INSTAGRAM: ysmkayaaa
Keyifli okumalar! 🤍
Minnet ağır bir yüktür, kimse taşımak istemez. Dünyayı ayaklarına sermek istiyordum. Poyraz'a karşı içimdeki duyguyu açıklamanın en net tarifi tam olarak buydu. Ki böyle bir imkanım olsa bile az kalırdı. Bana öyle bir güzellik yapmıştı ki hakkını ödeyemezdim. Dışarıdan bakan gözlere ufacık görünebilecekken benim için dünyaya bedeldi.
Poyraz'dan ayrılarak kutuyu elime aldım. Annemin yüzüğünü dikkatlice, titreyen ellerimle kutudan çıkardım. Selim'in zorla elimden aldığı yüzük. Evimizi elimizden aldıklarında özel eşyalarımızı almamıza bile izin vermemişlerdi. Anneme ve babama ait değerli eşyaların böylesine kötü insanların elinde olması için için kahrolmama sebep oluyordu.
"Poyraz, teşekkür ederim."
Büyük eli çenemi tutarak bakışlarımızı birleştirdi. Çenemdeki elini indirerek avucumda tuttuğum yüzüğü aldı. Sıcacık elleri üşüyen ellerime ilk saniyeden iyi gelmişti. Yüzüğü parmağıma taktı. Burnumun ucuna gelen ıslaklıkla bakışlarımı gökyüzüne kaldırdım. Kar yağıyordu!
"Poyraz," mırıldanışımdan hemen sonra duygu yüklü bu andan bir anda sıyrılmıştım. Heyecanla ayağa kalktım.
"Kar yağıyor."
Elinden tutarak oturmaya devam eden sevgilimi kaldırdım. Küçüklüğümden bu yana karı hep çok sevmişimdir. Yaralı olan kolumu düz uzatamayacağım için tek kolumu yana açarak kendi etrafımda döndüm. Gülümseyerek beni izleyen Poyraz'a baktım.
"Çok mutlusun,"
Karşımdaki gülümseyerek duran adama dayanamayarak sarıldım. Çok seviyordum. Hem de çok! Ona ne zaman sarılsam parmak uçlarımda durmam gerekiyordu. Bu durum daha çok gülümsememe sebep oldu.
"ama asta olmanı istemem. O yüzden gidiyoruz,"
İtiraz edeceğim sırada yerde duran çantamı eline aldı. Gerçekten gideceğimizi kabullenerek son kez etrafıma baktım.
"Hadi bakalım, gitme vakti."
El ele arabaya yürürken onunla yağan karı izlemek asla unutamayacağım bir andı. Arabaya bindiğimde üzerimdeki cekete sıkıca sarıldım. Ne kadar çok seversem seveyim biraz üşümüştüm.
"Okan amcanın piknik fikri yalan oldu."
Poyraz, alayla güldü.
"Piknik ne Akay? Bu yaşta birde gidip top oynayalım istersen? İsabet oldu karın yağması."
"Piknik yapmayı sevmez misin?"
"Küçükken seviyordum. Şu an pek tercih etmiyorum."
"Neyse ki Okan amca senin fikrini sormuyor."
Gülüşüm arabanın içerisini doldurdu.
"Bakıyorum piknik için heyecan yapan tek kişi babam değil."
"Piknikleri çok severim. Ve senin aksine top oynamayı da."
Eve geldiğimizde çıkardığım geceliklerimi yeniden giydim. Saat epey geç olmuştu. Karan çoktan uyumuştu. Yatağımda uzanan Poyraz'ın yanına uzandığımda koluma dikkat ederek sarıldı. Kar yağışı durmuştu ve yağmur yağmaya başlamıştı. Başımı göğsüne yasladım. Kalp atışını çok net duyuyordum. Saçlarımda hareket eden elleri mayışmamı sağlarken usulca gözlerimi kapattım.
"Hafif bir üşüme tutar ve sokulurum yanı başına,"
Şu an bulunduğumuz duruma yönelik konuşuyordum ve gülümsememi tutamamıştım. Birazda heyecanlanmıştım.
أنت تقرأ
SİMSİYAH
قصص الهواةAşk güzeldir. Onun yanı sıra felakettir. Evet, felaket. En büyük felaket aşk... Baktığın her yönde onun yüzü vardır. Deli olmamak elde değildir. Ama aşkın kaçınılmaz sonudur, delirmek. "Mavi gözleriniz denize benziyor madam! Düşsem ölür müyüm?" "Sö...
