüze uğrayıp parmağımın kesildiğine şahit olmaktı. Biz cinsiyetsizler fanusun içerisine girdiğimizde gerçek dünyadan koparız.'' diyor Olivin kararlı sesiyle sözcükleri özenle seçip bilgi dolu cümleyi kuruyor. Gözlerini gözlerimden bir saniyeliğine bile ayırmıyor.

'' Keşke hiç kötü şeyler görmesek ve işitmesek.'' diyorum ve Olivin kıs kıs gülüyor.

''Komik-bir şey-mi-söyledim?'' diye heceliyorum etrafa bakınarak.

''Hayır, kötü şeyler olmasa iyi olan hiçbir şeyin değerini bilemezdik Ametist.''

'' Anlıyorum efendim.''

'' Seni ilk gördüğümde yeteneklerle donatılmış bir ahlaka sahip olduğunu anlamıştım. İyiliğe hizmet ediyorsun, insanlara cinsiyet farkı gözetmeksizin zarar vermekten her daim kaçınıyorsun. Düelloda kardeşine saldıramadığında bunu anlamıştım. Akik'in hakaretlerine tutarsız kaldığında ve babasının bile Akik'i yok saydığı bu dünyada ona el uzatman gerçekten erdemli bir davranıştı. Şakşakcının saçlarını okşayıp onun uyumasını sağladığında merhametle donatılmış bir kalbe sahip olduğunu anladım.Ama yine de dikkatli olmalısın,erdemli insanlar dikkatli olmalıdır. Geleceğin ne getireceğini bilemeyiz.''