BENİM YAZGI'M

~38~

"Rüzgaaaarrr."

Bağırarak uyandım. Derin derin nefesler alıyordum. Az önce gördüklerim kabusmuydu yani?

Kendime gelememişken Rüzgarın patik dolu sesi ilişti kulağıma. Başımı çevirip gözlerine baktım. Mavilerine yine hüzün hakimdi.

"Yazgı iyimisin? Kabus mu gördün?"

Hızla kollarımı ona dolayıp sarıldım. Kan ter içindeydim ve bedenim titriyordu.

"Sakin ol birtanem. Sadece bir kabus geçti tamam mı geçti."

Hala nefesimi toplayamamıştım. Hiç bu kadar gerçekçi bir kabus görmemiştim daha önce. Rüzgar benden uzaklaşıp yüzümü ellerinin arasına aldı.

"Geçti canım. Ne gördün?"

Derin bir nefes alıp konuşmaya çalıştım. İlkte sesim olduğundan titrek ve cılız çıkmıştı kendimi toparlayıp anlattım.

"Beni hastaneye kapatıyorlardı. Sen hiç gelmemişsin, biz barışmamışız, ben kendime zarar vermişim, Aryada beni hastaneye kapattırmış. Beni dinlemediler Rüzgar, senin geldiğine inanmadılar. Arya bile bana yardım etmedi."

Sesim yeniden titremeye başlayınca kendimi daha fazla tutamayıp ağladım.

"Tamam bebeğim sakin ol. Bak ben burdayım, bir daha da asla seni bırakmayacağım."

Rüzgara başımı salladım.

"Bana biraz daha sarılırmısın?"

Rüzgar gülümseyip beni kendine çekti.

"Tabi sarılırım gel."

Bir süre daha öyle kaldık. Kokusunu öyle derin içime çekiyordum ki sanki yeniden O'na hasret kalacakmışım gibi...

"Sevgilim ben çok açıktım yaa."

Rüzgarın sitem dolu sesi gülümsememe neden olmuştu.

"Hadi o zaman sen aşağı in bende üstümü değiştireyim sonra sana kahvaltı hazırlıyım olur mu?"

"Olur ama şimdi ben seni yalnız bırakmıyım. Sen değiştir üstünü ben gözlerimi kapatırım."

Sesine tutku ve muziplik hakimdi.

"Saçmala hadi in sen."

Çocuk gibi omuzlarını yukarı aşağı indirmeye başladı.

"Banane banane yaağğ. Hadi bak kapattım gözlerimi sen değiştir üstünü."

Yatığı elime alıp suratına bir tane çarptım.

"Ahhh acıdı."

"Sana çık diyorsam çık Rüzgar Karahan."

"Öyle mi Yazgı Boran."

Başımı sallayınca beni yatağa çekip gıdıklamaya başladı.

"Hahaha. Ahhh tamam dduurr dur artık yeter.."

Gülmekten karnıma ağrılar girmişti artık. Yataktan kaçıp ayağa kalktım ama Rüzgar bileğimden tutup tekrar çekti. Üstüne düşmüştüm ve O sadece sırıtıyordu.

"Yaa çok kötüsün Rüzgar."

"Hmm. Öyleyimdir. Bakıyorum da sen benim üstüme düşmeyi huy edindin kendine."

"Allah Allah yaa. Sen çektin beni."

"Şikayetçi değilim güzelim merak etme."

Gözlerindeki ateşi görebiliyordum. Ben gözlerine dalmışken o hızlı bir hamleyle beni altına almıştı.