Step Brother -SOOGYU-

11

Beomgyu gözlerini açtığında kafasını boynuna sokmuş uyuyan Soobin'i görür. Onu uyandırmamak için yavaşça ellerini belinden çeker ama çekmesiyle Soobin ellerini tekrar beline sarar.

"Kalkma."

Beomgyu cevap vermeden sadece yüzüne bakar.
Soobin yavaşça yüzüne yaklaşır. Beomgyu yutkunur.

"H-hyung."

Soobin dudaklarıyla susturur Beomgyu'yu. Beomgyu gözlerini kocaman açar ama kendini geriye çekemez.

Kapı açıldığında içeri Jungkook girer. Beomgyu hemen kendini geri çekip yataktan iner.

"Siz..."

"Öyle bir şey yok." der Beomgyu. Ardından tekrar konuşur. "Sen buradaysan ben eve gidiyorum." der ve odadan çıkar.

"Bir açıklama bekliyorum senden " der Jungkook.

"Bir açıklama yok. Gördüklerin doğruydu."

***
Beomgyu eve gittiği anda kendini koltuğa atıp düşünür. "Bu neydi şimdi?"

"Niye öptü?"
"Aish çıldırıcam!"

"Ne oluyo Beomgyu niye bağırıyosun?" merdivenlerin sonunda olan Jiminle masumca gülümser.

"Yok bir şey."

Jimin göz devirip koltuğa oturur. Beomgyu suratı asık olan Jimin'e merakla döner. "Bir şey mi oldu?"

"Hayır. Olması mı gerek?"

"O zaman neden suratın asık. Babamla kavga mı ettin?"

"Ne kavgası,nereden çıkardın bunu?"

Beomgyu saçlarını arkaya atar ve konuşur. "Anlamayanın zekasında bir sorun olmalı. İkinizde morali bozuk bir şekilde ortalarda dolaşıyosunuz. Bir zombi gibi" diyerek güler.

"Önemli bir şey değil. Sen onu bunu boşver de eve niye geldin?"

"Niye gelemez miyim?"

"Abim de abim diye hastaneden çıkmıyordun şimdi ne oldu da geldin?"

Beomgyu duraksar. Soobin'in onu öptüğü an aklına gelir. Düşüncelerinden kurtulmak amacıyla kafasını iki yana sallar.

"Baba... Sana bir şey söylicem."

"Söyle bebeğim." Beomgyu sonra ona bebeğim dememesini söylemeyi aklına not edip konuşmaya başlar.

"Şey... Immm... Şey ya... Soobin hyung beni öptü."

"NE!?"

"N-noldu?"

"Ne zaman öptü?"

"Bugün."

Jimin ayağa kalktığını yeni farkedip oturur. "Seni mi seviyor?"

"Bilmiyorum."

"Peki sen?"

"Bilmiyorum."

"Aish neyi biliyosun!?"

Beomgyu dudaklarını büzer. "Niye bağırıyosun bana ya"

"Heyecanlandım bi an ondan."

"Napıcam ben ya. Çok utanıyorum. Nası yüzüne bakıcam."

"Sen niye utanıyosun bebeğim ya bırak o utansın."

"Benim tarafımı tuttuğunu biliyodum." diyerek Jimin'e öpücük atar.

Jimin kahkaha atar. "Neyse.. Aç mısın?"

"Hm hm."

"Ben yemek hazırlayayım."

*Ertesi Gün*

"İyisin değil mi? Bir tane daha yastık koyayım mı?"

"İyiyim diyorum neden anlamıyorsunuz."

"Tamam be." diyerek göz devirir Jimin.

"Beomgyu nerede?"

"Dışarıda." dedi Jungkook.

"Hmm tamam."

***

Beomgyu Taehyun'un isteğiyle sahilde onunla buluşmuştu. İkiside yere oturmuş denizi izliyorlardı. Taehyun birden Beomgyu'ya dönerek bağdaş kurar.

"Beomgyu..."

Beomgyu da aynı şekilde oturup Taehyun'a döner.

"Efendim?"

Taehyun bir süre sadece Beomgyu'ya bakar. Ardından dudaklarını dudaklarına kapatır. O Beomgyu'nun dudaklarının tadını çıkarırken Beomgyu öylece durur.

O sırada Soobin hâlâ eve gelmeyen Beomgyu'yu merak edip Jimin ve Jungkook görmeden gizlice evden çıkar. Telefonundan bakıp Beomgyu'nun sahilde olduğunu görür ve oraya doğru yol alır.

Soobin gördüğü şeyle bunların rüya olmasını diledi. Ama öyle olmadığı kesindi. Basbayağı Taehyun ve Beomgyu karşısında öpüşüyorlardı.

Beomgyu Taehyun'a karşılık vermeyince Taehyun ayrılır.
Beomgyu kafasını yana çevirdiğinde Soobin'i görmeyi beklemiyordu. Taehyun ve kendisinin dışında kimsenin duyamayacağı bir şekilde fısıldadı. "H-hyung."

Soobin hayal kırıklığıyla arkasını dönüp yürümeye başlar. Hızlı adımları kolunun tutulmasıyla durur.
"Hyung yanlış anladın."

Soobin kolunu kendine çekip Beomgyu'nun elleri arasından kurtulur. "Kendi hayatın sonuçta Beomgyu... Buna karışamam." diyerek Beomgyu'yu arkasında bırakıp gider.

_______________

💙
Taslaktaki bölümlerim silindiği için tekrar yazmak zorunda kaldım ühü😫
💙