Kidnapped By The Ruthless Criminal (Chavilire Series #2)

Kabanata 32

Kabanata 32

[ Serena's point of view ]

Para akong baliw habang nag lalakad palayo sa kompanya ng kapatid ni Exodus. Hawak hawak ko ang folder na pinaglalagyan ng lahat ng kababuyan ng Daddy ko noon.

Hindi ko alam kung matatawag ko pa siyang Ama, sa lahat ng demonyo ay siya ang pinakamalala.

Tumingala ako, umaasang sa pamamagitan nun ay magagawa kong pahintuin ang pagtulo ng luha ko.

"K-kaya ba hindi mo sinabi sakin ang totoo dahil alam mo kung gaano ko kamahal ang Daddy ko? Kaya ka ba nag sinungaling sakin ay dahil ayaw mong masira ang tiwala at relasyon naming dalawa?" tanong ko na parang kausap ko si Exodus.

"S-sana ay hindi ka nagsinungaling, s-sana ay sinabi mo sakin ang totoo." galit ako sa sarili ko, hiyang hiya ako sa sarili ko. Ang kapal ng mukha ko pagsalitaan siya ng masama at kadirian siya sa pagiging kriminal niya na ang Ama ko naman pala ang naging dahilan kung bakit niya yun piniling gawin.

Exodus patawarin mo ako, patawarin mo 'ko dahil nagawa kitang ipagkalulo, naniwala ako sa mga sinasabi nila, tinalikuran na lang kita bigla.

Patawad dahil wala akong nagawa nang patayin ka ng Daddy ko sa mismong harapan ko.

Patawarin mo ako dahil kahit ilang ulit mong sinabi sakin ang kasalanan ng Ama ko sayo ay hindi ako naniwala.

Patawarin mo ako, humihingi ako ng tawad sayo..

Maga ang mga mata ko habang naglalakad ako papasok sa aming bahay.

Hindi pa ako nakakapanik ay nakasalubong ko na agad si Dad na kausap si Tito Hiro habang sila ay nagtatawanan.

Huminto ako sa kanilang harapan kaya natigilan sila at napatingin sakin "Princess, why are you crying?" halos gusto kong matawa dahil nabalot ng pagaalala ang kanyang mata.

"Pwede bang umalis ka muna dito Tito Hiro?" natigilan silang dalawa "Anak, may importante kaming pinaguusapan." hindi ko pinansin ang sinabi niya at bumaling kay Tito.

"Please ho, umalis muna kayo." nakatitig silang dalawa sakin bago tumango si Tito Hiro "Let's just talk later, mukhang may sasabihing importante ang anak mo."

Pagkaalis niya ay agad akong hinarap ni Dad "Importante ba yan? Nag uusap kami tungkol sa pangangampanya ni Haru, dapat na sumama ka dahil mapapangasawa mo naman siya." ilang ulit ako huminga nang malalim para pigilan ang matinding galit na nararamdaman.

"Nagagawa mong isipin ang pangangampanya kahit na dapat ay nagluluksa pa tayo?"

"Serena anak, hanggang ngayon ay nagluluksa pa din ako sa pagkamatay ng Mommy at Kuya mo ngunit hindi natin dapat ikulong ang sarili natin sa bagay na yun." sabi niya na tila malungkot na malungkot nga siya.

"Sabagay, mukha naman wala kang pakealam sa kung sino man ang mamatay kahit na kapamilya mo pa. Sanay kana e, sa dami ba naman ng babaeng pinatay at nirape mo, may konsensya ka pa ba?" kitang kita ko kung paano nanlaki ang kanyang mga mata dahil sa sinabi ko.

"Serena! Anong pinagsasabi mo!?" binato ko sa harapan ni Daddy ang folder na binigay sakin ni Mr. Hercules.

"Dad! Hindi ko akalain na magagawa mo yan, all this time tiningala kita! Akala ko mabuti kang tao, pinagtanggol kita. Yun pala ay ganyan ka kasama at kadumi!" binuklat niya ang folder.