Hiç aşık oldunuz mu?
Ya da aşkınızdan kaçtınız mı?
Peki acı çekmekten, kaybetmekten korktunuz mu?
Bu benim Yazgım iyisiyle, kötüsüyle aşkıyla, acısıyla.
Bir yanda bütün zorluklarla tek başına mücadele eden bir kadın ve aşktan hep kaçan taraf.
Diğ...
Odamın önüne gelip çantamdan kartı bulmaya çalıştım. Hadi ama yapma be... İçerde mi unuttum.
Demek o yüzden Rüzgar kendi odasına götürdü. Ben kapının önündeyken görevli koridordan geçiyordu.
Bu gün şanslı günümdeyim galiba. "Pardon oda kartımı içerde unutmuşum da rica etsem açarmısınız." Kadın başını sallayıp kapıyı açtı.
Burda tanınıyorum galiba itiraz bile etmedi. Teşekkür edip odama girdim. Hemen elimdekileri yere bırakıp banyoya girdim. Hızlıca bir duş aldıktan sonra tekrar odama döndüm.
Valizden kıyafet seçmeye başladığım sırada telefonum çaldı.
Arayan Aryaydı. "Efendim Arya."
"Sanada günaydın kardeşim. Böylemi açılır telefon?" Ne dedim ben ya?
"Tamam. Kızma hemen. Günaydın Aryacım. Buyur ne istemiştin?"
"Aşk olsun ben seni hep bişey istemek için mi arıyorum? Çok ayıp."
"Hadi Aryaa sadede gel."
"Tamam tamam. Kahvaltıdan sonra denize gidelim diyoruz. Hem ordada dün neler oldu bana anlatırsın artık."
"Tamam gideriz. Ama ne anlatıcam ben sana?"
"Dün Rüzgarla neler yaptığını?"
"Yaa Arya. Napçam ben onunla. Tamam herneyse kahvaltıda görüşürüz." Telefonu kapatıp valize tekrar yöneldim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Giyindikten sonra vazlideki diğer kıyafetleri dolaba yerleştirdim. Saçlarımı kurutup açık bıraktım. Küçük beyaz çantama telefonumu ve oda kartımı koyduktan sonra odadan çıktım.
Açık büfeden birşeyler aldıktan sonra. Kahve almak için biraz ilerledim. Kahvemide alıp Aryaların oturduğu masaya yöneldim.
Tek boş olan yer Rüzgarın yanına geçtim. Arya ve Doruk bizim karşımızda, Burak ve Selimde karşı karşıya oturuyordu.
Selime baktığımda karşında yara bandı vardı. Gözünün biraz altıda morarmıştı. Sanırım dudağıda patlamış. Kim dövdü bunu? Dün gece ben sarhoşken oldu galiba.
Rüzgar kulağıma eyilip birşeyler fısıldadı. "Günaydın güzelim. Rahat uyudun umarım. Rahat etmen için çok çaba sarf ettim."
"Günaydın Rüzgar bey. Evet rahat uyudum ama bu sizin çabanızdan değil, zaten kafam yerinde değildi. Eminim kafamı koyar koymaz uyumuşumdur."
"Emin misin?" İma ile söylediği şeyle bir an kendimden şüphe ettim.
"Ne eminmisin birşey mi oldu?" Gülüp önündeki tabağa tekrar döndü.
