Don't || Neymar Jr.

Bölüm 37

Multimedia'daki ablamız kim derseniz, gerekli yazı en sonda.

Demezseniz de okuyun, önemli çünkü djdjjd

Parçanın ortasında Skillet - Salvation'u açmanızı öneririm, zaten açmanız gereken yerde yazıyor :3

İyi okumalar ^_^

İş başvurusunda bulunduktan sonra teşekkür ederek mağazadan çıktım ve Camp Nou'nun müze kısmına ilerledim.

Bilet almak için sırada beklerken, poşetin içindeki kolyemi çıkarttım ve boynuma taktım.

Sıra sonunda bana geldiğinde adam bana "Antrenmanı da izleyecek misiniz?" diye sordu.

Antrenman mı vardı?

Ve izleyebiliyor muyduk?

Heyecanla başımı olumlu anlamda salladım.

Sanırım bu kolye gerçekten şanslıydı.

Adam bana fiyatı söyledi ve biletimi kesti, teşekkür edip hızla içeri girdim.

Heyecandan ellerim titremeye başlamıştı bile.

Stadyumu daha önceden gezdiğimden hızla tribünlere ilerledim.

Girdiğimde bir çok insanla karşılaşmayı beklerken, en fazla on kişi olan bir grubu görmek beni şaşırtmıştı.

İnsanlar bunlara alışık gibiydi.

Tribünlerin en ön kısmına ilerledim ve bağdaş kurarak oturdum.

Acaba güzel miydim?

Acaba beni görecek miydi?

El sallamalı mıydım?

Kafamda on binlerce soru volta atarken takım antrenmanları için sahaya giriş yapmıştı.

Sanki bir anda tüm düşüncelerim yok olmuştu.

Gözlerim istemsizce sadece onu takip ediyordu.

Gözlerimde biriken yaşları, kalbimin hızla atışını ve ellerimin titremeye başlamasını hissediyordum.

Ağzımdan bir hıçkırık kaçtığında birkaç bakışı üzerimde yakalamıştım.

Bana bak Neymar.

Elimle göz yaşlarımı silsem de yenileri geliyordu.

Lütfen bana bak...

O kadar çok ses vardı ki, hıçkırıklarımı duyması imkansız gibiydi.

İçimden ayağa kalkıp ona koşmak gelse de, ayaklarımın beni oraya götüremeyeceğini biliyordum.

Sadece izliyordum...

Yaptığı her hareketi. Gülümsemesini, ciddileşmesini...

Arada tribünlere kaçamak bakışlar atmasını...

Keşke bana baksaydı. Gözlerimdeki hüznü, onu ne kadar özlediğimi görseydi.

En azından şehirde olduğumu biliyordu değil mi?

Gözlerimi sıkıca yumup, birikmiş göz yaşlarımın akmasına izin verdim.

Tam ellerimi yüzümün arasına almıştım ki, kafama sert bir cismin gelmesiyle "Siktir!" diye tıslayıp kafamı kaldırdım.

Kafama top gelmişti!

Suarez başta olmak üzere takımdan birkaç kişinin bana doğru koştuğunu görünce yüzümü buruşturdum.