PART 62(Z+U)

1.4K 119 13
                                    

Zawgyi

"အရမ္းလြမ္းေနရင္ ဒီရင္ခြင္ထဲ ေျပးလာခဲ့ေပါ့"

ညက သူေသာက္ခဲ့သည့္ဝီစကီပုလင္းေတြ၊ ခြက္ေတြ၊ ႐ႈပ္ပြေနတာေတြက မ႐ွိေတာ့ဘဲ စာရြက္ေတြကလည္းအစီအရီ႐ွိေနသည့္အခါ အဏၰဝါရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ပိုၿပီးက်ယ္သြား၏။

ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ဘူးလား။
သူျမင္ခဲ့တာက ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္တာမဟုတ္ဘူးလား။
ဒါဆို...

အဏၰဝါက ဆတ္ကနဲေကာက္ထလိုက္ၿပီး လိုက္ေအာ္ေခၚၾကည့္ပါေတာ့၏။

"႐ွန္းေလး... ႐ွန္းေလး ႐ွိေနလား"

သူ႔အိပ္ခန္း၊ ေရခိ်ဳးခန္းေတြထဲပါ လိုက္႐ွာၾကည့္ၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ ခံုသုတ္ပုဝါကိုင္ထားၿပီး ထမင္းစားခန္းဘက္ကထြက္လာသူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔၏။

"ကိုေဝယံ..."

အဏၰဝါက မယံုႏိုင္သလို ေခၚမိေတာ့ ကိုေဝယံက ေပတူးေနသည့္အဝတ္စကိုေနာက္ထားလိုက္ၿပီး
"သူေဌး... ကြၽန္ေတာ္ပါ"

"ကိုေဝယံ ပိတ္ရက္ႀကီးကို ဘာလို႔ေရာက္ေနတာလဲ... ဘယ္တုန္းကေရာက္တာလဲ"

"သူေဌးႀကီးက လာၾကည့္ခိုင္းလို႔ပါ၊ ဒီေန႔အိမ္ကိုျပန္လာပါဦးလို႔လည္းေျပာခိုင္းလိုက္တယ္၊ သူေဌးကိုဖုန္းဆက္တာမရလို႔တဲ့... ကြၽန္ေတာ္ေရာက္တာေတာ့ တစ္နာရီေလာက္ပဲ႐ွိပါေသးတယ္၊ သူေဌးကအိပ္ေနေတာ့ မႏိႈးေတာ့ဘဲ စားပြဲေတြဘာေတြ ႐ွင္းလင္းလိုက္တာ"

အဏၰဝါက အခန္းကို ပတ္လည္ေဝ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး အတည္ျပဳခ်င္တာ႐ွိတာေၾကာင့္ ကိုေဝယံကို ေမးလိုက္၏။

"ကိုေဝယံတစ္ေယာက္တည္းလာတာလား"

"ဟုတ္ကဲ့"

"ကိုေဝယံလာတုန္းက ဒီမွာ ကြၽန္ေတာ့္အျပင္ဘယ္သူ႐ွိေနတာေတြ႔လဲ"

"သူေဌးတစ္ေယာက္တည္း႐ွိတာ... ဆိုဖာေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပဲေတြ႔တာ"

ကိုေဝယံက ဆိုင္းငံျခင္းမ႐ွိ ျပန္ေျဖေတာ့ အဏၰဝါက သိပ္လက္မခံခ်င္။ သူက ထပ္ေမးလိုက္သည္။

"ကိုေဝယံ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္... ကိုေဝယံ သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္တုန္းက ကြၽန္ေတာ့္ပစၥည္းေတြမဟုတ္တဲ့ဟာေတြ ေတြ႔လား"

"My Only One" ✔️Where stories live. Discover now