SİMSİYAH

52.BÖLÜM

Bookstagram hesabımdan bölümlerle ve kitapla ilgili paylaşımlar yapıyorum. Bölümleri paylaşmadan önce alıntıları okumak isterseniz sayfama göz atabilirsiniz.
Hesabım: _bluebookcase_

Keyifli okumalar. 🤍

Genelde bu tarz olaylarda sakin kalabilen bünyem az önce verdiğim tepkinin şaşkınlığını yaşıyordu. Genel manası kadınları kapsayarak yapılan bu iğrenç muamele bir anda gözümün kararmasına sebep olmuştu. 

"Atlas bey,"

Barmen telaşla yerinden çıkarak yanımıza geldi.

"İyi misiniz?"

Başından süzülen kana rağmen gülümsemeye devam eden adam asla vicdan azabı hissetmememi sağlıyordu. Büyük bir keyifle onu izlerken kendimi saniyeler içinde hızlıca yanımıza gelen güvenliklerin kollarında buldum. Çekiştirilmeye başladığımda yüksek sesle konuştum. 

"Bırakın beni!"

"Siz gidin ben hallederim."

Kollarım anında serbest kaldı. Yanımıza gelen güvenlikleri yolladığında yeniden onunla baş başa kalmak gerilmemi sağlamıştı. 

"Akay?"

Telaşlı sesle gözlerimi kapatarak derin bir nefes aldım. Elinden geldiğince hızlı olmaya çalışarak yanıma gelen arkadaşıma baktım. Galiba tüm eğlencesinin mahvolmasına sebep olmuştum.

"Neler oldu burada? İyi misin?"

"Evet, iyiyim. Gidelim." 

Kolundan tutarak yavaşça yönlendirmeye çalıştım. Çantalarımızı alarak mekandan dışarıya çıktık. Esen serin havayı içime çekmek tam anlamıyla rahatlamamı sağlamıştı. 

"Seninle yeniden karşılaşacağız. Buna emin olabilirsin."

Arkamdan gelen sesle Asel'in kolunu bırakarak arkama baktım. Kafasına koyduğu buzla peşimizden gelmişti. 

"Hasta mısın sen?"

Bir kaç adım atarak tam karşımda durdu. Gülen yüz ifadesi bir anda ciddileşti. 

"İstediğimi alırım. Ve artık seni her şeyden daha çok istiyorum."

Kendimi tutamayarak kocaman bir kahkahayı dudaklarımın arasından serbest bıraktım. 

"Sen gerçekten hastasın."

Daha fazla böyle bir insanla muhatap olmak istemiyordum. Asel'i tuttuğum gibi çekiştirmeye başladım. 

"Akay, neler oluyor anlatır mısın?"

"Arabaya bindiğimizde her şeyi anlatacağım."

Çantamdan anahtarı bularak arabayı açtım. Bu ortamdan hemen uzaklaşmak istediğim için acele ediyordum. Kemerimi takarken çoktan motor çalışmıştı.

***

"Bir bu kalmıştı yapmadığın."

Hayretle konuşan Cem'e şaşkınca baktım. 

"Çiçek mi verseydim adama?"

Eğlencemiz yarım kaldığında soluğumuzu Cem'in yanında almıştık. Yolda Asel'e anlattığım her şeyi bir saniye saklayamayan arkadaşım hepsini Cem'e dökülmüştü. Konuyu dağıtmak için başka konu açmam gerekiyordu ve bunun için çok geçerli bir konum vardı. 

"Cem, yarın arabanı ödünç alabilir miyim?"

"Tabii ki. Araban mı bozuldu?"

"Hayır. Poyraz'a son bir sürprizim var ve bunun için senin araban daha uygun."